Natascha Kampusch el Aŭstrio estis forrabita en 1998 kiam ŝi havis nur dek jarojn.

Kampusch estis ĵetita en liverkamioneton fare de ŝia kaptinto, Wolfganf Priklopil, survoje al lernejo. Ŝi estis tenita kaptita dum ok jaroj, kaj ŝi eskapis en 2006.

Kampusch estis deprimita kiel infano; ŝi fantaziis pri memmortigo. Ŝia forkapto okazis dum ŝi estis mergita en unu el ĉi tiuj fantazioj.

Unue ŝi kaj Priklopil havis nekomplikan rilaton: estis vizitantoj, kaj Priklopil alportis al ŝi belajn donacojn. Tamen, ĉar ŝi maljuniĝis, ŝi trovis sin volanta ribeli, kaj liaj donacoj fariĝis strangaj. En reago, Priklopil decidis rompi ŝin pro ŝia ribelema sinteno. Li batis ŝin, malsatigis ŝin, kaj kriis insultojn al ŝi la tutan tempon. Kampusch asertas ke ŝi suferspertis tre malmulte da seksmisuzo.

Kiam ŝi fariĝis 18-jara, ŝi diris al li, ke li devas ellasi ŝin. Li eble rezignaciis al tiu fakto; nur kelkajn semajnojn poste, li lasis ŝin sola en la ĝardeno por preni telefonvokon. Vidante ŝian ŝancon, ŝi eskapis. Poste, Priklopil sinmortigis.

Kampusch akiris famon pro sia libro 3096 Tagoj , kiu montras ŝian rifuzon ludi la viktimon. Kritikistoj akuzis ŝin je suferi de Stokholma Sindromo, sed Kampusch asertas, ke havi strangan rilaton kun iu, kiu tenis vin kaptita dum ok jaroj, estas nurnatura.