Dorothea Puente

Dorothea Puente یک قاتل سریالی محکوم بود که در دهه 1980 یک پانسیون در ساکرامنتو، کالیفرنیا را اداره می کرد. پوئنته چک های تامین اجتماعی سالمندان و معلولان شبانه روزی ساکن در خانه اش را نقد کرد. بسیاری از آنها مرده پیدا شدند و در حیاط پانسیون دفن شدند.

در آوریل 1982، دوست و شریک تجاری پوئنت، روث مونرو، فضایی را در آپارتمانی که او داشت اجاره کرد. مدت کوتاهی پس از نقل مکان، مونرو بر اثر مصرف بیش از حد کدئین و تیلنول درگذشت. وقتی پلیس او را بازجویی کرد، پوئنت گفت که مونرو به دلیل بیماری شوهرش افسرده شده است. پلیس رسما مرگ را خودکشی اعلام کرد.

چند هفته بعد، مالکوم مک کنزی 74 ساله پوئنته را متهم کرد که او را به مواد مخدر رسانده و حقوق بازنشستگی او را دزدیده است. پوئنته در آگوست همان سال به سرقت متهم و مجرم شناخته شد و به پنج سال زندان محکوم شد. زمانی که او در حال گذراندن دوران محکومیت خود بود، با اورسون گیلموث ۷۷ ساله رابطه دوستی برقرار کرد. هنگامی که در سال 1985 آزاد شد، پس از سه سال خدمت، یک حساب بانکی مشترک با گیلموث افتتاح کرد.

در نوامبر همان سال، پوئنته یک صنعتگر به نام اسماعیل فلورز را برای نصب تابلوهای چوبی در خانه خود استخدام کرد. پس از اتمام کار، پوئنته به او 800 دلار پاداش پرداخت و یک پیکاپ فورد 1980 قرمز رنگ - دقیقاً همان مدل و سال ماشین گیلموث - به او داد. او به فلورز گفت که کامیون متعلق به دوست پسرش استکه آن را به او داد پوئنته همچنین فلورز را استخدام کرد تا جعبه‌ای بسازد که شش فوت در سه فوت در دو فوت بود و او اظهار داشت که از آن برای نگهداری «کتاب‌ها و سایر اقلام» استفاده می‌کند. او و فلورز سپس به بزرگراهی در شهرستان ساتر رفتند و جعبه را در ساحل رودخانه انداختند. در 1 ژانویه 1986، جعبه توسط یک ماهیگیر کشف شد که با پلیس تماس گرفت. هنگامی که پلیس وارد شد و جعبه را باز کرد، بقایای تجزیه شده یک مرد مسن را یافتند که تا سه سال دیگر به عنوان اورسون گیلموث شناخته نمی شد. در این مدت، پوئنته حقوق بازنشستگی گیلموث را جمع آوری کرد و نامه هایی به خانواده اش جعل کرد.

در این مدت، پوئنته همچنان مستاجران مسن و معلول را در پانسیون خود نگهداری می کرد. زمانی که آنها در آنجا زندگی می کردند، او نامه های آنها را خواند و هر گونه پول و چک های تامین اجتماعی را که دریافت کردند، گرفت. او به هر یک از آنها کمک هزینه ماهانه پرداخت کرد اما مابقی را برای آنچه که ادعا می کرد هزینه های پانسیون بود نگه داشت. چند مامور آزادی مشروط از پانسیون پوئنته در نتیجه دستورهای قبلی به او برای دوری از افراد مسن و عدم رسیدگی به چک های دولتی بازدید کردند. با وجود این ملاقات‌های مکرر، هیچ‌وقت به او اتهامی وارد نشد. وقتی پوئنته اظهار داشت که یک مرد الکلی بی خانمان به نام "رئیس" را "به فرزندخواندگی" می پذیرد تا به عنوان دستفروش خدمت کند، همسایه ها نسبت به پونته مشکوک شدند. او رئیس را مجبور کرد در زیرزمین حفاری کند و خاک و زباله را از آن خارج کندویژگی. سپس رئیس قبل از ناپدید شدن، یک تخته بتنی جدید در زیرزمین قرار داد.

در نوامبر 1988، مستأجر دیگری در خانه پوئنته، آلوارو مونتویا، ناپدید شد. مونتویا از نظر رشد ناتوان بود و اسکیزوفرنی داشت. پس از اینکه او در جلسات حاضر نشد، مددکار اجتماعی او از گم شدن او خبر داد. پلیس به پانسیون پوئنته رسید و شروع به جستجوی ملک کرد. آنها اخیراً خاک آشفته را کشف کردند و توانستند هفت جسد را در حیاط کشف کنند. وقتی تحقیقات شروع شد، پوئنته مظنون به حساب نمی آمد. به محض اینکه پلیس او را از جلوی چشمان خود رها کرد، او به لس آنجلس گریخت، جایی که از یک بار بازدید کرد و با یک بازنشسته مسن صحبت کرد. مرد او را از اخبار تشخیص داد و با پلیس تماس گرفت.

پوئنته به 9 فقره قتل متهم شد، برای هفت جسد که در خانه او به اضافه گیلموث و مونتویا پیدا شد. او به سه مورد از قتل ها محکوم شد، زیرا هیئت منصفه نتوانست در مورد شش قتل دیگر به توافق برسد. پوئنته به دو حبس ابد محکوم شد که تا زمان مرگش در سال 2011 در سن 82 سالگی در مرکز زنان کالیفرنیای مرکزی در شهرستان مادرا، کالیفرنیا گذراند. علل.