১৯৪৬ চনৰ ২৪ নৱেম্বৰত ভাৰমন্টৰ বাৰ্লিংটনত জন্মগ্ৰহণ কৰা টেড বাণ্ডী ডাঙৰ হৈ এজন মনোমোহা, আৰ্টিকুলেট আৰু বুদ্ধিমান যুৱক হিচাপে পৰিগণিত হৈছিল। কিন্তু ৱাশ্বিংটনত বাস কৰা কিশোৰ বয়সলৈকে বাণ্ডীয়ে ইতিমধ্যে তেওঁ হ’বলগীয়া চেডিষ্টিক ছিৰিয়েল কিলাৰৰ চিন প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।

সাক্ষাৎকাৰত তেওঁ অসামাজিক হোৱাৰ কথা মনত পেলাইছিল আৰু ৰাজপথত ঘূৰি ফুৰিছিল পেলনীয়া পৰ্ণগ্ৰাফী বা মুকলি খিৰিকী বিচাৰিছিল, যাৰ মাজেৰে তেওঁ সন্দেহহীন মহিলাৰ ওপৰত চোৰাংচোৱাগিৰি কৰিব পাৰিছিল; ১৯৭২ চনলৈকে তেওঁ কলেজৰ পৰা স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল আৰু আইন বা ৰাজনীতিৰ কেৰিয়াৰত যথেষ্ট প্ৰতিশ্ৰুতি দেখুৱাইছিল। ১৯৭৪ চনত তেওঁৰ প্ৰথম নিশ্চিত ভুক্তভোগীক দুষ্টভাৱে আক্ৰমণ কৰি তেওঁৰ প্ৰকৃত আবেগক আৱিষ্কাৰ কৰিলেও সেই কেৰিয়াৰটো চুটি হৈ যাব ক’লৰাড’ৰ ইউটালৈ আৰু শেষত ফ্ল’ৰিডালৈ। বাণ্ডীয়ে এই মহিলাসকলক এটা কৌশলেৰে চিকাৰ কৰিছিল, প্ৰায়ে নিজৰ বাহুটো গোলমালত বা ভৰিখন ভুৱা কাষ্টত পিন্ধি ক্ৰচত খোজ কাঢ়িছিল। তাৰ পিছত তেওঁ নিজৰ মনোমোহাতা আৰু নকল অক্ষমতাক ব্যৱহাৰ কৰি নিজৰ ভুক্তভোগীসকলক কিতাপ কঢ়িয়াই নিবলৈ বা গাড়ীৰ পৰা বস্তু নমাই অনাত সহায় কৰিবলৈ পতিয়ন নিয়াব। আক্ৰমণৰ পূৰ্বে তেওঁ আৰক্ষী বিষয়া আৰু অগ্নিনিৰ্বাপক বাহিনীৰ দৰে কৰ্তৃপক্ষৰ ব্যক্তিৰ ৰূপ লৈ ভুক্তভোগীৰ আস্থা লাভ কৰা বুলিও জনা গৈছিল। ১৯৬৮ চনৰ টেন ফক্সৱেগেন বিটলৰ ওচৰ পালেই তেওঁ তেওঁলোকক...মূৰটো কাউৰ বা পাইপৰ সৈতে। নিজৰ ভুক্তভোগীক খুন্দা মৰাৰ পিছত হেণ্ডকাফেৰে স্থবিৰ কৰি ৰাখিছিল আৰু জোৰকৈ গাড়ীত উঠাই দিছিল। বাণ্ডীয়ে যাত্ৰীৰ আসনখন আঁতৰাই প্ৰায়ে পিছফালৰ চিট বা ট্ৰাংকত থৈছিল, গাড়ী চলাই যোৱাৰ সময়ত তেওঁৰ ভুক্তভোগীয়ে চকুৰ পৰা আঁতৰত পৰিবলৈ মজিয়াত খালী ঠাই এৰি দিছিল।

বাণ্ডীয়ে ধৰ্ষণ আৰু হত্যাৰ স্ক'ৰ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল নাৰীৰ এই ধৰণেৰে। তেওঁ সাধাৰণতে নিজৰ ভুক্তভোগীসকলক ডিঙি চেপি হত্যা কৰাৰ লগতে মৃত্যুৰ পিছত তেওঁলোকৰ অংগচ্ছেদ কৰিছিল। তাৰ পিছত তেওঁ মৃতদেহবোৰৰ ডাম্প ছাইটত ঘূৰি আহি বা আনকি ঘৰলৈ লৈ গৈ অধিক যৌন সন্তুষ্টি লাভৰ বাবে অনুষ্ঠানবোৰ দীঘলীয়া কৰিছিল। কিছুমান ক্ষেত্ৰত তেওঁ আনকি তেওঁলোকৰ মূৰ কাটি পেলোৱা মূৰবোৰো আচৰিত ধৰণে নিজৰ এপাৰ্টমেণ্টত প্ৰদৰ্শন কৰিছিল আৰু পচি যোৱালৈকে তেওঁলোকৰ মৃতদেহৰ সৈতে শুইছিল।

মৃতদেহৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পোৱাৰ লগে লগে আৰু সাক্ষীৰ বৰ্ণনা বিয়পি পৰাৰ লগে লগে কেইবাজনো লোকে কৰ্তৃপক্ষৰ সৈতে যোগাযোগ কৰি বাণ্ডীক সম্ভাৱ্য বুলি ৰিপৰ্ট কৰিছিল মিল থকা সন্দেহযুক্ত। কিন্তু তেওঁৰ আপাত দৃষ্টিত থিয় হৈ থকা চৰিত্ৰ আৰু পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্ন চেহেৰাৰ ভিত্তিত আৰক্ষীয়ে তেওঁক ধাৰাবাহিকভাৱে বাদ দিছিল। ১৯৭০ চনৰ এতিয়াও আদিম ফৰেনছিক কৌশলৰ দ্বাৰা অনুসন্ধান কৰিব পৰাকৈ কাৰ্যতঃ কোনো প্ৰমাণ কেনেকৈ এৰি দিব লাগে সেই বিষয়ে শিকি তেওঁ আৰু অধিক সময় ধৰা পৰাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। অৱশেষত ১৯৭৫ চনৰ ১৬ আগষ্টত ইউটাত টহলদাৰী গাড়ীৰ পৰা পলায়ন কৰি প্ৰথমবাৰৰ বাবে গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হয় বাণ্ডী। গাড়ীখনত তালাচী চলাই মাস্ক, হেণ্ডকাফ, ৰছী আৰু অন্যান্য কুৎসিত সামগ্ৰী পোৱা গৈছে যদিও একোৱেই পোৱা নগ’লনিশ্চিতভাৱে তেওঁক অপৰাধৰ সৈতে সংযোগ কৰা। তেওঁক মুকলি কৰি দিয়া হৈছিল যদিও অহৰহ চোৰাংচোৱাগিৰি আছিল, যেতিয়ালৈকে কেইবামাহো পিছত তেওঁৰ এজন ভুক্তভোগীক অপহৰণ আৰু আক্ৰমণৰ অপৰাধত পুনৰ গ্ৰেপ্তাৰ কৰা হোৱা নাছিল। ইয়াৰ এবছৰৰ পাছত উটাহৰ পৰা ক’লৰাডোলৈ আন এটা বিচাৰৰ বাবে বদলি হোৱাৰ পিছত বাণ্ডীয়ে জিম্মাত পলায়ন কৰে যদিও এসপ্তাহৰ ভিতৰতে তেওঁক পুনৰ দখল কৰা হয়। ইয়াৰ পিছত ১৯৭৭ চনৰ ৩০ ডিচেম্বৰত দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে পলায়ন কৰিবলৈ সক্ষম হয় আৰু সেই সময়তে তেওঁ ফ্ল’ৰিডাত উপস্থিত হৈ হত্যাৰ ধাৰাবাহিকতা পুনৰ আৰম্ভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। ১৯৭৮ চনৰ ১৫ ফেব্ৰুৱাৰীত যান-বাহন আইন উলংঘাৰ বাবে পুনৰ গ্ৰেপ্তাৰ হোৱাৰ পূৰ্বে তেওঁ আৰু কমেও ছয়গৰাকী ভুক্তভোগীক ধৰ্ষণ বা হত্যা কৰে, ইয়াৰে পাঁচজন ফ্ল’ৰিডা ষ্টেট ইউনিভাৰ্চিটিৰ ছাত্ৰ মৃত্যুদণ্ডৰ সময়ত বাণ্ডীয়ে ৩০টা হত্যাকাণ্ডৰ কথা স্বীকাৰ কৰিছিল যদিও তেওঁৰ প্ৰকৃত ভুক্তভোগীৰ সংখ্যা এতিয়াও জানিব পৰা হোৱা নাই।

টেড বাণ্ডীৰ ফক্সৱেগেনখন টেনেচিৰ আলকাট্ৰাজ ইষ্ট ক্ৰাইম মিউজিয়ামত প্ৰদৰ্শিত হৈছে।