“Zapamtite, zapamtite peti novembar.

Barut, izdaja i zavera.

Ne vidim razlog zašto bi Barutana izdaja

ikada biti zaboravljen.”

5. novembar 1605. zauvek će biti jedan od najupečatljivijih datuma u britanskoj istoriji. Bio je to dan kada je engleski kralj James I umalo ubijen.

Guy Fawkes je bio dobro poznati pripadnik katoličke religije i bio je glavna figura iza Barutne zavjere. Počeo je da organizuje plan sa kolegom zaverenikom, Robertom Kejtsbijem, nakon što je kralj Džejms I preuzeo tron ​​1603. Pre vladavine kralja Džejmsa, zemlja je uglavnom bila pod vođstvom ljudi koji su praktikovali protestantsku religiju i nisu bili tolerantni prema oni katoličke veroispovesti. Katolički narod se osjećao nedovoljno zastupljenim, maltretiranim i zlostavljanim, ali su se nadali da će se stvari popraviti s novim kraljem. Umjesto toga, pogoršali su se.

Kralj James je stvorio naredbu koja je zahtijevala da svi katolički svećenici napuste Englesku. Oni koji su praktikovali religiju bili su proganjani, a mala grupa njih se okupila i skovala zaveru da ubije kralja. Fawkes i Catesby su predvodili grupu tako što su osmislili plan za postavljanje dinamita pod Dom Parlamenta i pokrenuli ga tokom sednice kojoj bi prisustvovali kralj i mnogi od najviših protestantskih vođa tog vremena.

Fawkes postavio dinamit i činilo se da stvari idu po planusve dok grupa stražara nije izvršila neočekivanu proveru podruma u kojem je pripremljen eksploziv. Stražari su odveli Fawkesa u pritvor, a zavjera je osujećena. Dok je bio u zatvoru, Fawkes je mučen sve dok konačno nije dao imena ostalih članova svoje grupe. Svaki od njih je pohapšen i ubijen. Nekoliko ih je obješeno, uključujući Fawkesa, a zatim izvučeno i rasčetvrteno.

U noći kada je kralj James I trebao biti ubijen, naredio je veliku lomaču da proslavi svoj opstanak. Na vrhu vatre nalazila se figura Guya Fawkesa. Ovo je postala godišnja tradicija, a do danas se 5. novembar obilježava uz vatromet i lomače. Jednostavna dječja pjesmica također je osmišljena kako bi se osiguralo da se priča o ovoj radnji prenosi s generacije na generaciju.