Anthony (Tony) Accardo γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1906 στο Σικάγο του Ιλινόις. Μεγάλωσε από έναν Ιταλό μετανάστη υποδηματοποιό και τη σύζυγό του. Το 1920, όταν ο Τόνι ήταν 14 ετών, ήταν σαφές ότι δεν έδειχνε καμία επιθυμία να πετύχει στην τάξη. Γρήγορα εγκατέλειψε το σχολείο και έγινε διανομέας λουλουδιών και υπάλληλος παντοπωλείου. Αυτές είναι γνωστές οι δύο μοναδικές νόμιμες δουλειές του.

Ο Accardo συνελήφθη πολλές φορές για ανάρμοστη συμπεριφορά μπροστά από το τοπικό μπιλιαρδάδικο όπου ο Al Capone επισκεπτόταν συχνά. Τελικά τα καμώματά του τράβηξαν το ενδιαφέρον του Capone, ο οποίος προσέγγισε τον Accardo και τον έπεισε να εργαστεί για το Συνδικάτο εγκλήματος του Σικάγο Ο Accardo εντάχθηκε στο Συμμορία Circus Café και διέπραξε πολλά βίαια εγκλήματα για λογαριασμό της οργάνωσης. Ο φίλος του Vincenzo DeMora από τη συμμορία Circus και στη συνέχεια έγινε εκτελεστής στην ομάδα του Καπόνε. Όταν ο Καπόνε έψαχνε για νέους σωματοφύλακες, ο DeMora τον έπεισε να προαγάγει τον Accardo.

Ο Accardo εμπλέκεται στη σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, κατά την οποία αυτός και άλλοι έξι άνδρες μεταμφιέστηκαν σε αστυνομικούς για να σκοτώσουν αντίπαλα μέλη της συμμορίας μέσα στο γκαράζ της εταιρείας SMC Cartage Company. Στη συνέχεια διατάχθηκε να ξυλοκοπήσει και να δολοφονήσει άγρια πρώην συνεργάτες του Capone που είχαν προδώσει την Outfit. Εμπλέκεται επίσης σε πολλές άλλες δολοφονίες που σχετίζονται με τον Capone.

Αμέσως μετά την καταδίκη του Καπόνε το 1931, ο Accardo ανέλαβε τον έλεγχο της δικής του συμμορίας και μέσα στον ίδιο χρόνο έγινε το Νο 7 στη λίστα του δημόσιου εχθρού της επιτροπής εγκλήματος. Ήταν υποδιοικητής για ό,τι είχε απομείνει από το πλήρωμα του Καπόνε υπό τον Paul Ricca . ο Accardo βοήθησε την Outfit να βγάλει εκατομμύρια, ενώ ταυτόχρονα απομάκρυνε την οργάνωση από εγκλήματα που προηγουμένως την είχαν βάλει σε μπελάδες. Ο Accardo φέρεται να πήρε τον έλεγχο της μαφίας του Σικάγο όταν ο Ricca αποσύρθηκε, αλλά το αρνήθηκε μέχρι το θάνατό του.

Η εφορία ερεύνησε τους τραπεζικούς λογαριασμούς του Accardo και τον κατηγόρησε το 1960 για φοροδιαφυγή. Καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο $15.000. Η καταδίκη του αργότερα ανατράπηκε λόγω της επιζήμιας κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης που προβλήθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης. Σύντομα αποσύρθηκε και οδηγήθηκε πολλές φορές στη Γερουσία για έρευνες σχετικά με τη μαφία. Επικαλέστηκε την εγγύηση της Πέμπτης Τροπολογίας περισσότερες από 172φορές και αρνήθηκε ότι είχε οποιονδήποτε ρόλο στη μαφία του Σικάγο. Παραδέχτηκε ότι είχε φιλίες με πολλούς από τους ηγέτες της μαφίας, αλλά είπε ότι "δεν έχω κανέναν έλεγχο πάνω σε κανέναν". Πέθανε στις 27 Μαΐου 1992 από καρδιακή και πνευμονική νόσο.