La Diablo en la Blanka Urbo: Murdo, Magio kaj Frenezo ĉe la Foiro kiu Ŝanĝis Ameriko , aŭ La Diablo en la Blanka Urbo , estas nefikcia libro de Erik Larson kun literatura rakonto detaliganta la 1893-datita Internacian Ekspozicion kaj murdojn de seria murdisto. La du protagonistoj, iaspecaj, estas usona arkitekto Daniel Burnham kaj unu el la unuaj seriaj murdistoj de Usono H.H. Holmes.

Burnham estas la arkitekto de la Ĉikaga Monda Ekspozicio en 1893. Burnham luktas dum la tuta libro por krei la foiron, kaj provoj fari ĝin por la plibonigo de la reputacio de Ĉikago. Post kiam lia partnero mortas, li havas multajn problemojn kaj malhelpojn por alfronti, inkluzive de konstruvundoj kaj mortoj, kaj la bezonon trovi pli bonan centran altiron ol la Eiffel-Turo. Li finfine venkas ĉi tiujn obstaklojn kaj la foiro estas sukceso. Tamen, post kiam ĝi finiĝas, la urbestro de Ĉikago estas murdita.

H.H. Holmes estas seria murdisto kiu uzas la Ĉikagan Mondan Foiron por logi siajn viktimojn al sia murddomo kiun li konstruis, kompleta kun sekretaj trairejoj kaj lavotaĵdeglitejoj de specoj kiuj kondukas al la kelo. Tamen, tiuj glitejo ne estas por vestaĵoj; ili estas por li forigi mortajn korpojn, kiujn li forigas en forno. Li fuĝas de Ĉikago post preskaŭ esti kaptita, kaj estas arestita poste en Filadelfio.

La filmrajtoj de la libro estis aĉetitaj de Leonardo DiCaprio en 2010; tamen nefilmo estis farita ĝis nun. La libro estas aĉetebla ĉi tie.