১৮৬৭ চনৰ ৪ ডিচেম্বৰত ফিলাডেলফিয়াৰ এটা ধনী পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰা চাৰ্লছ নৰিছে বিলাসী জীৱন যাপন কৰাৰ পৰিৱৰ্তে কলম্বিয়া বিশ্ববিদ্যালয়ত চিকিৎসা বিজ্ঞান অধ্যয়ন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়। তাৰ পিছত তেওঁ বাৰ্লিন আৰু ভিয়েনালৈ গৈ চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ অধ্যয়ন আগবঢ়ায় আৰু আমেৰিকালৈ উভতি অহাৰ লগে লগে নৰিছে এনে জ্ঞান আনে যিয়ে অপৰাধমূলক তদন্তক চিৰদিনৰ বাবে সলনি কৰিব।

নৰিছৰ আগতে চিকিৎসা পৰীক্ষকৰ অস্তিত্ব নাছিল। চিটি ক’ৰ’নাৰে মৃতদেহ চম্ভালিছিল। কৰ’নাৰ হ’বলৈ কোনো পূৰ্বচৰ্তৰ প্ৰয়োজন নাছিল; যিকোনো ব্যক্তিয়েই কৰিব পাৰিছিল। কৰ’নাৰসকলৰ বাবে ধন ঘটাৰ একমাত্ৰ প্ৰেৰণা আছিল কাৰণ তেওঁলোকক প্ৰতিটো শৰীৰৰ বাবে দৰমহা দিয়া হৈছিল। যেতিয়া অধিক মৃতদেহ দ্ৰুতভাৱে প্ৰক্ৰিয়াকৰণ কৰা হৈছিল, তেতিয়া অধিক ধন ঘটিছিল। মৃত্যুৰ প্ৰকৃত কাৰণৰ সত্যতা লুকুৱাব বিচাৰিলেও ধন পৰিশোধ কৰিব পৰা গ’ল। আন কিছুমান ক্ষেত্ৰত যদি মৃত্যুৰ কাৰণ স্পষ্ট নাছিল, তেন্তে শেষত ই কেৱল আন এটা ঠাণ্ডা গোচৰ হিচাপেই শেষ হৈছিল। অস্পষ্ট মৃত্যুৰ মৃত্যুৰ তদন্ত কৰিবলৈ কোনেও সময় উলিয়াব পৰা নাছিল আৰু আইন প্ৰয়োগকাৰী ক্ষেত্ৰত বিজ্ঞানেও খুব কমেইহে ভূমিকা পালন কৰিছিল।

ইউৰোপীয়সকলে অৱশ্যে অপৰাধমূলক ন্যায় ব্যৱস্থাত বৈজ্ঞানিক প্ৰমাণ ব্যৱহাৰ কৰাৰ উপায় উদ্ভাৱন কৰিছিল। এই ধাৰণাটোৰ ওপৰত নৰিছৰ বিশ্বাস আছিল আৰু তেওঁ আমেৰিকালৈ উভতি অহাৰ সময়ত চহৰখনক ক’ৰ’নাৰৰ পৰা মুক্ত কৰিব বিচৰা মিত্ৰজোঁটত যোগদান কৰিছিল। এই মিত্ৰজোঁটসমূহে মৃত্যুৰ কাৰণৰ তদন্ত কৰা প্ৰশিক্ষিত পেছাদাৰীক বিচাৰিছিল। ১৯১৮ চনত ন’ৰিছে নিউয়ৰ্ক চহৰৰ বেলভিউ হাস্পতালত মুখ্য চিকিৎসা পৰীক্ষক হিচাপে নিযুক্তি লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। তেওঁৰ কাম আছিল তদন্ত কৰাসন্দেহজনক বা হিংসাত্মক মৃত্যু, আৰু ই সহজ কামৰ পৰা বহু দূৰত আছিল।

নিউয়ৰ্কৰ মেয়ৰ “ৰেড মাইক” হাইলানে তেওঁৰ বাবে উপকাৰ কৰিব পৰা এজন মেডিকেল এক্সামনাৰ বিচাৰিছিল। ন’ৰিছ সেই ধৰণৰ মানুহ নাছিল। তেওঁৰ ইচ্ছা আছিল যে বিশুদ্ধ বিজ্ঞানভিত্তিক “চিকিৎসা ন্যায় ব্যৱস্থা” সৃষ্টি কৰাৰ, ব্যৱস্থাটো আগবঢ়াই নিয়াৰ পৰিৱৰ্তে দোষী সাব্যস্ত আৰু দোষমুক্ত হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত সত্যতকৈ সামাজিক মৰ্যাদাৰ গুৰুত্ব বেছি আছিল। ইয়াত সহায় কৰিবলৈ নৰিছে আলেকজেণ্ডাৰ গেটলাৰক তেওঁৰ দলত যোগদান কৰিবলৈ কয় আৰু তেওঁলোকে দেশৰ প্ৰথমটো টক্সিক’লজী লেব সৃষ্টি কৰে।

