১৭ শতিকাৰ মাজভাগৰ পৰা শেষৰ ফালে পাইৰেচিক প্ৰায়ে ‘পাইৰেচিৰ সোণালী যুগ’ বুলি কোৱা হয়। এই যুগে জলদস্যুৰ কাৰ্যকলাপৰ তিনিটা উল্লেখযোগ্য বিস্ফোৰণ সামৰি লৈছিল, য'ত পাইৰেচিয়ে ফুলি উঠিছিল আৰু সাগৰসমূহত আধিপত্য বিস্তাৰ কৰিছিল। ইউৰোপীয় ৰাষ্ট্ৰসমূহে স্পেইনৰ উত্তৰাধিকাৰ যুদ্ধসমূহৰ অন্ত পেলোৱা শান্তি চুক্তি স্বাক্ষৰ কৰাৰ পিছত সোণালী যুগৰ তৃতীয়টো বিস্ফোৰণ ঘটিছিল। এই শান্তিৰ বাবে হাজাৰ হাজাৰ নাৱিক আৰু ব্যক্তিগত কৰ্মীক কাম নোহোৱা কৰি পেলালে, যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ পাইৰেচিৰ ফালে ঢাল খোৱাটো সহজ হৈ পৰিল। অভিলেখত থকা অন্যতম উল্লেখযোগ্য আৰু কুখ্যাত জলদস্যু আহিছিল পাইৰেচিৰ সোণালী যুগৰ তৃতীয় পৰ্যায়ৰ পৰা। তেওঁৰ সাধাৰণ নাম আছিল এডৱাৰ্ড টিচ (বা থেচ) ; কিন্তু বেছিভাগেই তেওঁক ক'লাদাড়ি বুলি জানে।

ইতিহাসিকসকলে অনুমান কৰিছে যে এডৱাৰ্ড টিচৰ জন্ম হৈছিল প্ৰায় ১৬৮০ চনত ব্ৰিটেইনত। তেওঁৰ জন্মৰ নাম ঐতিহাসিক অভিলেখত অস্পষ্ট হৈ থকাৰ বাবে তেওঁৰ প্ৰাৰম্ভিক জীৱন বহুলাংশে অজ্ঞাত। পাইৰেট আৰু আউটলাউসকলে পৰিয়ালক কলংকিত সুনামৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ ভুৱা নামেৰে কাম কৰাৰ প্ৰৱণতা আছিল। ১৭০২ চনত এডৱাৰ্ড টিচে ৰাণী এন্নেৰ যুদ্ধৰ সময়ত জামাইকাৰ পৰা ওলাই অহা এজন ব্ৰিটিছ প্ৰাইভাৰেটাৰ হিচাপে পুনৰ পপ আপ কৰে। ব্যক্তিগতকৰণ মূলতঃ আইনী পাইৰেচি আছিল; ব্যক্তিগত ব্যৱসায়ীসকলে ব্ৰিটেইনৰ পৰা ফৰাচী আৰু স্পেনিছ জাহাজ লৈ যোৱাৰ অনুমতি পাইছিল আৰু তেওঁলোকে যি পাইছিল তাৰ শতাংশ ৰাখিব পাৰে। ১৭১৩ চনত যুদ্ধৰ অন্ত পৰাৰ পিছত টিচে নিজকে কামৰ পৰা আঁতৰি আহি নিউ প্ৰভিডেন্সত বেঞ্জামিন হৰ্নিগল্ডৰ পাইৰেট দলৰ সৈতে যোগদান কৰি নিজৰ কুখ্যাত কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰে।

