Απαγωγή τίγρης είναι μια συγκεκριμένη πράξη που συνδυάζει την απαγωγή με μια δεύτερη παράνομη δραστηριότητα. Η απαγωγή πραγματοποιείται για να εξαναγκάσει ένα άτομο ή μια ομάδα να διαπράξει ένα έγκλημα. Ένα αντικείμενο ή ένα άτομο κρατείται όμηρος και οι απαγωγείς απαιτούν δράση αντί για πληρωμή. Η απαγωγή με τίγρεις αναγκάζει έναν αθώο τρίτο να ολοκληρώσει μια υψηλού κινδύνου, παράνομη εργασία. Οι απαγωγές σπάνια αναφέρονται, καθώς η ίδια η φύση τηςρύθμιση σημαίνει ότι τα θύματα είναι επίσης ένοχα για τη διάπραξη ενός εγκλήματος.

Ο όρος "απαγωγή από τίγρη" προέρχεται από τον τρόπο με τον οποίο η τίγρη παρακολουθεί το θήραμά της πριν χτυπήσει. Οι εγκληματίες χρησιμοποιούν την ίδια τακτική. Μαθαίνουν τις αδυναμίες των λαφύρων τους πριν τις εκμεταλλευτούν, στοχεύοντας τελικά στο αντικείμενο ή στο πρόσωπο που πιστεύουν ότι θα προκαλέσει την επιθυμητή αντίδραση.

Οι απαγωγές με τίγρεις προήλθαν από προσαρμοσμένες τακτικές του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού. Η πρώτη καταγεγραμμένη απαγωγή με τίγρεις έλαβε χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αλλά η πρακτική διαδόθηκε ευρέως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Η τακτική αυτή ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη μεταξύ συνδικάτων εγκλήματος στην Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2009, το μέλος του ιρλανδικού κοινοβουλίου Charlie Flanagan ανέφερε ότι "οι απαγωγές με τίγρεις λαμβάνουν χώρα στην Ιρλανδία... με ρυθμόσχεδόν ένα ανά εβδομάδα".

Στις διάσημες απαγωγές τίγρεων περιλαμβάνονται η ληστεία της Northern Bank, η απαγωγή του hurler του Kilkenny και η ληστεία της Bank of Ireland. Οι μικρές επιχειρήσεις με περιορισμένη ασφάλεια διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο να γίνουν στόχος. Οι περισσότερες απαγωγές τίγρεων αφορούν λιγότερες από ένα εκατομμύριο λίρες. Η καλύτερη ασφάλεια κατά των απαγωγών τίγρεων είναι οι επιχειρήσεις να επιβάλλουν απλές αλλαγές στην ασφάλεια, όπως η απαίτηση να υπάρχουν δύο ή περισσότερεςοι άνθρωποι συνεργάζονται όταν λειτουργούν σε ασφαλείς περιοχές.