Ο Τεντ Μπάντι γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1946 στο Μπέρλινγκτον του Βερμόντ και μεγάλωσε για να γίνει ένας γοητευτικός, ευκρινής και έξυπνος νέος. Ωστόσο, όταν ήταν έφηβος και ζούσε στην Ουάσινγκτον, ο Μπάντι έδειχνε ήδη σημάδια του σαδιστή κατά συρροή δολοφόνου που θα γινόταν.

Σε συνεντεύξεις του θυμόταν ότι ήταν αντικοινωνικός και περιπλανιόταν στους δρόμους αναζητώντας πεταμένη πορνογραφία ή ανοιχτά παράθυρα από τα οποία θα μπορούσε να κατασκοπεύει ανυποψίαστες γυναίκες- είχε επίσης ένα εκτεταμένο ποινικό μητρώο ανηλίκων για κλοπή, το οποίο απαλλάχθηκε όταν έγινε 18. Μέχρι το 1972 είχε αποφοιτήσει από το κολέγιο και έδειχνε πολλά υποσχόμενος για μια καριέρα στη νομική ή την πολιτική. Αυτή η καριέρα θα διακοπεί όμως ότανανακάλυψε το πραγματικό του πάθος, επιτιθέμενος άγρια στο πρώτο επιβεβαιωμένο θύμα του το 1974.

Είχε την τάση να κυνηγάει νεαρές και ελκυστικές φοιτήτριες, αρχικά κοντά στο σπίτι του στην Ουάσιγκτον, στη συνέχεια μετακόμιζε ανατολικά στη Γιούτα, το Κολοράντο και τέλος στη Φλόριντα. Ο Μπάντι κυνηγούσε αυτές τις γυναίκες με ένα τέχνασμα, συχνά φορώντας το χέρι του σε σφεντόνα ή το πόδι του σε ψεύτικο γύψο και περπατώντας με πατερίτσες. Στη συνέχεια χρησιμοποιούσε τη γοητεία του και την προσποιητή αναπηρία του για να πείσει τα θύματά του να τον βοηθήσουν να μεταφέρει βιβλία ή να ξεφορτώσει αντικείμενα από τοτο αυτοκίνητό του. Ήταν επίσης γνωστό ότι υποδυόταν πρόσωπα εξουσίας, όπως αστυνομικούς και πυροσβέστες, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των θυμάτων πριν επιτεθεί. Μόλις έφταναν στο καφέ Volkswagen Beetle του 1968, τους χτυπούσε στο κεφάλι με λοστό ή σωλήνα. Αφού χτυπούσε τα θύματά του, τα ακινητοποιούσε με χειροπέδες και τα ανάγκαζε να μπουν στο όχημα. Ο Bundy είχε αφαιρέσει το κάθισμα του συνοδηγού και συχνάτο αποθήκευε στο πίσω κάθισμα ή στο πορτμπαγκάζ, αφήνοντας έναν κενό χώρο στο πάτωμα για να ξαπλώσει το θύμα του εκτός οπτικού πεδίου καθώς απομακρυνόταν.

Ο Μπάντι κατάφερε να βιάσει και να δολοφονήσει δεκάδες γυναίκες με αυτόν τον τρόπο. Συνήθως στραγγάλιζε ή χτυπούσε τα θύματά του, καθώς και τα ακρωτηρίαζε μετά το θάνατο. Στη συνέχεια παρέτεινε τα γεγονότα επιστρέφοντας να επισκεφθεί τα πτώματα στους χώρους απόρριψης ή ακόμα και να τα πάρει στο σπίτι του, προκειμένου να αποκτήσει περαιτέρω σεξουαλική ικανοποίηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, εξέθετε σοκαριστικά τα αποκεφαλισμένα κεφάλια τους στο διαμέρισμά του και κοιμότανμε τα πτώματά τους, μέχρι που η σήψη τα έκανε ανυπόφορα.

Καθώς ο αριθμός των πτωμάτων αυξανόταν και οι περιγραφές των μαρτύρων εξαπλώνονταν, αρκετοί άνθρωποι επικοινώνησαν με τις αρχές για να αναφέρουν τον Μπάντι ως πιθανό ύποπτο. Ωστόσο, η αστυνομία τον απέκλειε σταθερά με βάση τον φαινομενικά έντιμο χαρακτήρα του και την καθαρή εμφάνισή του. Κατάφερε να αποφύγει τον εντοπισμό ακόμη περισσότερο μαθαίνοντας πώς να μην αφήνει σχεδόν κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να εντοπιστεί από την υποτυπώδη ακόμη εγκληματολογική έρευνα.τεχνικές της δεκαετίας του '70. Ο Μπάντι συνελήφθη τελικά για πρώτη φορά στις 16 Αυγούστου 1975 στη Γιούτα, αφού διέφυγε από ένα περιπολικό. Από την έρευνα στο όχημα βρέθηκαν μάσκες, χειροπέδες, σχοινί και άλλα κακόβουλα αντικείμενα, αλλά τίποτα που να τον συνδέει οριστικά με τα εγκλήματα. Αφέθηκε ελεύθερος, αλλά παρέμεινε υπό συνεχή παρακολούθηση, μέχρι που συνελήφθη ξανά για την απαγωγή και την επίθεση σε μία από τιςθύματα αρκετούς μήνες αργότερα. Ο Bundy δραπέτευσε από την κράτηση ένα χρόνο αργότερα, αφού μεταφέρθηκε από τη Γιούτα στο Κολοράντο για μια άλλη δίκη, αλλά συνελήφθη ξανά μέσα σε μια εβδομάδα. Στη συνέχεια κατάφερε να δραπετεύσει για δεύτερη φορά στις 30 Δεκεμβρίου 1977, οπότε και κατάφερε να φτάσει στη Φλόριντα και να συνεχίσει το φονικό του όργιο. Βίασε ή δολοφόνησε τουλάχιστον έξι ακόμη θύματα, πέντε από τα οποία ήταν φοιτήτριες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Φλόριντα,πριν συλληφθεί ξανά για μια παράβαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας στις 15 Φεβρουαρίου 1978. Καταδικάστηκε τελικά σε θάνατο και πέθανε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 24 Ιανουαρίου 1989. Κατά τη στιγμή της εκτέλεσής του, ο Bundy είχε ομολογήσει 30 δολοφονίες, αν και ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων του παραμένει άγνωστος.

Το Volkswagen του Ted Bundy εκτίθεται στο Μουσείο Εγκλήματος Alcatraz East στο Τενεσί.