Marie Noe

Priododd Marie Noe ac Arthur Noe a dechrau cael plant yn 1948. Ganed iddi ddeg o blant (1949-1968) a bu farw pob un ohonynt yn ddirgel o fewn misoedd i eu geni. Marw-enedigaeth oedd un, bu farw un yn yr ysbyty oriau ar ôl genedigaeth, a bu farw’r lleill cyn cyrraedd 14 mis.

Dywedodd yr heddlu a’r cyfleuster meddygol y daeth Marie Noe â’i phlant â’i phlant iddynt i gyd heibio o achosion naturiol, marwolaeth crib neu SIDS (syndrom marwolaeth sydyn babanod). Ni chafodd ei chyhuddo am lofruddiaeth nac esgeulustod, gan fod ei gŵr a’i chymuned yn ei chael hi’n ddieuog.

Cyhoeddwyd erthygl Philadelphia Magazine yn 1998, yn rhannu ei stori er nad oedd yn rhannu ei henw, gan ddod â'r achos yn ôl i'r cyfryngau. Ym 1998, cyfaddefodd Marie Noe ei bod wedi lladd eu plant. Yn ei chyfweliad deuddeg awr, fe gyfaddefodd i’r heddlu iddi ladd pedwar o’i phlant ond nad oedd yn siŵr beth ddigwyddodd i’r pedwar arall na pham y digwyddodd.

Ar ei llofruddiaeth gyntaf, dywedodd, “Mae’n roedd bob amser yn crio. Ni allai ddweud wrthyf beth oedd yn ei boeni. Daliodd i grio…roedd gobennydd o dan ei wyneb…cymerais fy llaw a phwysais ei wyneb i lawr i'r gobennydd nes iddo roi'r gorau i symud.”

Plediodd Noe yn euog i lofruddiaeth ail radd a derbyniodd ddedfryd o pum mlynedd o arestiad tŷ ac ugain mlynedd o brawf. Dedfryd anarferol am achos anarferol. Cymerodd Marie fargen ple i'w chaelei dedfryd drugarog a chytunodd i astudiaethau seiciatrig i helpu i ddeall pam mae mamau yn lladd eu plant. Yn 2001, fe wnaeth seiciatryddion ffeilio gyda'r llys fod Noe yn dioddef o anhwylder personoliaeth gymysg.

Mae yna lyfr am stori Marie, o'r enw Crud Marwolaeth gan John Glatt.