Სარჩევი
მარი ნოე
მარი ნოე და არტურ ნოე დაქორწინდნენ და შვილები შეეძინათ 1948 წელს. მან გააჩინა ათი შვილი (1949-1968) და ყველა მათგანი იდუმალებით გარდაიცვალა რამდენიმე თვეში. მათი დაბადება. ერთი იყო მკვდრადშობადობა, ერთი გარდაიცვალა საავადმყოფოში დაბადებიდან რამდენიმე საათში, დანარჩენები კი 14 თვემდე გარდაიცვალა.
პოლიციასა და სამედიცინო დაწესებულებაში, სადაც მარი ნოემ მიიყვანა შვილები, განაცხადეს, რომ ყველა მათგანი ბუნებრივი სიკვდილით გადავიდა. საწოლის სიკვდილი ან SIDS (ჩვილის უეცარი სიკვდილის სინდრომი). მას არ წაუყენეს ბრალი მკვლელობის ან გაუფრთხილებლობისთვის, რადგან მისმა ქმარმა და მისმა საზოგადოებამ ის უდანაშაულო სცნო.
Იხილეთ ასევე: Edward Teach: Blackbeard - ინფორმაცია დანაშაულის შესახებ1998 წელს გამოქვეყნდა სტატია Philadelphia Magazine-ში, რომელიც აზიარებდა მის ისტორიას, თუმცა არ იზიარებდა მის სახელს, რამაც დააბრუნა საქმე მედიაში. 1998 წელს მარი ნოემ აღიარა, რომ მან მოკლა მათი შვილები. თავის თორმეტსაათიან ინტერვიუში მან პოლიციას აღიარა, რომ მოკლა მისი ოთხი შვილი, მაგრამ არ იყო დარწმუნებული, რა დაემართა დანარჩენ ოთხს ან რატომ მოხდა ეს.
პირველ მკვლელობისას მან თქვა: „ის ყოველთვის ტიროდა. მან ვერ მითხრა რა აწუხებდა. ის უბრალოდ ტიროდა... სახის ქვეშ ბალიში ედო... ხელი ავიღე და სახე ბალიშში ჩავდე, სანამ მოძრაობა არ შეწყვეტდა.“
Იხილეთ ასევე: სასჯელი ომის დანაშაულებისთვის - დანაშაულის შესახებ ინფორმაციანოემ დამნაშავედ ცნო მეორე ხარისხის მკვლელობაში და მიიღო განაჩენი. ხუთი წელი შინაპატიმრობა და ოცი წელი გამოსაცდელი. უჩვეულო სასჯელი უჩვეულო შემთხვევისთვის. მარიმ საპროცესო შეთანხმება დადომისი რბილი სასჯელი და დათანხმდა ფსიქიატრიულ კვლევებს, რათა გაეგო, რატომ კლავენ დედები შვილებს. 2001 წელს ფსიქიატრებმა სასამართლოს მიმართეს, რომ ნოეს შერეული პიროვნების აშლილობა აწუხებდა.
არსებობს წიგნი მარის მოთხრობის შესახებ, სახელწოდებით სიკვდილის აკვანი ჯონ გლატის მიერ.
|
|
|