Ο Jeffrey Dahmer, Αμερικανός κατά συρροή δολοφόνος και σεξουαλικός παραβάτης, γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1960. Μεταξύ των ετών 1978 και 1991, ο Dahmer δολοφόνησε 17 άνδρες με πραγματικά φρικτό τρόπο. Ο βιασμός, ο διαμελισμός, η νεκροφιλία και ο κανιβαλισμός ήταν όλα μέρος του τρόπου δράσης του.

Σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες, ο Ντάμερ είχε μια φυσιολογική παιδική ηλικία- ωστόσο, όσο μεγάλωνε, γινόταν κλειστός και μη επικοινωνιακός. Άρχισε να δείχνει ελάχιστο έως καθόλου ενδιαφέρον για χόμπι ή κοινωνική αλληλεπίδραση καθώς έμπαινε στην εφηβεία, στρεφόμενος αντ' αυτού στην εξέταση πτωμάτων ζώων και στο βαρύ ποτό για διασκέδαση. Το ποτό του συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια του λυκείου, αλλά δεν τον εμπόδισε να αποφοιτήσει το 1978. Ήταν απλάτρεις εβδομάδες αργότερα ο 18χρονος διέπραξε τον πρώτο του φόνο. Λόγω του εξελισσόμενου διαζυγίου των γονιών του εκείνο το καλοκαίρι, ο Τζέφρι έμεινε μόνος στο σπίτι της οικογένειας. Άδραξε την ευκαιρία να κάνει πράξη τις σκοτεινές σκέψεις που μεγάλωναν στο μυαλό του. Πήρε έναν οτοστόπ ονόματι Στίβεν Χικς και προσφέρθηκε να τον πάει στο σπίτι του πατέρα του για να πιουν μπύρα. Όταν όμως ο Χικς αποφάσισε να φύγει, ο Ντάμερτον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με έναν αλτήρα 10 λιβρών. Ο Ντάμερ στη συνέχεια τεμάχισε, διέλυσε, κονιορτοποίησε και σκόρπισε τα πλέον ανεπαίσθητα υπολείμματα σε όλη την πίσω αυλή του, ενώ αργότερα παραδέχτηκε ότι τον σκότωσε απλώς επειδή ήθελε να μείνει ο Χικς. Εννέα χρόνια θα περάσουν πριν σκοτώσει ξανά.

Ο Ντάμερ φοίτησε στο κολέγιο εκείνο το φθινόπωρο, αλλά το εγκατέλειψε λόγω του αλκοολισμού του. Στη συνέχεια, ο πατέρας του τον ανάγκασε να καταταγεί στο στρατό, όπου υπηρέτησε ως γιατρός μάχης στη Γερμανία από το 1979 έως το 1981. Ωστόσο, δεν έκοψε ποτέ τη συνήθεια και απολύθηκε εκείνη την άνοιξη, επιστρέφοντας στο σπίτι του στο Οχάιο. Αφού το ποτό του συνέχισε να δημιουργεί προβλήματα, ο πατέρας του τον έστειλε να ζήσει με τη γιαγιά του στο West Allis,Μέχρι το 1985 επισκεπτόταν συχνά τα λουτρά για ομοφυλόφιλους, όπου νάρκωνε τους άνδρες και τους βίαζε ενώ κείτονταν αναίσθητοι. Αν και συνελήφθη δύο φορές για περιστατικά άσεμνης έκθεσης το 1982 και το 1986, αντιμετώπισε μόνο αναστολή και δεν κατηγορήθηκε για τους βιασμούς.

