फायरिङ स्क्वाड द्वारा मृत्यु सामान्यतया सैन्य कर्मचारीहरु को लागी आरक्षित मृत्युदण्ड को एक रूप हो। अवधारणा सरल छ: एक कैदी या त ईंटको पर्खाल वा कुनै अन्य भारी बाधाको विरुद्ध खडा वा बस्छ। पाँच वा बढी सिपाहीहरू धेरै फिट टाढा छेउमा लाइनमा हुन्छन्, र प्रत्येकले आफ्नो बन्दुक सीधा कैदीको हृदयमा लक्ष्य गर्दछ। एक वरिष्ठ अधिकारीले बोलाएको संकेत सुनेपछि, सबै बन्दुकधारीहरूले एकैसाथ फायर गर्छन्।

अधिकांश अवस्थामा, बन्दीलाई फायरिङ स्क्वाडको अगाडि राख्दा आँखामा पट्टी बाँधिन्छ। कतिपय अवसरहरूमा, मानिसहरूले आफ्ना जल्लादहरूलाई हेर्नको लागि आफ्नो आँखा नढाक्न अनुरोध गरेका छन्, तर यो दुर्लभ छ। आँखा पट्टी अक्सर जल्लाद को लागी धेरै लाभ को लागी यो कैदी को लागी हो। जब निन्दा गरिएको व्यक्तिले फायरिङ स्क्वाडका सदस्यहरूलाई प्रत्यक्ष रूपमा हेर्न सक्षम हुन्छ, यसले मृत्युदण्डको अज्ञाततालाई धेरै कम गर्छ, जसले आफ्नो कर्तव्य पूरा गर्नेहरूका लागि थप तनावपूर्ण अवस्था सिर्जना गर्छ।

यद्यपि प्रत्येक फायरिङ स्क्वाड सदस्यले फायरिङ गर्नुपर्छ। , शूटरहरू मध्ये एकले सामान्यतया खाली साथ बन्दुक प्राप्त गर्दछ। यसले यो सुनिश्चित गर्दछ कि समूहमा कसैलाई पनि तिनीहरूमध्ये कसले घातक राउन्ड फायर गर्यो भनेर निश्चित रूपमा थाहा पाउन सक्दैन। कतिपय ठाउँमा निन्दा भएको पार्टीलाई गोली लागेर बाँचेको छ । जब यो हुन्छ, अन्तिम शूटरले व्यक्तिलाई नजिकको दायरामा पठाउँछ।

वर्ष पहिले, सेनाहरूले प्रदर्शन गर्ने सिपाहीहरूलाई निष्कासन गर्न फायरिङ स्क्वाडहरू प्रयोग गर्थे।देशद्रोही कार्यहरू वा जसले युद्ध प्रयासमा भाग लिन अस्वीकार गरे। यो बलात्कार वा निर्दोष नागरिकको हत्या जस्ता हिंसात्मक अपराध गर्ने सैनिक कर्मचारीहरूलाई पनि मानक सजाय थियो। यद्यपि यो प्रक्रिया आधुनिक समयमा क्षीण भएको छ, यसलाई अझै पनि धेरै देशहरूमा आपराधिक सिपाहीहरू र राजनीतिक व्यक्तित्वहरूसँग व्यवहार गर्ने कानुनी प्रक्रिया मानिन्छ।

फायरिङ स्क्वाडहरू सेनामा सेवा गर्ने मानिसहरूका लागि मात्र आरक्षित छैनन्। कतिपय सेनाले आफूले आक्रमण गर्ने देशका नागरिकहरूलाई मार्न यो विधि प्रयोग गरेका छन्। यी मृत्यु टोलीका पीडितहरूलाई प्रायः गोलीबारी पछि सामूहिक चिहानमा गाडिन्छ। यो जघन्य कार्यलाई मानवता विरुद्धको अपराध मानिन्छ र अन्तर्राष्ट्रिय फौजदारी अदालतले सजाय दिन सक्छ।

थप जानकारीको लागि, कृपया भ्रमण गर्नुहोस्:

फाँसीको विधि