ফ্ৰেংক লয়ড ৰাইটক আমেৰিকাৰ আটাইতকৈ বিখ্যাত স্থপতিবিদ আৰু বিংশ শতিকাৰ অন্যতম প্ৰভাৱশালী ডিজাইনাৰ হিচাপে বিশ্বজুৰি পৰিচিত। ৰাইটৰ অতীতৰ এটা গ্ৰীজলি অংশক প্ৰায়ে উপেক্ষা কৰা হয় – ১৯১৪ চনত তেওঁৰ উইচকনচিনৰ ঘৰ আৰু টালিচিন নামেৰে জনাজাত ষ্টুডিঅ’ত তেওঁৰ মিষ্ট্ৰেছ আৰু আন ছয়জনক হত্যা কৰা।

১৯১৪ চনৰ ১৫ আগষ্ট শনিবাৰে ফ্ৰেংক লয়ড ৰাইট ব্যৱসায়ৰ বাবে আঁতৰত আছিল কাৰণ ৰাইটৰ কুখ্যাত মিষ্ট্ৰেছ মাৰ্থা “মামাহ” বৰ্থউইকে নিজৰ দুটা সন্তান জন আৰু মাৰ্থাৰ সৈতে ডাইনিং ৰুমৰ বাৰাণ্ডাত দুপৰীয়াৰ আহাৰ গ্ৰহণ কৰিবলৈ বহিছিল। তেওঁলোকৰ লগত ৰাইটৰ পাঁচজন কৰ্মচাৰী এমিল ব্ৰডেল, থমাছ ব্ৰাংকাৰ, ডেভিদ লিণ্ডব্লম, হাৰ্বাৰ্ট ফ্ৰিটজ আৰু উইলিয়াম ৱেষ্টনৰ লগতে ৱেষ্টনৰ পুত্ৰ আৰ্নেষ্টেও ঘৰৰ ঠিক ভিতৰৰ ডাইনিং ৰুমত একেলগে বহিছিল।

কাৰ্লটন কেৱল গেছলিনেই নহয়, এটা ডাঙৰ কুঠাৰ লৈও উভতি আহিল। তাৰ পিছত বাৰাণ্ডাত বৰ্থউইক আৰু তাইৰ সন্তানক বধ কৰি ডাইনিং ৰুমৰ দুৱাৰৰ তলত আৰু বাহিৰৰ বেৰৰ চাৰিওফালে গেছলিন ঢালি ঘৰটোত আবদ্ধ হৈ থকা বাকীবোৰক লৈ জুই জ্বলাই দিলে। যিসকল তৎক্ষণাত জ্বলি যোৱা নাছিল তেওঁলোকে ভাঙিবলৈ চেষ্টা কৰিছিলখিৰিকীৰে সোমাই জুইৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সক্ষম হয়, কিন্তু কাৰ্লটনৰ কুঠাৰেৰে এজন এজনকৈ নমাই দিলে। এই অধ্যায়ৰ পৰা মাত্ৰ দুজন মানুহহে ৰক্ষা পৰিল – হাৰ্বাৰ্ট ফ্ৰিটজে প্ৰথমে খিৰিকীৰে বাহিৰলৈ ওলাই আহি কাৰ্লটনে লক্ষ্য কৰাৰ আগতেই যথেষ্ট দূৰলৈ গ’ল আৰু উইলিয়াম ৱেষ্টন, যাক কাৰ্লটনে আঘাত কৰিলে কিন্তু মৃত বুলি ভুল কৰিলে। ফ্ৰিটজে ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ ওচৰ পালেগৈ আৰু কৰ্তৃপক্ষৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিলে। তেওঁলোকে কাৰ্লটনক জীয়াই থকা অৱস্থাত পাইছিল, হাইড্ৰক্লৰিক এচিডৰ মাৰাত্মক মাত্ৰা বুলি বিশ্বাস কৰা বস্তুটো গিলি চুলাৰ ভিতৰত লুকাই আছিল। কাৰাগাৰলৈ লৈ যোৱা হয় যদিও কেইবা সপ্তাহৰ পাছত তেওঁৰ পেট আৰু খাদ্যনলীৰ এচিডৰ ক্ষতিৰ বাবে খাব নোৱাৰাৰ বাবে অনাহাৰে মৃত্যু হয়।

কাৰ্লটনৰ আক্ৰমণৰ উদ্দেশ্য কেতিয়াও নিৰ্ণায়কভাৱে নিৰ্ণয় কৰা হোৱা নাছিল, কিয়নো তেওঁ নিজকে দোষমুক্ত বুলি স্বীকাৰ কৰিছিল আৰু মৃত্যুৰ পূৰ্বে কৰ্তৃপক্ষক নিজকে বুজাবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছিল। কিন্তু টালিছিনৰ চাকৰিৰ পৰা এৰি দিয়া হ’ব বুলি জানিব পাৰি কাৰ্লটনে স্নেপ কৰাৰ সম্ভাৱনা বেছি। প্ৰত্যক্ষদৰ্শীয়ে দাবী কৰে যে তেওঁৰ কৰ্মচাৰী আৰু বৰ্থউইক দুয়োৰে সৈতে কেইবাটাও বিবাদ হৈছিল আৰু ৰাইটে আন এজন শ্ৰমিকৰ বিজ্ঞাপন দিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। কাৰ্লটনৰ পত্নী গেৰ্ট্ৰুডেও এই খেলপথাৰত বাস কৰিছিল আৰু কাম কৰিছিল আৰু তেওঁ আৰু সাক্ষ্য দিছিল যে তেওঁৰ স্বামী শেহতীয়াকৈ উত্তেজিত আৰু পেৰানোইড হৈ পৰিছে আৰু আনকি দুয়োজনে এই হুলস্থুলৰ দিনটোত কাম বিচাৰি চিকাগোলৈও যোৱাৰ কথা আছিল।

জুইৰ পিছত টালিয়েচিন পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হয় আৰু ৰাইটে মৃত্যুৰ আগলৈকে ঘৰ আৰু ষ্টুডিঅ' ব্যৱহাৰ কৰি থাকিল। বিতৰ্কিত হোৱাৰ পিছতোৰাইটে তেওঁৰ পত্নী নহোৱা এগৰাকী মহিলাৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰা ঘৰটোৰ পৰা আৰম্ভ কৰি উইচকনচিনৰ ইতিহাসৰ আটাইতকৈ মাৰাত্মক একক হত্যাকাৰীৰ ৰেম্পেজৰ স্থানত পৰিণত হোৱা টালিচিন মুকলি হৈয়েই আছে আৰু প্ৰতি বছৰে হাজাৰ হাজাৰ পৰ্যটকে ইয়াক ভ্ৰমণ কৰে। <২>