Ang S.S. Ang Cap Arcona ay isang German cruise ship noong ika-20 siglo. Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, inarkila ito bilang isang sasakyang pandagat, bagaman ginamit din ito bilang prop at setting para sa pelikula ni Goebbels tungkol sa paglubog ng R.M.S. Titanic noong 1943. Bilang ministro ng propaganda, hinangad ni Goebbels na gamitin ang pelikulang ito upang kutyain ang kasakiman at karangyaan ng Britanya at Amerikano, ngunit nauwi sa pagbabawal sa pelikula sa Germany pagkatapos nitong makumpleto dahil sa halip ay iminungkahi nito na ang gobyerno ng Aleman ay nabigo tulad ng lumulubog na barko. Ang Cap Arcona, gayunpaman, ay magpapatuloy sa isang kapalaran na mas kakila-kilabot kaysa sa kuwentong kanyang ginawa.

Noong unang bahagi ng Abril 1945, nagsimulang lumago ang pag-asa sa mga kampong piitan ng Nazi. Kumakalat ang mga alingawngaw na binawian ng buhay si Adolf Hitler at, kasama ng mga pwersang Allied sa halos lahat ng teritoryo ng Axis, ang mga bilanggo ng kampong piitan ay naglakas-loob na isipin na marahil ay malapit na sa kanila ang kanilang tagapagligtas.

Noong huling bahagi ng Abril, Ang mga bilanggo mula sa tatlong kampong konsentrasyon, Neuengamme, Mittelbau-Dora at Stutthof, ay dinala sa baybayin ng Baltic ng Aleman. Bagama't ito ay isang uri ng maraming "kaaway ng ikatlong Reich", ang karamihan sa mga bilanggo ay mga Hudyo at Russian POW. Ang 10,000 bilanggo ay inilagay sa tatlong barko, Cap Arcona, Thielbeck at Athen. Halos 5,000 sa mga bilanggo ay nasa Cap Arcona lamang.

Sa kabila ng katotohanang malapit na ang pagsuko ng Germany, ang British RAFmayroon pa ring mga misyon na dapat gawin. Noong Mayo 3, apat na iskwadron ang itinalaga upang sirain ang mga suplay sa pagpapadala sa daungan ng Lübeck, kung saan nakadaong ang tatlong barko. Bandang 2:30 ng hapon, pinaputukan ng RAF ang mga sasakyang pandagat, na nilubog ang lahat. Kung ito ay hindi sapat na masama, pinatay ng mga sundalong Aleman ang sinuman sa mga bilanggo na nakabalik sa pampang. Humigit-kumulang 7,500 bilanggo ang namatay mula sa insidente; 350 lamang ang nakaligtas sa pambobomba at paglubog ng Cap Arcona. Pinaghihinalaang binalak pa rin ng mga Nazi na palubugin ang mga barko kasama ang mga bilanggo, ngunit ginamit nila ang nakagawiang operasyon ng digmaan sa kanilang kalamangan.

Sa kabila ng pagiging isa sa pinakamasamang pagkatalo sa maritime hanggang sa kasalukuyan, ang kaganapang ito ay hindi masyadong kilala dahil sa kagalakan pagkatapos ng tagumpay ng mga Allies at ang sigaw para sa kapayapaan at reporma sa Europa pagkatapos ng digmaan. Maraming mananalaysay at aktibista ang nagsama-sama upang subukang pagsama-samahin ang mga detalye ng insidente upang parangalan ang mga biktima nito upang magawa ito bago i-declassify ng British ang mga dokumento tungkol sa insidente noong 2045. Ilang monumento sa Germany ang itinaas upang parangalan ang mga maling pinatay , kabilang ang sa Lübeck at isang beach sa Pelzerhaken, kung saan naligo at inilibing ang marami sa mga bangkay ng mga biktima.