১৯৬২ চনৰ জুন মাহৰ পৰা ১৯৬৪ চনৰ জানুৱাৰীলৈকে সমগ্ৰ বষ্টন অঞ্চলত ১৯ৰ পৰা ৮৫ বছৰৰ ভিতৰৰ ১৩ গৰাকী অবিবাহিত মহিলাক হত্যা কৰা হৈছিল। বহুতে বিশ্বাস কৰিছিল যে এই হত্যাকাণ্ডৰ ভিতৰত কমেও ১১টা হত্যাকাণ্ড একেজন ব্যক্তিয়ে সংঘটিত কৰিছিল কাৰণ প্ৰতিটো হত্যাকাণ্ড একে ধৰণে সংঘটিত হৈছিল। বিশ্বাস কৰা হৈছিল যে সকলোৱে অকলে থকা মহিলাকেইগৰাকীয়ে আক্ৰমণকাৰীক চিনি পাই তেওঁক ভিতৰলৈ যাবলৈ দিছিল, বা তেওঁ নিজকে মেৰামতিকাৰী, বা ডেলিভাৰী মেনৰ বেশ ধৰি মহিলাসকলক স্বেচ্ছাই নিজৰ এপাৰ্টমেণ্টত সোমাবলৈ দিছিল। “প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে ভুক্তভোগীসকলক ধৰ্ষণ কৰা হৈছিল – কেতিয়াবা বিদেশী বস্তুৰে – আৰু তেওঁলোকৰ মৃতদেহ নগ্নকৈ ৰখা হৈছিল, যেন পৰ্ণগ্ৰাফিক স্নেপশ্বটৰ বাবে প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছে। মৃত্যু সদায় ডিঙি চেপি হত্যা কৰা হৈছিল যদিও হত্যাকাৰীয়ে কেতিয়াবা কটাৰীও ব্যৱহাৰ কৰিছিল। লিগাচাৰটো – ষ্টকিং, আঠুৱা, যিয়েই নহওক কিয় – অনিবাৰ্যভাৱে ভুক্তভোগীৰ ডিঙিত এৰি দিয়া হৈছিল, অতিৰঞ্জিত, অলংকাৰিক ধনুৰে বান্ধি থোৱা আছিল।” এই অপৰাধৰ শৃংখলাটোক প্ৰায়ে “দ্য চিল্ক ষ্টকিং মাৰ্ডাৰ্ছ” বুলি কোৱা হৈছিল আৰু বিচৰা আক্ৰমণকাৰীজনক “বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰ” বুলি জনা গৈছিল।

“দ্য চিল্ক ষ্টকিং”ৰ দুবছৰমান আগতে হত্যা” আৰম্ভ হ’ল, মেছাচুচেটছৰ কেম্ব্ৰিজ অঞ্চলত যৌন অপৰাধৰ ধাৰাবাহিকতা আৰম্ভ হ’ল। বিশৰ দশকৰ শেষৰ ফালে এজন মসৃণ কথা কোৱা মানুহে ঘৰে ঘৰে গৈ যুৱতী বিচাৰিছিল। যদি কোনো যুৱতীয়ে দুৱাৰ খুলি দিয়ে তেন্তে তেওঁ নিজকে নতুন মডেল বিচৰা মডেলিং এজেন্সীৰ টেলেণ্ট স্কাউট বুলি পৰিচয় দিব। যদি তাই আছিলআগ্ৰহী হৈ সি তাইক ক'ব যে তাইৰ জোখ-মাখ লোৱাৰ প্ৰয়োজন। বহু মহিলাই আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰি তেওঁক তেওঁৰ জোখৰ টেপটোৰে সেইবোৰ জুখিবলৈ অনুমতি দিছিল। তাৰ পিছত তেওঁ মহিলাসকলক জোখ-মাখ লোৱাৰ সময়ত আদৰ কৰিছিল। কেইবাগৰাকীও মহিলাই আৰক্ষীৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিছিল আৰু এই মানুহজনক “জোখৰ মানুহ” বুলি কোৱা হৈছিল।