Ο Στίβεν Τουόμι ήταν το δεύτερο θύμα του, το οποίο δολοφονήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1987. Ο Ντάμερ τον πήρε από ένα μπαρ και τον πήγε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, όπου ξύπνησε το επόμενο πρωί και βρήκε το χτυπημένο πτώμα του Τουόμι. Αργότερα δήλωσε ότι δεν είχε καμία ανάμνηση της πραγματικής δολοφονίας του Τουόμι, υπονοώντας ότι διέπραξε το έγκλημα από κάποιο είδος παρορμητικής συσκότισης. Οι δολοφονίες συνέβησαν σποραδικά μετά τον Τουόμι, με δύοθύματα το 1988, ένα το 1989 και τέσσερα το 1990. Συνέχισε να παρασύρει ανυποψίαστους άνδρες από μπαρ ή να ζητάει πόρνες, τους οποίους στη συνέχεια ναρκώνει, βιάζει και στραγγαλίζει. Σε αυτό το σημείο όμως, ο Ντάμερ άρχισε επίσης να πραγματοποιεί ιδιαίτερα ενοχλητικές πράξεις με τα πτώματά τους, συνεχίζοντας να χρησιμοποιεί τα σώματα για συνουσία, φωτογραφίζοντας τη διαδικασία διαμελισμού, συντηρώντας με επιστημονική ακρίβειατα κρανία και τα γεννητικά όργανα των θυμάτων του για να τα επιδείξει, ακόμη και να διατηρήσει μέρη τους για κατανάλωση.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ντάμερ συνελήφθη για ένα περιστατικό στη δουλειά του στο εργοστάσιο σοκολάτας Ambrosia Chocolate Factory, όπου νάρκωσε και χάιδεψε σεξουαλικά ένα 13χρονο αγόρι. Για το γεγονός αυτό του επιβλήθηκε ποινή πέντε ετών με αναστολή, ένα έτος σε ένα στρατόπεδο απελευθέρωσης εργασίας και υποχρεώθηκε να εγγραφεί ως σεξουαλικός παραβάτης. Αποφυλακίστηκε δύο μήνες νωρίτερα από το πρόγραμμα εργασίας και στη συνέχεια μετακόμισε σε ένα ΜιλγουόκιΕκεί, παρά τα τακτικά ραντεβού με τον επιτηρητή του, θα παρέμενε ελεύθερος για να διαπράξει τέσσερις φόνους εκείνο το έτος και άλλους οκτώ το 1991.

Ο Ντάμερ άρχισε να σκοτώνει περίπου ένα άτομο κάθε εβδομάδα από το καλοκαίρι του 1991. Είχε ξετρελαθεί με την ιδέα ότι μπορούσε να μετατρέψει τα θύματά του σε "ζόμπι" που θα λειτουργούσαν ως νεανικοί και υποτακτικοί σεξουαλικοί σύντροφοι. Χρησιμοποιούσε πολλές διαφορετικές τεχνικές, όπως το να ανοίγει τρύπες στο κρανίο τους και να εγχέει υδροχλωρικό οξύ ή βραστό νερό στον εγκέφαλό τους. Σύντομα, οι γείτονες άρχισαν να διαμαρτύρονται για παράξενεςθορύβους και τις απαίσιες μυρωδιές που έβγαιναν από το διαμέρισμα του Ντάμερ. Σε μια περίπτωση, ένα λοβοτομημένο θύμα που είχε μείνει αφύλακτο, κατάφερε να βγει στο δρόμο και να ζητήσει βοήθεια από διάφορους παρευρισκόμενους. Όταν ο Ντάμερ επέστρεψε, ωστόσο, έπεισε με επιτυχία την αστυνομία ότι ο παράλογος νεαρός ήταν απλώς ο εξαιρετικά μεθυσμένος φίλος του. Οι αστυνομικοί απέτυχαν να κάνουν έλεγχο του ιστορικού του, που θα αποκάλυπτεDahmer, επιτρέποντάς του να γλιτώσει οριακά τη μοίρα του για λίγο ακόμα.

