Si Doktor Edmond Locard ay isang forensic scientist, na kilala bilang "Sherlock Holmes ng France". Ipinanganak sa Saint-Chamond noong Nobyembre 13, 1877, nag-aral ng medisina si Locard sa Lyon. Ang kanyang mga interes sa huli ay sumanga upang isama ang agham at medisina sa mga legal na usapin. Sinimulan niya ang kanyang propesyonal na karera sa pamamagitan ng pagtulong kay Alexandre Lacassagne , isang kriminologist at propesor. Sa kalaunan ay nakipagsosyo si Locard sa antropologo Alphonse Bertillon , na kilala sa kanyang sistema ng pagkilala sa mga kriminal batay sa mga sukat ng kanilang katawan. Noong Unang Digmaang Pandaigdig, nagtrabaho si Locard sa French Secret Service bilang isang medical examiner. Tinukoy niya ang sanhi at lokasyon ng pagkamatay ng mga sundalo sa pamamagitan ng pagsusuri sa kanilang mga uniporme. Noong 1910, binigyan ng Lyon Police Department si Locard ng pagkakataon na lumikha ng unang laboratoryo sa pagsisiyasat ng krimen kung saan masusuri niya ang mga ebidensya mula sa mga eksena ng krimen sa isang dati nang hindi nagamit na attic space. Sa buong buhay niya, sumulat si Locard ng maraming publikasyon, ang pinakasikat ay ang kanyang pitong tomo na serye, Traité de Criminalistics (Treaty of Criminalistics).

Si Locard ay itinuturing na pioneer ng forensic science at kriminolohiya. . Gumawa siya ng maraming paraan ng forensic analysis na ginagamit pa rin. Nag-ambag siya ng malaking pananaliksik sa dactylography , o ang pag-aaral ng mga fingerprint. Naniniwala si Locard na kung ang labindalawang punto ng paghahambing ay matatagpuan sa pagitan ng dalawafingerprint pagkatapos ay sapat na iyon para sa isang positibong pagkakakilanlan. Ito ay pinagtibay bilang isang ginustong paraan ng pagkakakilanlan kaysa sa pamamaraan ni Bertillon ng anthropometry .

Ang pinakatanyag na kontribusyon ni Locard sa forensic science ay kilala ngayon bilang “Locard’s Exchange Principle” . Ayon kay Locard, "imposibleng kumilos ang isang kriminal, lalo na kung isasaalang-alang ang tindi ng isang krimen, nang hindi nag-iiwan ng mga bakas ng presensyang ito". Nangangahulugan ito na kapag ang isang indibidwal ay gumawa ng isang krimen ay nag-iiwan sila ng bakas ng kanilang sarili sa pinangyarihan habang sabay-sabay na kumukuha ng isang bagay mula sa eksena kapag sila ay umalis. Inuuri ng modernong forensic science ang phenomenon na ito bilang trace evidence.

Nagpatuloy si Locard sa pagsasaliksik ng mga diskarte sa forensic science hanggang sa kanyang kamatayan noong Mayo 4, 1966.