1944 मध्ये ऑपरेशन वाल्कीरी पूर्वी, अधिकाऱ्यांनी अॅडॉल्फ हिटलरच्या शेवटच्या हत्येचा कट रचण्यात दोन वर्षे घालवली. जर्मन सरकारच्या अनेक सदस्यांचा असा विश्वास होता की हिटलर जर्मनीचा नाश करत आहे आणि मित्र राष्ट्रांकडून नष्ट न होण्याची त्यांची एकमेव आशा त्याला सत्तेतून काढून टाकणे ही होती. 1944 पर्यंत हिटलरच्या जीवनावर यापूर्वीच अनेक प्रयत्न केले गेले होते. या प्रयत्नासाठी संपूर्ण नवीन योजनेची आवश्यकता असेल, कारण युद्ध सुरू असताना हिटलरने जर्मनीला जवळजवळ कधीच भेट दिली नव्हती आणि इतर अयशस्वी प्रयत्नांमुळे त्याची सुरक्षा टीम हाय अलर्टवर होती.

प्लॉटच्या मुख्य सूत्रधारांमध्ये क्लॉस फॉन स्टॉफेनबर्गचा समावेश होता. , विल्हेल्म कॅनारिस, कार्ल गोअरडेलर, ज्युलियस लेबर, उलरिच हसेल, हॅन्स ऑस्टर, पीटर फॉन वॉर्टेनबर्ग, हेनिंग वॉन ट्रेस्को, फ्रेडरिक ओल्ब्रिच, वर्नर वॉन हेफ्टन, फॅबियन श्लेब्रेनडॉर्फ, लुडविग बेक आणि एर्विन वॉन विट्ज़लेबेन; ते सर्व एकतर लष्करी किंवा नोकरशाही सरकारचे सदस्य होते. त्यांची योजना ऑपरेशन वाल्कीरी (Unternehmen Walküre) च्या सुधारित आवृत्तीभोवती फिरत होती जेणेकरून ते राष्ट्रावर नियंत्रण मिळवण्यासाठी आणि जर्मनीवर आक्रमण करण्यापूर्वी मित्र राष्ट्रांशी शांतता प्रस्थापित करू शकतील. स्वत: हिटलरने मंजूर केलेले हे ऑपरेशन, उठाव किंवा हल्ल्यामुळे कायदा आणि सुव्यवस्था किंवा सरकारच्या विविध भागांमधील संवाद बिघडल्यास वापरला जाणार होता. सुधारित आवृत्तीमध्ये, प्रारंभिक घटक मृत्यू असेलहिटलर आणि त्याच्या काही प्रमुख सल्लागारांसह सरकारच्या अधिक कट्टर शाखांवर संशय घेऊन, जनरल फ्रेडरिक फ्रॉमच्या निर्देशानुसार रिझर्व्ह आर्मीला सरकारचा ताबा घेण्यास भाग पाडले. या सैन्याने बर्लिनमधील महत्त्वाच्या इमारती आणि दळणवळण केंद्रे ताब्यात घेतली जेणेकरून षड्यंत्रकर्त्यांना जर्मन सरकारची पुनर्रचना करता येईल. म्हणूनच केवळ हिटलरचीच नव्हे तर हेनरिक हिमलरचीही हत्या करण्याची योजना होती, कारण एसएसचा प्रमुख म्हणून तो हिटलरचा संभाव्य उत्तराधिकारी होता. स्वतः हिटलरपेक्षा वाईट नसला तरी हिमलर कदाचित तितकाच वाईट असेल. फ्रॉममध्ये आणखी एक मुद्दा उद्भवला; हिटलरशिवाय तो एकमेव दुसरा व्यक्ती होता जो ऑपरेशन वाल्कीरी अंमलात आणू शकला होता, म्हणून जर तो कट रचणाऱ्यांमध्ये सामील झाला नाही, तर योजना अंमलात आल्यावर ती त्वरीत नष्ट होईल.