১৯৬০ চনৰ মাৰ্চ মাহত আৰক্ষীয়ে এজন লোকক ঘৰ ভাঙি থকা অৱস্থাত ধৰা পেলায়। তেওঁ চুৰিৰ কথা স্বীকাৰ কৰিছিল, আৰু কোনো প্ৰৰোচনা নোহোৱাকৈয়ে তেওঁ “জোখক মানুহ” বুলিও স্বীকাৰ কৰিছিল। মানুহজনৰ নাম আছিল এলবাৰ্ট ডিছালভো। ন্যায়াধীশে ডিছালভোক ১৮ মাহৰ কাৰাদণ্ড বিহে যদিও ভাল আচৰণৰ বাবে ১১ মাহৰ পাছত তেওঁক মুকলি কৰি দিয়া হয়। মুক্তিৰ পিছত তেওঁ সমগ্ৰ মেছাচুচেটছ, কানেকটিকাট, ৰোড আইলেণ্ড আৰু নিউ হামচায়াৰত নতুন অপৰাধৰ ধাৰাবাহিকতা আৰম্ভ কৰে। এই হুলস্থুলৰ সময়ত ডিছালভোৱে সেউজীয়া কাপোৰ পিন্ধি ৪০০ৰো অধিক ঘৰত সোমাই ৩০০ৰো অধিক মহিলাক যৌন নিৰ্যাতন চলায়। সমগ্ৰ নিউ ইংলেণ্ডৰ আৰক্ষীয়ে “গ্ৰীণ মেন”ৰ সন্ধানত থকাৰ সময়তে বষ্টনৰ হত্যাকাণ্ডৰ গোচৰীয়াসকলে “বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰ”ৰ সন্ধান অব্যাহত ৰাখিছিল।

১৯৬৪ চনৰ অক্টোবৰ মাহত “গ্ৰীণ মেন”ৰ অন্যতম ভুক্তভোগী এগৰাকী যুৱতীয়ে আৰক্ষীৰ সন্মুখত আগবাঢ়ি আহি কয় যে এজন গোয়েন্দা হিচাপে অভিনয় কৰি তেওঁৰ ঘৰত প্ৰৱেশ কৰি তেওঁক যৌন নিৰ্যাতন চলাইছিল। মানুহজনৰ বিষয়ে তাইৰ বৰ্ণনাৰ পৰা আৰক্ষীয়ে মানুহজনক এলবাৰ্ট ডিছালভো বুলি চিনাক্ত কৰিবলৈ সক্ষম হয়। ডিছালভোৰ এখন ফটো বাতৰি কাকতত প্ৰকাশ পাইছিল আৰু কেইবাগৰাকীও মহিলাই তেওঁক তেওঁলোকৰ আক্ৰমণকাৰী বুলি চিনাক্ত কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছিল।ধৰ্ষণৰ অভিযোগত গ্ৰেপ্তাৰ কৰি মানসিক পৰ্যবেক্ষণৰ বাবে ব্ৰীজৱাটাৰ ষ্টেট হাস্পতাললৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়, য’ত তেওঁ দোষী সাব্যস্ত হোৱা হত্যাকাৰী জৰ্জ নাছাৰৰ সৈতে বন্ধুত্ব কৰে। অনুমান কৰা হৈছে যে দুয়োজনে যদি তেওঁলোকৰ এজনে বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰ বুলি স্বীকাৰ কৰে তেন্তে পুৰস্কাৰৰ ধন বিভাজন কৰাৰ চুক্তি কৰিছিল। ডিছালভোৱে তেওঁৰ অধিবক্তা এফ লি বেইলীৰ আগত স্বীকাৰ কৰিছিল যে তেওঁ বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰ। ডিছালভোৰ হত্যাকাণ্ডসমূহৰ সঠিক বিশদ বিৱৰণ দিয়াৰ ক্ষমতাৰ জৰিয়তে বেইলীয়ে বিশ্বাস কৰিছিল যে ডিছালভো আচলতে ষ্ট্ৰেংলাৰ। ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা ধৰি সোধা-পোছা কৰাৰ পিছত, য’ত ডিছালভোৱে হত্যাৰ দ্বাৰা হত্যা, তেওঁৰ ভুক্তভোগীৰ এপাৰ্টমেণ্টৰ সবিশেষ আৰু তেওঁলোকে কি পিন্ধিছিল, সেই বিষয়ে বৰ্ণনা কৰিছিল, আৰক্ষী নিশ্চিত হৈছিল যে তেওঁলোকৰ হাতত হত্যাকাৰী আছে।