নিউ প্ৰভিডেন্স আছিল কমালিকানাধীন কলনী, অৰ্থাৎ ই পোনপটীয়াকৈ ৰজাৰ নিয়ন্ত্ৰণত নাছিল, যাৰ ফলত জলদস্যুসকলে ইয়াৰ জলপৃষ্ঠৰ ধাবাত আইনৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি ৰাম আৰু মহিলাসকলক উপভোগ কৰিব পাৰিছিল। আন জলদস্যুৰ দৰে তেওঁলোকেও প্ৰব্ৰজনৰ ৰুটিন মানি চলিছিল। বসন্ত কালত তেওঁলোকে নিজৰ কাৰ্য্যকৰী স্লুপত উত্তৰ দিশলৈ গৈ ডেলাৱেৰ কেপছ বা তলৰ চেচাপিকৰ কাষেৰে ক'ক', কৰ্ডউড, চেনি আৰু ৰামৰ ভৰ্তি বণিক জাহাজবোৰক হাৰাশাস্তি কৰিছিল। পতনৰ সময়ত তেওঁলোকে জাহাজেৰে দক্ষিণলৈ উভতি আহি দ্বীপবোৰলৈ গ’ল। ১৭১৭ চনৰ অক্টোবৰ মাহত ডেলাৱেৰ কেপৰ ওচৰত হৰ্নিগল্ড আৰু টিচক দেখা গৈছিল; পিছৰ মাহত তেওঁলোকে কেৰিবিয়ানৰ ছেইণ্ট ভিনচেণ্টৰ ওচৰত এখন জাহাজ দখল কৰে। যুদ্ধৰ পিছত টিচে জাহাজখন দাবী কৰি তাইৰ নাম সলনি কৰিলে The Queen Anne’s Revenge । টিচৰ কুখ্যাত পাইৰেট বহৰৰ বাবে তাই টিচৰ পতাকা জাহাজ হৈ পৰিছিল আৰু তেওঁ বন্য সফলতা লাভ কৰিছিল, প্ৰায় ২৫টা পুৰস্কাৰ লাভ কৰিছিল।

১৭১৮ চনত টিচে নিজৰ অভিযান চাৰ্লছটনলৈ লৈ যায় আৰু ইয়াৰ বন্দৰ অৱৰোধ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি যায়। তাত উপস্থিত হোৱা যিকোনো জাহাজক তেওঁ আতংকিত কৰি লুটপাত কৰিছিল। টিচে ক্ষমাৰ সম্ভাৱনা আৰু ব্ৰিটেইনৰ পাইৰেট সমস্যা বাতিল কৰিবলৈ পঠোৱা ব্ৰিটিছ যুদ্ধৰ পুৰুষৰ কবলৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ পোৱাৰ কথা শুনি টিচে নিজৰ পাইৰেট বহৰখন উত্তৰ কেৰ’লিনাৰ ফালে লৈ যায়। তাত তেওঁ পেনচিলভেনিয়াৰ গৱৰ্ণৰ আলেকজেণ্ডাৰ স্পটছউডৰ ক্ৰোধৰ সৃষ্টি কৰিছিল আৰু তেওঁ নিৰ্দয়ভাৱে টিচৰ এজন প্ৰাক্তন কোৱাৰ্টাৰমাষ্টাৰক জেৰা কৰি টিচৰ অৱস্থানৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য লাভ কৰিছিল। ৰাজ্যপালে লেফটেনেণ্টক পঠিয়াই দিলেমেয়নাৰ্ডে কেইবাখনো দুৰ্বল অস্ত্ৰধাৰী জাহাজৰ সৈতে টিচক দখল কৰিবলৈ সক্ষম হয়, যাৰ ফলত যুদ্ধৰ অন্ত পৰে তেওঁৰ মৃত্যুত। অক্ৰাক’কত হোৱা এই শেষৰখন যুদ্ধৰ বিৱৰণীবোৰক লৈ বহু বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হৈছিল যদিও মেয়নাৰ্ডৰ নিজৰ বিৱৰণীত প্ৰকাশ পাইছে যে অৱশেষত ব্লেকবিয়াৰ্ডক হত্যা কৰিবলৈ ৫টা বন্দুকৰ আঘাত আৰু ২০টা কাটিবলগীয়া হৈছিল। মেয়নাৰ্ডে দাবী কৰে যে ব্লেকবিয়াৰ্ডে “আমাৰ প্ৰথম চেলুটেচনত তেওঁ মোক আৰু মোৰ মেনক ডেমনেচন খাইছিল, যাক তেওঁ কাৱাৰ্ডলি পাপিছক ষ্টিল’ড কৰিছিল, কৈছিল, তেওঁ কোৱাৰ্টাৰ নিদিব বা ল’বও নোৱাৰে”।

ব্লেকবিয়াৰ্ড, কেৱল বিৰোধীক চাই ভয় খুৱাইছিল বুলি কোৱা হৈছিল। ষড়যন্ত্ৰ আৰু ভয় বৃদ্ধি কৰিবলৈ ব্লেকবিয়াৰ্ডে দাড়িত বাৰুদৰ লেচেৰে বীজ বোৱাই যুদ্ধলৈ যোৱাৰ সময়ত জ্বলাই দিয়াৰ উৰাবাতৰি প্ৰচাৰ হৈছিল। এই “নৰকৰ পৰা অহা দানৱ” ৰূপটোৰ বৰ্ণনাক সেই সময়ৰ প্ৰত্যক্ষদৰ্শীৰ বিৱৰণীয়ে আংশিকভাৱে সমৰ্থন কৰে, হলিউডে উদ্ভাৱন কৰিব পৰা যিকোনো বস্তুকে আগুৰি ধৰে: “...আমাৰ নায়ক, কেপ্তেইন টিচে, সেই বৃহৎ পৰিমাণৰ চুলিৰ পৰা, ক’লা-দাড়িৰ Cognomen গ্ৰহণ কৰিছিল, যিটোৱে ভয়ংকৰ উল্কাপিণ্ডৰ দৰে তেওঁৰ গোটেই মুখখন ঢাকি ৰাখিছিল....এই দাড়িটো ক'লা আছিল, যিটো তেওঁ অতিৰিক্ত দৈৰ্ঘ্যৰ বৃদ্ধিৰ বাবে ভোগ কৰিছিল...তেওঁ ইয়াক ফিতাৰে পেচোৱাত অভ্যস্ত আছিল, সৰু সৰু ঠেংত...আৰু কাণৰ বিষয়ে ঘূৰাই দিয়াত অভ্যস্ত আছিল: সময়ত তেখেতে কান্ধৰ ওপৰত এটা স্লিং পিন্ধিছিল, তিনিটা ব্ৰেচ অৱ পিষ্টলৰ সৈতে, বেণ্ডেলিয়াৰৰ দৰে হোলষ্টাৰত ওলমি আছিল; আৰু তেওঁৰ টুপিৰ তলত পোহৰযুক্ত মেচ আবদ্ধ কৰি ৰাখিছিল, যিবোৰ তেওঁৰ মুখৰ প্ৰতিটো ফালে দেখা গৈছিল, তেওঁৰ চকু দুটা স্বাভাৱিকতে তীব্ৰ আৰু...বন্য, তেওঁক সম্পূৰ্ণৰূপে এনেকুৱা এটা আকৃতি কৰি তুলিছিল, যে কল্পনাই অধিক ভয়ংকৰ দেখাবলৈ নৰকৰ পৰা এটা ক্ৰোধৰ আইডিয়া গঠন কৰিব নোৱাৰে”। এইটোৱে তেওঁৰ সুসজ্জিত পতাকা জাহাজৰ সৈতে মিলি যিকোনো মানুহৰ হৃদয়ত ভয়ৰ সৃষ্টি কৰিব। তথাপিও বহু বিৱৰণীয়ে ৰক্তপিপাসু জলদস্যুৰ এই বিখ্যাত ছবিখনক জটিল কৰি তুলিছে; এটা বিৱৰণীত টিচে নিজৰ বন্দীসকলৰ এটা প্ৰতিনিধি দলক কুইন এন্নেৰ প্ৰতিশোধ ত নিজৰ কেবিনলৈ মাতিছিল। শান্তভাৱে তেওঁ বুজাই দিলে যে তেওঁলোকক জাহাজৰ পৰা নমাই অনা হৈছে যাতে জলদস্যুসকলে তেওঁলোকৰ পৰৱৰ্তী পদক্ষেপৰ সিদ্ধান্ত ল’বলৈ “সাধাৰণ পৰিষদ” এখন অনুষ্ঠিত কৰিব পাৰে।

এই ধৰণৰ আচৰণে তেওঁ সন্মুখীন হোৱা জাহাজৰ কৰ্মীসকলৰ মাজত ভয় আৰু আতংকৰ অনুভূতি জগাই তোলাৰ উপৰিও আটলাণ্টিক মহাসাগৰৰ সিপাৰে বিপজ্জনক বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। লিণ্ডলি বাটলাৰে কয়, “কেৱল জলদস্যুসকলেই সম্পত্তি লোৱা নাছিল; “তেওঁলোক ব্ৰিটেইনৰ স্তৰভিত্তিক, শ্ৰেণীভিত্তিক সামাজিক গাঁথনিৰ প্ৰতি অপমান কৰিছিল। মই ভাবো যে ইংলেণ্ডত তেওঁলোকক যিমান জ্বলাই দিলে সিমানেই সম্পত্তি লোৱাটোও জ্বলাই দিলে।” পাইৰেটসকলে তেওঁলোকৰ কেপ্তেইন, কোৱাৰ্টাৰমাষ্টাৰ আৰু অন্যান্য জাহাজৰ বিষয়াসকলক নিৰ্বাচিত কৰিছিল; ভ্ৰমণসূচী আৰু কৌশলৰ ওপৰত “সাধাৰণ পৰামৰ্শ” অনুষ্ঠিত কৰিছিল য'ত ক্ৰুৰ সকলো সদস্যই ভোটদান কৰিছিল, আৰু পুৰস্কাৰৰ ন্যায্য বিভাজনৰ কাম কৰিছিল। এই পাইৰেট ক’ডটো কোম্পানীত যোগদান কৰাৰ লগে লগে প্ৰতিজন ক্ৰু সদস্যই স্বাক্ষৰ কৰা প্ৰবন্ধত লিখা হৈছিল। ইয়াৰ উপৰিও কিছুমান পাইৰেট জাহাজত, হয়তো টিচ’ছকে ধৰি, কোম্পানীটোৰ সদস্য হিচাপে কৃষ্ণাংগ পুৰুষক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল। ৰয়েল নেভি বা আন কোনো জাহাজৰ দৰে নহয়, পাইৰেট জাহাজসোতৰ শতিকাৰ সময়ছোৱাত চৰকাৰে গণতন্ত্ৰৰ দৰে কাম কৰিছিল। সেই সময়ত ব্ৰিটেইনৰ শ্ৰেণীভিত্তিক, কঠিন সমাজ ব্যৱস্থাৰ এই বিকৃতিয়ে পাইৰেচিৰ আধিপত্যক এক বিপজ্জনক ভাবুকি কৰি তুলিছিল।

যদিও ব্লেকবিয়াৰ্ডৰ উত্তৰাধিকাৰ তেওঁৰ ৰক্তপিপাসু জলদস্যু হিচাপে তেওঁৰ কিংবদন্তিৰ সাহিত্য আৰু চলচ্চিত্ৰৰ পুনৰুত্পাদনত উল্লেখ কৰা হৈছে, বহুতো ঐতিহাসিক বিৱৰণীয়ে এই মতামতক জটিল কৰি তুলিছে। বাস্তৱত ব্লেকবিয়াৰ্ডৰ চৰিত্ৰত এডৱাৰ্ড টিচ আছিল গভীৰতাৰ এজন জটিল ব্যক্তি।