Κατά συρροή δολοφόνοι vs. μαζικοί δολοφόνοι

Κάποιοι θα έλεγαν ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης του 19ου αιώνα είναι συνώνυμος με τον Τζέιμς Χολμς, τον δράστη του κινηματογράφου Ορόρα στο Κολοράντο. Και οι δύο είναι δολοφόνοι, σωστά; Ωστόσο, αυτοί οι δύο δολοφόνοι ανήκουν σε δύο εντελώς διαφορετικές κατηγορίες δολοφόνων. Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, ένα άγνωστο πρόσωπο, διαβόητος για τη δολοφονία πολλών γυναικών στις φτωχογειτονιές του Λονδίνου του 19ου αιώνα, είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος. Ο Τζέιμς Χολμς πυροβόλησεκαι σκότωσε δώδεκα ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους πενήντα οκτώ σε κινηματογράφο του Κολοράντο, γεγονός που τον καθιστά μαζικό δολοφόνο. Οι αριθμοί και ο χρόνος είναι σημαντικοί παράγοντες.

Ως κατά συρροή δολοφόνος ορίζεται συμβατικά ένα άτομο που δολοφονεί τρεις ή περισσότερους ανθρώπους σε διάστημα άνω του ενός μήνα, με χρόνο "ηρεμίας" μεταξύ των δολοφονιών. Για έναν κατά συρροή δολοφόνο, οι φόνοι πρέπει να είναι ξεχωριστά γεγονότα, τα οποία τις περισσότερες φορές οδηγούνται από μια ψυχολογική συγκίνηση ή ευχαρίστηση. Οι κατά συρροή δολοφόνοι συχνά στερούνται ενσυναίσθησης και ενοχής και τις περισσότερες φορές γίνονται εγωκεντρικά άτομα- αυτά τα χαρακτηριστικάταξινομούν ορισμένους κατά συρροή δολοφόνους ως ψυχοπαθείς. Οι κατά συρροή δολοφόνοι συχνά χρησιμοποιούν μια "μάσκα λογικής" για να κρύψουν τις πραγματικές ψυχοπαθητικές τους τάσεις και να φανούν φυσιολογικοί, ακόμη και γοητευτικοί. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός γοητευτικού κατά συρροή δολοφόνου είναι ο Ted Bundy, ο οποίος προσποιούταν έναν τραυματισμό για να φαίνεται ακίνδυνος στα θύματά του. Ο Ted Bundy κατατάσσεται στους οργανωμένους κατά συρροή δολοφόνους- σχεδίαζε μεθοδικά τους φόνους του καιγενικά παρακολουθούσε το θύμα του για αρκετές εβδομάδες προτού διαπράξει το έγκλημα. Υπολογίζεται ότι διέπραξε τριάντα φόνους από το 1974-1978 προτού τελικά συλληφθεί. Οι κατά συρροή δολοφόνοι όπως ο Ted Bundy είναι γνωστό ότι είναι οργανωμένοι και έχουν ψυχολογικά κίνητρα για να διαπράξουν φόνο, γεγονός που τους διαχωρίζει από τους μαζικούς δολοφόνους που φαίνεται να σκοτώνουν τυχαία σε μια στιγμή.

Κατά συρροή δολοφόνοι vs. μαζικοί δολοφόνοι

Οι μαζικοί δολοφόνοι σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους, συνήθως την ίδια στιγμή σε μία μόνο τοποθεσία. Με κάποιες εξαιρέσεις, πολλές μαζικές δολοφονίες καταλήγουν με το θάνατο των δραστών, είτε από αυτοτραυματισμό είτε από τις αστυνομικές αρχές. Σύμφωνα με τον Δρ Μάικλ Στόουν, καθηγητή ψυχιατρικής στο Κολούμπια, οι μαζικοί δολοφόνοι είναι γενικά δυσαρεστημένοι άνθρωποι, έχουν φτωχές κοινωνικές δεξιότητες και λίγους φίλους. Γενικά, τα κίνητρα τωντων μαζικών δολοφόνων είναι λιγότερο εμφανείς από εκείνες των κατά συρροή δολοφόνων. Σύμφωνα με τον Stone, το 96,5% των μαζικών δολοφόνων είναι άνδρες και οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι κλινικά ψυχωτικοί. Αντί να είναι ψυχοπαθείς όπως οι περισσότεροι κατά συρροή δολοφόνοι, οι μαζικοί δολοφόνοι τείνουν να είναι παρανοϊκά άτομα με οξείες συμπεριφορικές ή κοινωνικές διαταραχές. Όπως και οι κατά συρροή δολοφόνοι, οι μαζικοί δολοφόνοι εμφανίζουν επίσης ψυχοπαθητικές τάσεις, όπως είναιΩστόσο, οι περισσότεροι μαζικοί δολοφόνοι είναι κοινωνικά απροσάρμοστοι ή μοναχικοί άνθρωποι που πυροδοτούνται από κάποιο ανεξέλεγκτο γεγονός.

Οι κατά συρροή δολοφόνοι και οι μαζικοί δολοφόνοι συχνά εμφανίζουν τα ίδια χαρακτηριστικά χειραγώγησης και έλλειψης ενσυναίσθησης. Αυτό που διαφοροποιεί τους δύο είναι ο χρόνος και ο αριθμός των δολοφονιών. Οι κατά συρροή δολοφόνοι διαπράττουν δολοφονίες για μεγάλο χρονικό διάστημα και συχνά σε διαφορετικά μέρη, ενώ οι μαζικοί δολοφόνοι σκοτώνουν σε ένα μόνο μέρος και χρονικό πλαίσιο.