Στις 22 Ιουλίου του 1991, ο Ντάμερ παρέσυρε τον Τρέισι Έντουαρντς στο σπίτι του με την υπόσχεση ότι θα έπαιρνε μετρητά σε αντάλλαγμα για την παρέα του. Ενώ βρισκόταν μέσα, ο Έντουαρντς εξαναγκάστηκε από τον Ντάμερ να μπει στο υπνοδωμάτιο με ένα χασαπομάχαιρο. Κατά τη διάρκεια της πάλης, ο Έντουαρντς κατάφερε να απελευθερωθεί και να διαφύγει στο δρόμο, όπου έκανε σήμα σε ένα περιπολικό. Όταν η αστυνομία έφτασε στο διαμέρισμα του Ντάμερ, ο Έντουαρντς τους ειδοποίησε για το μαχαίριπου βρισκόταν στην κρεβατοκάμαρα. Μπαίνοντας στην κρεβατοκάμαρα, οι αστυνομικοί βρήκαν τις φωτογραφίες με τα πτώματα και τα διαμελισμένα μέλη που τους επέτρεψαν να θέσουν τελικά τον Dahmer υπό κράτηση. Περαιτέρω έρευνα στο σπίτι τους οδήγησε στο να βρουν ένα κομμένο κεφάλι στο ψυγείο, τρία ακόμη κομμένα κεφάλια σε όλο το διαμέρισμα, πολλές φωτογραφίες των θυμάτων και περισσότερα ανθρώπινα υπολείμματα στο ψυγείο του. ασυνολικά επτά κρανία βρέθηκαν στο διαμέρισμά του, καθώς και μια ανθρώπινη καρδιά στον καταψύκτη. Ένας βωμός είχε επίσης κατασκευαστεί με κεριά και ανθρώπινα κρανία στην ντουλάπα του. Αφού συνελήφθη, ο Dahmer ομολόγησε και άρχισε να αποκαλύπτει στις αρχές τις φρικιαστικές λεπτομέρειες των εγκλημάτων του.

Στον Ντάμερ απαγγέλθηκαν κατηγορίες για 15 φόνους και η δίκη ξεκίνησε στις 30 Ιανουαρίου του 1992. Παρόλο που τα στοιχεία εναντίον του ήταν συντριπτικά, ο Ντάμερ επικαλέστηκε ως υπεράσπιση την παραφροσύνη λόγω της φύσης των απίστευτα ενοχλητικών και ανεξέλεγκτων παρορμήσεών του. Μετά από δύο εβδομάδες δίκης, το δικαστήριο τον κήρυξε λογικό και ένοχο για 15 φόνους. Καταδικάστηκε σε 15 φορές ισόβια, για συνολικά 957Τον Μάιο του ίδιου έτους, δήλωσε ένοχος για τη δολοφονία του πρώτου θύματός του, του Stephen Hicks, και του επιβλήθηκε επιπλέον ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Ο Ντάμερ εξέτισε την ποινή του στο σωφρονιστικό ίδρυμα Κολούμπια στο Πόρτατζ του Ουισκόνσιν. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, ο Ντάμερ εξέφρασε μεταμέλεια για τις πράξεις του και ευχήθηκε να πεθάνει μόνος του. Επίσης, διάβασε τη Βίβλο και δήλωσε αναγεννημένος χριστιανός, έτοιμος για την τελική του κρίση. Του επιτέθηκαν δύο φορές συγκρατούμενοι του, με την πρώτη απόπειρα να του ανοίξουν το λαιμό, αφήνοντάς του μόνο τοεπιφανειακά τραύματα. Ωστόσο, δέχτηκε δεύτερη επίθεση στις 28 Νοεμβρίου 1994 από έναν κρατούμενο καθώς καθάριζαν ένα από τα ντους της φυλακής. Ο Ντάμερ βρέθηκε ακόμη ζωντανός, αλλά πέθανε στο δρόμο για το νοσοκομείο από σοβαρό τραύμα στο κεφάλι.

Πρόσθετες πληροφορίες :

Dahmer on Dahmer του Oxygen: Ένας κατά συρροή δολοφόνος μιλάει