নৰিছ আৰু গেটলাৰে ক্ৰমাগতভাৱে বিষবিজ্ঞানৰ সৈতে জড়িত বহু গোচৰ সমাধান কৰিছিল, তথাপিও জনসাধাৰণে পৰিৱৰ্তন আৰু সত্যক গ্ৰহণ কৰাত অসুবিধা পাইছিল। সত্যটো আছিল যে বিপজ্জনক যৌগবোৰে তেওঁলোকক আগুৰি ধৰিছিল কাৰণ ঔষধ কোম্পানীয়ে তেওঁলোকৰ সামগ্ৰীৰ বিষয়ে কোনো তথ্য প্ৰকাশ কৰিব নালাগিছিল আৰু পৰীক্ষাও কৰিব নালাগিছিল আৰু মানুহে এনে সামগ্ৰীৰ অপব্যৱহাৰ কৰিছিল যিবোৰৰ মৃত্যুৰ খৰচ হৈছিল। ন'ৰিছে এই সতৰ্কতা বঢ়াবলৈ চেষ্টা কৰিছিল যে বহু মৃত্যুৰ ফলত চাইনাইড, আৰ্ছেনিক, সীহ, কাৰ্বন মনোক্সাইড, বিকৃত এলক'হল, ৰেডিয়াম, আৰু থেলিয়াম জড়িত হৈ আছে, কিন্তু তেওঁক জনসাধাৰণ আৰু তেওঁৰ বিভাগক সমৰ্থন নকৰা তিনিজন ভিন্ন মেয়ৰে উপহাস কৰিছিল।

নৰিছে নিজৰ অফিচটো চলি থাকিবলৈ নিজৰ সাধ্য অনুসৰি সকলো কৰিলে। আনকি হাইলানে নিজৰ ধন কৰ্তন কৰাৰ সময়ত তেওঁ নিজৰ ধনেৰে বিভাগটোৰ বাবে ধন ব্যৱহাৰ কৰিছিল। দ্বিতীয়জন মেয়ৰ জিমি ৱাকাৰে বাজেটৰ বিষয়ত ন’ৰিছক সহায় কৰা নাছিল যদিও তেওঁ ন’ৰিছক তেনেকৈয়ে তুচ্ছজ্ঞান কৰা নাছিলহাইলানে কৰিলে। মেয়ৰ ফিওৰেলো লাগাৰ্ডিয়াই ন'ৰিছক বিশ্বাস কৰা নাছিল, আনকি তেওঁ আৰু তেওঁৰ কৰ্মচাৰীসকলে প্ৰায় ২ লাখ ডলাৰ আত্মসাৎ কৰাৰ অভিযোগো উত্থাপন কৰিছিল।

নৰিছৰ মুখ্য চিকিৎসা পৰীক্ষক হিচাপে থকা সময়ছোৱাত ক্লান্তিৰ বাবে ইউৰোপত দুবাৰকৈ চিকিৎসা কৰা হৈছিল, কিন্তু ১৯৩৫ চনৰ ১১ ছেপ্টেম্বৰত , দ্বিতীয় ভ্ৰমণৰ পৰা উভতি অহাৰ কিছু সময়ৰ পিছতে তেওঁৰ হৃদযন্ত্ৰৰ বিকলতাত মৃত্যু হয়।

যেতিয়া ন'ৰিছ আৰু গেটলাৰৰ কাম আৰম্ভ হৈছিল, তেতিয়া আৰক্ষীয়ে ফৰেনছিক বিজ্ঞানক সন্মান কৰা নাছিল। অৱশেষত এবাৰ আৰক্ষী আৰু বিজ্ঞানীসকলে ইজনে সিজনক ভাবুকিতকৈ অংশীদাৰ হিচাপে চাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, তেতিয়া তেওঁলোকে পূৰ্বতে সমাধান কৰিব নোৱাৰা অপৰাধমূলক গোচৰবোৰ সমাধান কৰাত সফলতা লাভ কৰিলে। চাৰ্লছ নৰিছ আৰু আলেকজেণ্ডাৰ গেটলাৰে অপৰাধমূলক তদন্তত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আনিছিল আৰু এসময়ত মানৱ শৰীৰত অনুসন্ধান কৰিব নোৱাৰা ৰাসায়নিক পদাৰ্থৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ কৌশল আৰু তথ্য আজিও বিষবিজ্ঞানীসকলে ব্যৱহাৰ কৰি ৰহস্যজনক মৃত্যু সমাধানত সহায় কৰে।