Ο Φρανκ Λόιντ Ράιτ είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο ως ο πιο διάσημος αρχιτέκτονας της Αμερικής και ένας από τους πιο επιδραστικούς σχεδιαστές του εικοστού αιώνα. Παρά την εξαιρετική δημοτικότητά του, ένα ζοφερό κομμάτι του παρελθόντος του Ράιτ συχνά παραβλέπεται - η δολοφονία της ερωμένης του και άλλων έξι ατόμων το 1914 στο σπίτι και το στούντιό του στο Ουισκόνσιν, γνωστό ως Taliesin.

Το Σάββατο, 15 Αυγούστου 1914, ο Φρανκ Λόιντ Ράιτ έλειπε για δουλειές, καθώς η Μάρθα "Μάμα" Μπόρθγουικ, η διαβόητη ερωμένη του Ράιτ, καθόταν για γεύμα στη βεράντα της τραπεζαρίας με τα δύο της παιδιά, τον Τζον και τη Μάρθα. Μαζί τους ήταν πέντε από τους υπαλλήλους του Ράιτ, ο Εμίλ Μπρόντελ, ο Τόμας Μπρούνκερ, ο Ντέιβιντ Λίντμπλομ, ο Χέρμπερτ Φριτς και ο Γουίλιαμ Γουέστον, καθώς και ο γιος του Γουέστον, ο Έρνεστ, οι οποίοι κάθισαν όλοι μαζί στοτην τραπεζαρία ακριβώς μέσα στο σπίτι.

Ο Τζούλιαν Κάρλτον, ο τεχνίτης που έκανε γενικές εργασίες γύρω από το ακίνητο, πλησίασε τον Γουέστον και ζήτησε άδεια να πάρει ένα δοχείο βενζίνης προκειμένου να καθαρίσει κάποια λερωμένα χαλιά. Ο Γουέστον ικανοποίησε το φαινομενικά αθώο αίτημα, σφραγίζοντας άθελά του την ατυχή μοίρα των θαμώνων.

Ο Κάρλτον επέστρεψε όχι μόνο με τη βενζίνη αλλά και με ένα μεγάλο τσεκούρι. Στη συνέχεια έσφαξε την Μπόρθγουικ και τα παιδιά της στη βεράντα, έριξε τη βενζίνη κάτω από τις πόρτες της τραπεζαρίας και γύρω από τους εξωτερικούς τοίχους και έβαλε φωτιά στο σπίτι με τους υπόλοιπους παγιδευμένους μέσα. Όσοι δεν κάηκαν αμέσως προσπάθησαν να σπάσουν ένα παράθυρο και να ξεφύγουν από τη φωτιά, αλλά καταπλακώθηκαν από το τσεκούρι του Κάρλτον.Μόνο δύο άνδρες επέζησαν από τη δοκιμασία - ο Herbert Fritz, ο οποίος βγήκε πρώτος από το παράθυρο και απομακρύνθηκε αρκετά πριν τον αντιληφθεί ο Carlton, και ο William Weston, τον οποίο ο Carlton χτύπησε αλλά τον πέρασε για νεκρό. Ο Fritz έφτασε σε έναν γείτονα και επικοινώνησε με τις αρχές. Εκείνοι βρήκαν τον Carlton ζωντανό, κρυμμένο μέσα στον κλίβανο, αφού κατάπιε αυτό που πίστευε ότι ήταν μια θανατηφόρα δόση υδροχλωρικού οξέος. Μεταφέρθηκε στοφυλακή, αλλά πέθανε από ασιτία αρκετές εβδομάδες αργότερα, μη μπορώντας να φάει λόγω της βλάβης του στομάχου και του οισοφάγου του από το οξύ.

Το κίνητρο του Κάρλτον για την επίθεση δεν προσδιορίστηκε ποτέ οριστικά, καθώς δήλωσε αθώος και αρνήθηκε να δώσει εξηγήσεις στις αρχές πριν πεθάνει. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι ο Κάρλτον ξέσπασε όταν έμαθε ότι θα τον άφηναν να φύγει από τη δουλειά του στο Taliesin. Μάρτυρες ισχυρίστηκαν ότι είχε έρθει σε αρκετές διαμάχες τόσο με τους υπαλλήλους όσο και με τον Borthwick και ότι ο Wright είχε αρχίσει να διαφημίζει γιαΗ σύζυγος του Carlton, η Gertrude, η οποία επίσης ζούσε και εργαζόταν στο χώρο, κατέθεσε επίσης ότι ο σύζυγός της είχε γίνει πρόσφατα ταραγμένος και παρανοϊκός και ότι οι δυο τους επρόκειτο μάλιστα να ταξιδέψουν στο Σικάγο σε αναζήτηση εργασίας την ημέρα του αμόκ.

Το Taliesin ξαναχτίστηκε μετά την πυρκαγιά και ο Wright συνέχισε να χρησιμοποιεί το σπίτι και το στούντιο μέχρι το θάνατό του. Παρά την αμφιλεγόμενη αρχή του ως το σπίτι που έχτισε ο Wright για μια γυναίκα που δεν ήταν σύζυγός του, για να γίνει ο τόπος του πιο θανατηφόρου μονομελούς δολοφονικού αμόκ στην ιστορία του Wisconsin, το Taliesin παραμένει ανοιχτό και το επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.