১৯২৪ চনৰ পৰা ১৯৩০ চনৰ ভিতৰত চিকাগো চহৰখন দেশৰ অন্যতম বৃহৎ গেং কাৰ্যকলাপৰ কেন্দ্ৰত পৰিণত হয়। ১৮ সংশোধনী অনুমোদনৰ পিছত নিষেধাজ্ঞাৰ ফলত বুটলেগিঙৰ উত্থান ঘটিছিল, যাৰ ফলত বহু গেঙে নিজৰ চহৰত ধন ঘটাৰ উপায় আৰু সংযোগ স্থাপনৰ পথ লাভ কৰিছিল। এই অপৰাধ বছসকলে নিজৰ ব্যৱসায়িক স্বাৰ্থ আৰু মিত্ৰসকলক প্ৰয়োজনীয় যিকোনো উপায়েৰে সুৰক্ষিত কৰিব: ভয়, উৎকোচ আৰু আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্যভাৱে মৃত্যুদণ্ড।

১৯২৯ চনৰ ১৪ ফেব্ৰুৱাৰীৰ পুৱা আৰক্ষীৰ সাজ-পোছাক পিন্ধা দুজন লোকে এটা গুদামত প্ৰৱেশ কৰে। ভিতৰৰ সাতজন মানুহক অভিযানৰ দৰে বেৰৰ সন্মুখত শাৰী পাতি ৰাখি মানুহকেইজনে অসামৰিক সাজ-পোছাক পিন্ধা আন দুজন লোকৰ লগত মিলি জেকেটৰ পৰা মেচিনগান আৰু অন্যান্য অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ টানি গুলীচালনা কৰিলে। ৭০টা গুলীৰ পিছত সাতটাও মজিয়াত মৃত্যুমুখত পৰিছিল বা তেজেৰে তিতি মৃত্যুমুখত পৰিছিল।

এই ভয়ংকৰ অপৰাধটো কোনো অভিযান-ভুল-ভুল নাছিল। ২১২২ এন ক্লাৰ্ক ষ্ট্ৰীটৰ এই গুদামটোত জৰ্জ “বাগছ” মৰানে সুৰা সংৰক্ষণ কৰিছিল। তেওঁৰ নৰ্থ চাইড গেংটো আছিল কুখ্যাত গেংষ্টাৰ আল কেপনৰ কাষত কাঁইট। ১৯২৫ চনত বছ জনী টৰিয়াৰ পৰা দায়িত্ব লোৱা কেপনে নিজৰ অবৈধ সংগঠনটোক নিৰ্দয় লোহাৰ মুঠিৰে নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ বাবে পৰিচিত আছিল, সাধাৰণতে শত্ৰুক বন্দুকৰে হত্যা কৰিবলৈ বাছি লৈছিল। সমগ্ৰ চিকাগো চহৰৰ সকলো গেং কাৰ্যকলাপৰ ওপৰত আধিপত্য বিস্তাৰ কৰাৰ চেষ্টাত কেপ’নৰ অপৰাধ ছিণ্ডিকেটৰ বাটত একমাত্ৰ বস্তু আছিল মৰাণ। মাহৰ পিছত মাহ ধৰি দুয়োটা গেঙৰ মাজত বিবাদ আছিল: মৰানৰ গেংকেপ’নৰ চালানসমূহ হাইজেক কৰা, তেওঁৰ মিত্ৰসকলক হত্যা কৰা আৰু ব্যৱসায়ৰ বাবে প্ৰতিযোগিতা প্ৰদান কৰা। ১৯২৯ চনলৈকে দুয়োটা গেঙৰ মাজত উত্তেজনা উতলি উঠিছিল।

সেইদিনা পিছত যেতিয়া এই অপৰাধৰ খবৰ আহিল, তেতিয়াই সকলো সন্দেহ কেপনৰ ওপৰত পৰিল। মৰানৰ বলবৎকাৰী ফ্ৰেংক “হক” গুচেনবাৰ্গেই যেতিয়া আইন প্ৰয়োগকাৰী সংস্থা গেৰেজত উপস্থিত হৈছিল তেতিয়া তেওঁ একমাত্ৰ জীয়াই আছিল যদিও কেইবা ঘণ্টাৰ পিছত তেওঁৰ আঘাতৰ ফলত মৃত্যু হোৱাৰ আগতে তেওঁ একো প্ৰকাশ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছিল। সেই সময়ত গুদামত নথকা মৰানে নিজেই কৈছিল যে, “কেৱল কেপনেহে তেনেকৈ হত্যা কৰে।” যেতিয়া তেওঁক কোৱা হৈছিল। সন্দেহ কৰা হৈছে যে মৰাণক হত্যাকাণ্ডৰ উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত লক্ষ্য আছিল যদিও তেওঁ আনসকলতকৈ পিছত আহি উপস্থিত হৈ ভুৱা আৰক্ষী বিষয়াক গুদামত প্ৰৱেশ কৰা দেখি অভিযান বুলি ভাবি পলায়ন কৰে। সেই সময়ত কেপনে নিজেই ফ্ল’ৰিডাত আছিল, তেওঁক লোহাৰ পোছাক পৰিহিত এলিবি দিছিল। সুকীয়া প্ৰমাণৰ অভাৱত এই অপৰাধৰ বাবে কাকো কেতিয়াও গ্ৰেপ্তাৰ বা বিচাৰ কৰা হোৱা নাছিল যদিও অৱশেষত এই হত্যাকাণ্ডক কেপ’নৰ গেঙত স্বীকৃতি দিয়া হৈছিল। এই হত্যাকাণ্ডৰ ফলত মৰাণ চিকাগো গেং চাৰ্কিটত ফিগাৰহেড হিচাপে হ্ৰাস পায়, ১৯৩১ চনত গ্ৰেপ্তাৰ কৰি কৰ ফাঁকিৰ দোষী সাব্যস্ত নোহোৱালৈকে কেপনে নিজৰ ছিণ্ডিকেটৰ জৰিয়তে চহৰখনত সম্পূৰ্ণৰূপে শাসন কৰিবলৈ বাধ্য হয়।

অপৰাধটো নিজেই আছিল 'চিকাগো'ৰ ইতিহাসত জ্বলি উঠিছিল, বন্দুকৰ হিংসা, বুটলেগিং আৰু অপৰাধমূলক পাতাল জগতৰ বিৱৰ্তনক অমৰ কৰি তুলিছিল যিয়ে ৰাস্তা-ঘাটৰ সময়ছোৱাত ৰাজপথ ভৰি পৰিছিলনিষেধাজ্ঞাৰ যুগ। ১৯৬৭ চনত অপৰাধৰ স্থান ধ্বংস হৈছিল যদিও এই অপৰাধ চহৰখনৰ বাবে এক পৰিসংখ্যা হৈয়েই আছে।