Το έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι Μόνα Λίζα είναι αναμφισβήτητα οι πιο διάσημοι πίνακες ζωγραφικής στην ιστορία. Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Μόνα Λίζα υπήρξε στόχος εγκληματικότητας. Στις 21 Αυγούστου 1911, Μόνα Λίζα κλάπηκε από το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Ωστόσο, μόλις το επόμενο απόγευμα συνειδητοποίησε κανείς ότι ο διάσημος πίνακας είχε κλαπεί. Οι υπεύθυνοι του Μουσείου πίστευαν ότι ο Μόνα Λίζα είχε αφαιρεθεί προσωρινά για να φωτογραφηθεί για λόγους μάρκετινγκ. Αφού αναφέρθηκε η κλοπή του πίνακα, το Λούβρο έκλεισε για μια εβδομάδα και έφτασαν πάνω από 200 υπάλληλοι από το Εθνικό Τμήμα Εγκληματολογικών Ερευνών της Γαλλίας. Έψαξαν κάθε δωμάτιο, ντουλάπα και γωνία του διαβόητα τεράστιου μουσείου των 49 στρεμμάτων. Όταν δεν κατάφεραν να ανακτήσουν τον πίνακα, οι ερευνητές άρχισαν ένα εξαντλητικό κυνήγιγια το Μόνα Λίζα Ανέκριναν αμέτρητους ανθρώπους πριν διαπιστώσουν ότι ο πίνακας είχε μάλλον χαθεί για πάντα.

Η Μόνα Λίζα αγνοούνταν για δύο χρόνια πριν ανακαλυφθεί κοντά στο σημείο όπου είχε αρχικά ζωγραφιστεί, στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Ο Vincenzo Peruggia, ένας υπάλληλος του μουσείου έκλεψε τον πίνακα, τον έκρυψε σε μια ντουλάπα με σκούπες και περίμενε να φύγει μέχρι το μουσείο να κλείσει για σήμερα. Ο πίνακας ήταν αρκετά μικρός ώστε να μπορεί να κρυφτεί κάτω από το παλτό του. Για δύο χρόνια, ο Peruggia έκρυψε τη Μόνα Λίζα στο διαμέρισμά του καιτελικά συνελήφθη όταν προσπάθησε να τον πουλήσει στην Πινακοθήκη Ουφίτσι της Φλωρεντίας. Ο Peruggia ήταν Ιταλός εθνικιστής και πίστευε ότι η Μόνα Λίζα ανήκε στην Ιταλία. Μετά από μια ιταλική περιοδεία, ο πίνακας επέστρεψε στη σημερινή του κατοικία στο Λούβρο το 1913. Ο Peruggia καταδικάστηκε και εξέτισε ποινή έξι μηνών για την κλοπή, αν και στην Ιταλία χαιρετίστηκε ως εθνικός ήρωας.

Εμπορεύματα: