A ιδιωτικός ντετέκτιβ , επίσης γνωστή ως Ιδιωτικός ερευνητής (PI) , είναι ένα άτομο που δεν είναι μέλος αστυνομικής δύναμης αλλά έχει άδεια να ασκεί ντετέκτιβική εργασία (έρευνα για ύποπτα αδικήματα ή αναζήτηση αγνοουμένων). Οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ υπάρχουν εδώ και 150 χρόνια και συνήθως εργάζονται για ιδιώτες ή επιχειρήσεις και όχι για την κυβέρνηση, όπως οι αστυνομικοί ντετέκτιβ ή οι ερευνητές τόπων εγκλήματος. Οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ έχουν επίσης ως στόχο νατη συλλογή πραγματικών στοιχείων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην εξιχνίαση ενός εγκλήματος, σε αντίθεση με έναν αστυνομικό ντετέκτιβ του οποίου στόχος είναι η σύλληψη και η δίωξη εγκληματιών. Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας των ΗΠΑ, περίπου το ένα τέταρτο των ιδιωτικών ντετέκτιβ σήμερα είναι αυτοαπασχολούμενοι. Το ένα τέταρτο των υπόλοιπων ιδιωτικών ντετέκτιβ εργάζονται για γραφεία ντετέκτιβ και υπηρεσίες ασφαλείας και οι υπόλοιποι για υπηρεσίες είσπραξης πιστώσεων,χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή άλλες επιχειρήσεις. Ανεξάρτητα από το πού εργάζεστε, ως ιδιωτικός ντετέκτιβ η δουλειά σας είναι η ίδια. Η δουλειά ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ είναι να διεξάγει ενδελεχείς έρευνες.

Κατάρτιση/Εκπαίδευση

Πριν ξεκινήσει κάποιος μια δουλειά ως ιδιωτικός ντετέκτιβ, πρέπει να εκπαιδευτεί και να εκπαιδευτεί. Μερικοί έχουν ένα υπόβαθρο στο στρατό ή ως αστυνομικός, ενώ άλλοι έχουν ένα υπόβαθρο στην παρακολούθηση ή ως ερευνητής σκηνής εγκλήματος. Ενώ αυτό το υπόβαθρο είναι χρήσιμο, δεν αντικαθιστά την κατάλληλη εκπαίδευση που απαιτείται για να γίνει κάποιος ιδιωτικός ντετέκτιβ. Γενικά, ένα άτομο μαθαίνει να είναι ιδιωτικός ντετέκτιβμέσω της μαθητείας με έναν έμπειρο ντετέκτιβ ή μέσω επίσημης διδασκαλίας. Αυτή η εκπαίδευση είναι η ίδια είτε στο πεδίο είτε σε αίθουσα διδασκαλίας. Οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ που εκπαιδεύονται πρέπει να μάθουν για:

- Τεχνικές έρευνας και επιτήρησης

- Νόμοι και δεοντολογία που αφορούν την πρακτική των ερευνών

- Εξέταση μαρτύρων

- Διαδικασίες χειρισμού αποδεικτικών στοιχείων

Σε ορισμένες περιοχές, η εκπαίδευση είναι μόνο το πρώτο βήμα για να γίνουν ιδιωτικοί ντετέκτιβ. Μετά την εκπαίδευση, πρέπει να αποκτήσουν άδεια. Η αδειοδότηση διαφέρει από τόπο σε τόπο. Για παράδειγμα, χώρες όπως η Αγγλία δεν έχουν επίσημη διαδικασία αδειοδότησης. Κάθε πολιτεία στις ΗΠΑ έχει τη δική της διαδικασία αδειοδότησης (ή την έλλειψή της). Οι απαιτήσεις για κάθε πολιτεία περιλαμβάνουν κάποιο συνδυασμό εκπαίδευσης και κατάρτισηςκαθώς και καθαρό ποινικό μητρώο. Υπάρχουν ορισμένα μέρη που δέχονται μόνο εκπαίδευση από διαπιστευμένη σχολή που πληροί ακριβή κριτήρια στο πρόγραμμα σπουδών της. Σε αυτά τα κράτη, η σχολή πρέπει να υποβάλει το πρόγραμμα σπουδών της για έγκριση και μόνο όσοι προέρχονται από διαπιστευμένη σχολή γίνονται αδειούχοι ερευνητές.

Καθήκοντα ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ

Το φορτίο των υποθέσεων ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ συχνά περιλαμβάνει έρευνες ιστορικού, παρακολουθήσεις και ίχνη παραλείψεων, καθώς και έρευνες για αγνοούμενα άτομα. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ μπορούν να επιδίδουν νομικά έγγραφα που κοινοποιούν σε ένα άτομο την εμπλοκή του σε νομικές διαδικασίες, όπως οι δικαστικές κλητεύσεις. Η επίδοση τέτοιων νομικών εγγράφων απαιτείται για να τηρούνται η Πέμπτη και η Δέκατη Τέταρτη Τροποποίηση, οι οποίες εγγυώνται τηντο δικαίωμα στη δέουσα διαδικασία. Η δέουσα διαδικασία είναι η αρχή ότι όλα τα πρόσωπα αντιμετωπίζονται ισότιμα ενώπιον του νόμου. Προκύπτει από την Πέμπτη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ, η οποία εγγυάται ότι "κανένα πρόσωπο δεν πρέπει ... να στερείται της ζωής, της ελευθερίας ή της περιουσίας, χωρίς τη δέουσα διαδικασία του νόμου".

Το τι ερευνά ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ βασίζεται στο ποια είναι η ειδικότητά του. Αλλά δεν έχει σημασία τι ερευνά ένας ντετέκτιβ, όλοι πρέπει να συλλέγουν γεγονότα και να τα οργανώνουν. Οι ντετέκτιβ συλλέγουν γεγονότα με μερικούς διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος είναι με την παρακολούθηση. Αυτό περιλαμβάνει την παρακολούθηση ενός ατόμου χωρίς να γίνει αντιληπτό και χωρίς να το χάσουν. Ενώ ορισμένες υπηρεσίες έχουν φορτηγάκια παρακολούθησης, πολλοί ντετέκτιβ εργάζονται απότου αυτοκινήτου τους. Η διαδικασία επιτήρησης μπορεί να είναι μακρά και χωρίς δυνατότητα διακοπών. Ένας άλλος τρόπος συλλογής πληροφοριών είναι η λήψη συνεντεύξεων από μάρτυρες και υπόπτους. Αυτό αποδεικνύεται δύσκολο όμως γιατί το άτομο που ανακρίνεται δεν έχει καμία νομική υποχρέωση να μιλήσει και αν ο ερωτώμενος είναι απρόθυμος να μιλήσει, ο εξαναγκασμός σε πληροφορίες από αυτόν μπορεί να δημιουργήσει νομικά και ηθικά προβλήματα. Ο τελευταίος τρόπος πουΟι ιδιωτικοί ντετέκτιβ συλλέγουν πληροφορίες μέσω της πρόσβασης σε δημόσια αρχεία. Οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ πρέπει να εξετάζουν προσεκτικά τα φορολογικά αρχεία, τα αρχεία γεννήσεων και θανάτων, τα δικαστικά αρχεία και τα αρχεία του DMV. Όλες αυτές οι μέθοδοι παρέχουν πληροφορίες που ο ερευνητής πρέπει στη συνέχεια να αναλύσει και να αναφέρει τα ευρήματα στον πελάτη.