سوزان رایت

متولد 24 آوریل 1976، سوزان لوسیل رایت یک زن بلوند آمریکایی از هیوستون، تگزاس بود. در سال 2003، او به دلیل 193 ضربه چاقو به جف رایت، شوهرش و سپس دفن او در حیاط خلوت، در روزنامه ها منتشر شد. او در سال 1997 با شوهرش ملاقات کرد، در حالی که به عنوان پیشخدمت در گالوستون، تگزاس کار می کرد. آنها سال بعد در حالی که او 8 ماه و نیم باردار بود با اولین فرزندشان، پسری به نام بردلی، ازدواج کردند. چند سال بعد آنها صاحب فرزند دوم شدند، دختری به نام کیلی. در چند سال اول ازدواجشان، سوزان رایت ادعا کرد که شوهرش از او سوء استفاده کرده و از مواد غیرقانونی استفاده کرده است.

طبق شواهد، در روز دوشنبه، 13 ژانویه 2003، سوزان رایت ، 26 ساله، شوهرش جف رایت، 34 ساله را به تخت آنها بست و حداقل 193 ضربه چاقو با دو چاقو مختلف به او زد. در پی این حادثه، او جسد او را به حیاط پشتی خانه‌شان کشاند و دفن کرد. در تلاش برای پاکسازی جنایت، او سعی کرد دیوارهای اتاق خواب را نقاشی کند. او همچنین روز بعد به ایستگاه پلیس رفت تا یک حادثه آزار خانگی را گزارش کند و برای توضیح ناپدید شدن جف دستور منع تعقیب دریافت کرد.

تنها پنج روز بعد، در 18 ژانویه، سوزان رایت با وکیل خود، نیل دیویس، تماس گرفت تا به خانه او بیاید، جایی که او اعتراف کرد که شوهرش را با چاقو زده و او را در حیاط خلوت دفن کرده است. دیویس اطلاع داددفتر دادستان منطقه هریس از جسد و اینکه او به جرم خود اعتراف کرده است. در 24 ژانویه، رایت خود را در دادگاه شهرستان هریس تسلیم کرد و چند روز بعد به اتهام قتل محاکمه شد.

محاکمه در 24 فوریه 2004 آغاز شد. در طول محاکمه، سوزان رایت در قتل شوهرش به دلیل دفاع از خود بی گناه است. دادستان، کلی سیگلر، تصویری کاملاً متفاوت از رایت نسبت به وکیل مدافع او داشت. در نگاه سیگلر، رایت شوهرش را اغوا کرد، او را به تخت بست، با چاقو زد و او را در حیاط خلوت دفن کرد تا پول بیمه عمرش را بگیرد. در همین حال، دیویس رایت را به عنوان زنی به تصویر می‌کشد که سال‌ها مورد آزار و اذیت شوهرش قرار گرفته و او را فقط برای محافظت از خود و فرزندانش کشته است. رایت در دفاع از خود با واکنشی بسیار احساسی شهادت داد و توضیح داد که چگونه در شب قتل، شوهرش کوکائین مصرف می‌کرد و ظاهراً او را کتک زده بود. دیگران از جانب رایت شهادت دادند، از جمله مادرش.

زیگلر تحت تاثیر شهادت سوزان رایت قرار نگرفت و معتقد بود که اشک های او برای جلب همدردی هیئت منصفه جعلی بوده است. سیگلر در تلاش برای انتقال نظر خود به هیئت منصفه، نمایشی غیرعادی ارائه کرد. او تخت واقعی صحنه قتل را به دادگاه ارائه کرد و از وکیل همکار خود برای به تصویر کشیدن اینکه چگونه فکر می کرد این وقایع رخ داده است استفاده کرد.آن شب. سیگلر در سخنان پایانی خود معرفی کرد که رایت یک رقصنده برهنه بوده است و توضیح داد که چگونه معتقد است رایت شهادت خود را جعل کرده است تا همدردی هیئت منصفه را جلب کند. دفاع به رویکرد اصلی خود پایبند بود، اینکه رایت یک زن کتک خورده بود که فقط از خود و فرزندانش در دفاع از خود محافظت می کرد.

پس از پنج ساعت و نیم بحث، در 3 مارس 2004، سوزان رایت به قتل محکوم شد. او به 25 سال زندان محکوم شد. محکومیت او در سال 2005 توسط چهاردهمین دادگاه تجدیدنظر تگزاس تأیید شد. با درخواست تجدیدنظر در سال 2008، یک شاهد جدید داستان آزار خود را توسط نامزد سابق جف رایت ارائه کرد. در سال 2009، دادگاه تجدیدنظر جنایی تگزاس حکم جدیدی را برای رایت صادر کرد و تشخیص داد که "وکیل رایت در مرحله مجازات محاکمه کمک ناکارآمدی ارائه کرده است." در 20 نوامبر 2010 حکم اولیه 25 سال وی به 20 سال کاهش یافت و او را واجد شرایط آزادی مشروط در سال 2014 کرد. در 12 ژوئن 2014 از آزادی مشروط محروم شد و در 24 ژوئیه 2017 مجدداً از آزادی مشروط محروم شد. آزادی مشروط بعدی او تاریخ بررسی ژوئیه 2020 است.

همانند بسیاری از داستان های جنایی واقعی، جزئیات در نهایت الهام بخش یک فیلم شدند. سونی پیکچرز و لایف تایم برای تولید قصاب چشم آبی همکاری کردند که در مارس 2012 در لایف تایم پخش شد. در این فیلم سارا پکستون در نقش سوزان رایت و جاستین برونینگ در نقش همسرش جف بازی کردند.رایت و لیزا ادلشتاین در نقش سیگلر.