তেওঁৰ স্বীকাৰোক্তি সত্ত্বেও এলবাৰ্ট ডিছালভোক “চিল্ক ষ্টকিং মাৰ্ডাৰছ”ৰ সৈতে জড়িত কৰাৰ কোনো শাৰীৰিক প্ৰমাণ পোৱা নগ’ল। সন্দেহ থাকি গ’ল আৰু আৰক্ষীয়ে ষ্ট্ৰেংলাৰৰ এজন জীৱিত ভুক্তভোগী গেৰ্ট্ৰুড গ্ৰুয়েনক কাৰাগাৰলৈ লৈ আহিল যাতে তেওঁ ডিঙি চেপি হত্যা কৰাৰ চেষ্টা কৰা মানুহজনৰ সৈতে যুঁজিছিল। তাইৰ প্ৰতিক্ৰিয়া নিৰীক্ষণ কৰিবলৈ আৰক্ষীয়ে কাৰাগাৰৰ লবীৰ মাজেৰে দুজন লোকক আনিছিল, প্ৰথমজন আছিল নাছাৰ আৰু দ্বিতীয়জন আছিল ডিছালভো। গ্ৰুয়েনে ক’লে যে দ্বিতীয়জন মানুহ ডিছালভো মানুহজন নহয়; কিন্তু যেতিয়া তাই প্ৰথম পুৰুষ নাছাৰক দেখিলে, তেতিয়া তাই অনুভৱ কৰিলে যে “সেই মানুহজনৰ বিষয়ে কিবা এটা বিচলিত কৰা, ভয়ংকৰভাৱে চিনাকি কিবা এটা আছে।” এই সকলোবোৰৰ মাজেৰে ডিছালভোৰ পত্নী, পৰিয়াল আৰু বন্ধুসকলে কেতিয়াও বিশ্বাস কৰা নাছিল যে তেওঁ...ষ্ট্ৰেংলাৰ।

কাৰণ কোনো ভৌতিক প্ৰমাণ নাছিল আৰু তেওঁ সাক্ষীৰ বৰ্ণনাৰ সৈতে মিল নাছিল, সেয়েহে তেওঁৰ বিৰুদ্ধে কেতিয়াও “বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰ” হত্যাকাণ্ডৰ বিচাৰ হোৱা নাছিল। অৱশ্যে “গ্ৰীণ মেন” গোচৰৰ পৰা হোৱা ধৰ্ষণ আৰু যৌন নিৰ্যাতনৰ বাবে তেওঁক আজীৱন কাৰাদণ্ডলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। ১৯৬৭ চনত তেওঁক শাস্তি ভুগিবলৈ ৱালপ’লৰ সৰ্বোচ্চ নিৰাপত্তাৰক্ষী ৰাজ্যিক কাৰাগাৰলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়; কিন্তু ছবছৰৰ পাছত তেওঁৰ কোঠাত ছুৰীৰে আঘাত কৰি হত্যা কৰা হয়। প্ৰায় ৫০ বছৰৰ পাছতো কেতিয়াও কাৰো বিৰুদ্ধে বষ্টন ষ্ট্ৰেংগলাৰৰ অভিযোগ উত্থাপন হোৱা নাই।

২০১৩ চনৰ জুলাই মাহত বষ্টন আৰক্ষী বিভাগে বিশ্বাস কৰিছিল যে তেওঁলোকে এলবাৰ্ট ডিছালভোক ধৰ্ষণ কৰি ডিঙি চেপি হত্যা কৰা মেৰী চুলিভানৰ সৈতে জড়িত কৰা ডি এন এ প্ৰমাণ আৱিষ্কাৰ কৰিছে ১৯৬৪ চনত – বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰৰ চূড়ান্ত বলি। ডিছালভোৰ ভতিজাৰ পৰা ডি এন এ লোৱাৰ পিছত বষ্টন আৰক্ষীয়ে কয় যে মেৰী চুলিভানৰ মৃতদেহ আৰু তেওঁৰ এপাৰ্টমেণ্টৰ পৰা লোৱা কম্বলত পোৱা ডি এন এৰ প্ৰমাণৰ সৈতে “নিৰ্দিষ্ট মিলৰ ওচৰত”। এই আৱিষ্কাৰৰ লগে লগে আদালতে ডিছালভোৰ মৃতদেহটো খনন কৰাৰ নিৰ্দেশ দিয়ে।

ডিছালভোৰ ফিমাৰ আৰু তেওঁৰ কিছুমান দাঁতৰ পৰা ডি এন এ উলিওৱাৰ পিছত নিৰ্ণয় কৰা হ’ল যে ডিছালভোৱেই হৈছে মেৰী চুলিভানক হত্যা কৰা আৰু ধৰ্ষণ কৰা মানুহজন। মেৰী চুলিভানৰ হত্যাৰ গোচৰটো বন্ধ হৈ গৈছে যদিও বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰৰ ৰহস্য এতিয়াও জল্পনা-কল্পনাৰ বাবে মুকলি হৈ আছে।

অধিক তথ্যৰ বাবে অনুগ্ৰহ কৰি চাওক:

বষ্টন ষ্ট্ৰেংলাৰ ৫০ বছৰৰ পিছত সমাধান হোৱা গোচৰ