20 जुलै 1944 रोजी, अनेक निरस्त प्रयत्नांनंतर, वॉन स्टॉफेनबर्ग एका लष्करी परिषदेत सहभागी होण्यासाठी पूर्व प्रशियातील हिटलरच्या बंकरमध्ये, ज्याला वुल्फ्स लेअर म्हणतात, तेथे गेला. एकदा तो आल्यावर, त्याने स्वत: ला बाथरूममध्ये जाण्याचे निमित्त केले, जिथे त्याने त्याच्या ब्रीफकेसमध्ये ठेवलेल्या बॉम्बवर टायमर सुरू केला; यामुळे त्याला इमारत स्फोट होण्यापूर्वी ती रिकामी करण्यासाठी दहा मिनिटे मिळतील. तो कॉन्फरन्स रूममध्ये परतला, जिथे हिटलर इतर 20 हून अधिक अधिकाऱ्यांमध्ये उपस्थित होता. वॉन स्टॉफेनबर्गने ब्रीफकेस टेबलाखाली ठेवली, नंतर नियोजित फोन घेण्यासाठी निघून गेलाकॉल काही मिनिटे उलटून गेल्यानंतर, त्याने स्फोटाचा आवाज ऐकला आणि कॉन्फरन्स रूममधून धूर येताना दिसला, ज्यामुळे त्याला विश्वास बसला की योजना यशस्वी झाली. सरकारच्या सुधारणेत आपली भूमिका बजावता यावी म्हणून त्याने वुल्फ्स लेअरमधून बर्लिनला परत जाण्यासाठी पटकन सोडले.

तथापि, वॉन स्टॉफेनबर्गची चूक झाली. चार बळींपैकी हिटलर एकही नव्हता आणि तो मेला की जिवंत याच्या परस्परविरोधी अहवालांमुळे बर्लिनमधील लोक ऑपरेशन वाल्कीरी सुरू करण्यात अडथळे आले. यामुळे अनेक तासांचा गोंधळ आणि दोन्ही बाजूंकडून परस्परविरोधी अहवाल येईपर्यंत हिटलर, फक्त किंचित जखमी होऊन, अनेक अधिकार्‍यांना स्वतःला फोन करून त्याच्या हयात असल्याची माहिती देण्याइतपत बरा झाला. फ्रॉमने, स्वत:बद्दलची कोणतीही शंका दूर करण्याच्या आशेने, फॉन स्टॅफेनबर्ग आणि त्याच्या इतर तीन कटकर्त्यांना ताबडतोब फाशी देण्याचे आदेश दिले. 21 जुलैच्या पहाटे गोळीबार पथकाद्वारे त्यांना फाशी देण्यात आली. सुमारे 7,000 लोकांना 20 जुलैच्या कटाशी संबंधित क्रियाकलापांसाठी अटक केली जाईल, सुमारे 4,980 जणांना त्यांच्या गुन्ह्यांसाठी फाशी देण्यात आली आहे, ज्यात फ्रॉमचा समावेश आहे.

विस्फोटाने हिटलर का मारला गेला नाही याबद्दल अनेक सिद्धांत आहेत. दोन सर्वात महत्त्वपूर्ण घटकांमध्ये कॉन्फरन्स टेबलचा पाय आणि कॉन्फरन्स रूम स्वतः समाविष्ट आहे. वॉन स्टॉफेनबर्गने बॉम्ब असलेली ब्रीफकेस हिटलरच्या सर्वात जवळ असलेल्या टेबल लेगच्या बाजूला ठेवली होती, परंतु खात्यांवरून असे दिसून आले आहे की तो होता.स्फोटाची तीव्रता हिटलरपासून दूर पाठवून त्याच्या मूळ स्थानावरून हलवली. दुसरा घटक म्हणजे बैठकीचे ठिकाण. जर परिषद बंकरच्या आतील एका बंदिस्त खोलीत झाली असती, जसे की काही स्त्रोतांच्या म्हणण्यानुसार ते व्हायला हवे होते, तर स्फोट अधिक नियंत्रित केला गेला असता आणि उद्दिष्ट लक्ष्यांना मारले गेले असते. परंतु, बाहेरील कॉन्फरन्स इमारतींपैकी एकामध्ये घडल्यामुळे, स्फोटाची तीव्रता कमी केंद्रित होती.

हा प्रयत्न अयशस्वी होणे हिटलरच्या कारकिर्दीला विरोध करणार्‍या सर्वांसाठी एक धक्का होता, हे जर्मन सरकारच्या कमकुवतपणाचे आणि मित्र राष्ट्रांच्या विजयाच्या सुरुवातीचे प्रतीक होते.

2008 मध्ये, चित्रपट Valkyrie टॉम क्रूझ अभिनीत, 20 जुलैचा हत्येचा प्रयत्न आणि ऑपरेशन वाल्कीरीची अयशस्वी अंमलबजावणी चित्रित केली.