Zaskakujące może być to, że w zabójstwie prezydenta Lincolna brało udział ośmiu spiskowców, ponieważ próbowali oni również zabić wiceprezydenta i sekretarza stanu. Spiskowcy i ich role są wymienione poniżej:

Mary Surratt

Urodzona w 1823 r. Mary Elizabeth Jenkins pochodziła z Maryland. W wieku 17 lat poślubiła Johna Harrisona Surratta i wspólnie kupili ogromne ilości ziemi w pobliżu Waszyngtonu. Razem z mężem mieli troje dzieci: Isaaca, Annę i Johna Jr. Po śmierci męża w 1864 r. Mary przeprowadziła się do Waszyngtonu na High Street. Wynajęła część swojej posiadłości - tawernę, którą miał jej mąż.Zbudowany - dla mężczyzny o imieniu John Lloyd, który był emerytowanym policjantem.

John, Jr, jej najstarszy syn, zapoznał się z niejakim Johnem Wilkesem Boothem w czasie, gdy był szpiegiem Konfederacji. Ze względu na to powiązanie, gdy Booth knuł zamach na Lincolna ze swoimi współspiskowcami, czuł się doskonale w rezydencji Mary Surratt w Waszyngtonie, która stała się pensjonatem.

Mary Surratt zaangażowała się w zastrzelenie Abrahama Lincolna za pośrednictwem tych mężczyzn. Poprosiła nawet Lloyda o pomoc - poprosiła go, aby przygotował kilka "strzelających cyrkonii" dla niektórych mężczyzn, którzy zatrzymają się później tej nocy - nocy, w której zamordowali Abrahama Lincolna. Mimo upojenia alkoholowego, Lloyd był w stanie złożyć zeznania na temat pojawienia się Bootha i współspiskowca w tawernie Mary. Dla niejZaangażowanie, Mary Surratt została skazana na śmierć, była pierwszą kobietą straconą przez rząd Stanów Zjednoczonych. Poprosiła swoich katów tylko "nie pozwólcie jej upaść" bardzo małym głosem, została powieszona 7 lipca 1865 roku.

Lewis Powell

Lewis Powell, któremu w dzieciństwie nadano przezwisko Doc ze względu na jego zamiłowanie do opieki nad zwierzętami, był opisywany jako introwertyczny młodzieniec. Powell został wyznaczony do zamordowania sekretarza stanu Sewarda. Seward był w domu chory w łóżku w noc zamachu. Powell wszedł do domu, twierdząc, że ma lekarstwo dla Sewarda. Kiedy wszedł do pokoju Sewarda, znalazł syna Sewarda, Franklina. Wdali się w bójkękiedy Powell odmówił oddania lekarstwa. Powell pobił Franklina tak dotkliwie, że ten zapadł w śpiączkę na sześćdziesiąt dni. Dźgnął również ochroniarza Sewarda, a następnie kilkakrotnie pchnął nożem Stewarda. Został odciągnięty od sekretarza przez ochroniarza i dwóch innych domowników. Udało mu się uciec z domu i ukrył się na noc na cmentarzu. Został złapany, kiedy wrócił do Mary Surratt.Powell próbował popełnić samobójstwo w oczekiwaniu na wyrok. Został skazany i powieszony 7 lipca 1865 roku.

David E. Herold

Towarzyszący Powellowi do domu Sewarda David E. Herold czekał na zewnątrz z końmi do ucieczki. Po zamachu na Lincolna Herold zdołał uciec z Waszyngtonu tej samej nocy i spotkał się z Boothem. Został złapany z Boothem 26 kwietnia. Pomimo wielu prób przekonania sądu przez jego prawników, że jego klient jest niewinny, Herold został skazany i powieszony 7 lipca 1865 roku.

George A. Atzerodt

Atzerodt otrzymał zadanie zabicia wiceprezydenta Johnsona. Udał się do hotelu, w którym przebywał Johnson, ale nie mógł zabić wiceprezydenta. Aby dodać sobie odwagi, zaczął pić w barze. Bardzo się upił i spędził noc włócząc się po ulicach Waszyngtonu. Został aresztowany po tym, jak barman zgłosił jego dziwne pytania poprzedniej nocy. Atzerodt został skazany i powieszony 7 lipca,1865.

Edman Spangler

Spangler był w teatrze Forda w noc zamachu. Sprzeczne zeznania świadków kwestionują jego rolę w ukrywaniu ucieczki Bootha. Rzekomo zabił człowieka próbującego złapać Bootha przed jego ucieczką. Spangler został uznany za winnego i skazany na sześć lat więzienia. Został ułaskawiony w 1869 r. przez prezydenta Johnsona. Zmarł w 1875 r. na swojej farmie w Maryland.

Samuel Arnold

Arnold nie brał udziału w zamachu z 14 kwietnia. Był jednak zaangażowany we wcześniejsze plany porwania Lincolna i został aresztowany za swoje powiązania z Boothem. Arnold został skazany na dożywocie. Został ułaskawiony przez prezydenta Johnsona w 1869 r. Zmarł w 1906 r. na gruźlicę.

Michael O'Laughlen

Nie jest jasne, jaką rolę Michael O'Laughlen odegrał w rzeczywistych próbach zamachu. Z pewnością był spiskowcem w planach grupy. Dobrowolnie poddał się 17 kwietnia. O'Laughlen został skazany na dożywocie. Zmarł na żółtą febrę dwa lata po odbyciu kary.

John Surratt, Jr.

Nie jest również jasne, jaką rolę w wydarzeniach z 14 kwietnia odegrał syn Mary, John Surratt, Jr. Twierdzi on, że był tej nocy w Nowym Jorku. Uciekł do Kanady, co rozpoczęło międzynarodową obławę na niego. Po egzekucji matki w lipcu wyruszył do Anglii. Następnie udał się do Rzymu i dołączył do grupy żołnierzy chroniących papieża. To właśnie podczas wizyty w Aleksandrii w EgipcieW przeciwieństwie do innych współspiskowców, Surratt był sądzony przez sąd cywilny. 10 sierpnia proces zakończył się zawieszeniem ławy przysięgłych, a rząd ostatecznie wycofał zarzuty w 1868 r. Zmarł na zapalenie płuc w 1916 r. i był ostatnią żyjącą osobą związaną z zamachem.