আইলিন ৱুঅৰ্নছ

উঅৰ্নছৰ পিতৃ লিঅ’ পিটমেন আছিল এজন সমাজবিৰোধী শিশু হত্যাকাৰী যিয়ে গোটেই শৈশৱ মানসিক চিকিৎসালয়ত সময় কটায় আৰু শেষত কাৰাগাৰতে হত্যা কৰা হয়। চাৰি বছৰ বয়সত তাই আৰু তাইৰ ভায়েকক ককা-আইতাকৰ লগত থাকিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল। কিশোৰ বয়সত অবিবাহিত মাতৃৰ ঘৰত থাকি স্কুল এৰি বেশ্যা হৈ পৰিছিল। অস্ত্ৰৰে ডকাইতি, চেক জালিয়াতি, আৰু অটো চুৰিৰ বাবে বহুবাৰ গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হৈছিল।

১৯৯১ চনৰ ভিতৰত ৱুৰ্নছক “আমেৰিকাৰ প্ৰথম মহিলা ছিৰিয়েল কিলাৰ” হিচাপে নিৰ্বাচিত কৰা হৈছিল ঘাইপথৰ কাষত। আত্মৰক্ষাৰ বাবে হত্যাকাণ্ড সংঘটিত হোৱা বুলি দাবী কৰে, পুৰুষকেইজনে তাইক যৌন নিৰ্যাতন চলাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। ১৯৮৯-১৯৯০ চনৰ ভিতৰত কমেও সাতজন লোকক হত্যা কৰিছিল।

১৯৯২ চনলৈকে ছয়টা মৃত্যুদণ্ড লাভ কৰিছিল আৰু ২০০২ চনত মাৰাত্মক বেজীৰ জৰিয়তে ফাঁচী দিয়া হৈছিল। শিলৰ সৈতে পালতোলা, আৰু মই স্বাধীনতা দিৱসৰ দৰে উভতি আহিম, যীচুৰ সৈতে ৬ জুন। চিনেমাখনৰ দৰে, ডাঙৰ মাতৃ জাহাজ আৰু সকলো, মই ঘূৰি আহিম।''

ৱুঅৰ্নছে তাইক অধিকাৰ বিক্ৰী কৰি দিলে গ্ৰেপ্তাৰৰ প্ৰায় লগে লগে কাহিনী যিয়ে সংবাদ মাধ্যমক মোহিত কৰিছিল। তেওঁৰ জীৱনৰ বহুতো তথ্যচিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল, আৰু জনপ্ৰিয় ছবি মনষ্টাৰ (২০০৩) ।