২০১১ চনৰ এপ্ৰিল মাহত নেচনেল জিঅ’গ্ৰাফিক আমাৰ সংগ্ৰহালয়ত ছলিটাৰী কনফাইনেমেণ্টৰ ওপৰত অস্থায়ী প্ৰদৰ্শনী অনুষ্ঠিত কৰিছিল। অস্থায়ী প্ৰদৰ্শনীৰ বিষয়ে অধিক জানক।

ইতিহাস আৰু বিতৰ্ক

আমেৰিকাৰ দোষীসকলৰ ওপৰত যি সম্ভৱতঃ আটাইতকৈ ভয়াৱহ কাৰাগাৰৰ পৰিৱেশ প্ৰয়োগ কৰা হয়, ফাঁচীৰ অভাৱত, তাক স্বাগতম। শেহতীয়া বিভিন্ন অনুমান অনুসৰি আমেৰিকাত কাৰাগাৰৰ পৃথকীকৰণ ইউনিটত ৮০ হাজাৰ বন্দী থাকে। ইহঁতে বহুতো নামেৰে যায়- প্ৰশাসনিক পৃথকীকৰণ, বিশেষ গৃহ নিৰ্মাণ ইউনিট, নিবিড় ব্যৱস্থাপনা ইউনিট, ছুপাৰমেক্স সুবিধা বা নিয়ন্ত্ৰণ ইউনিট। কাৰাগাৰৰ বিষয়াসকলৰ বাবে এইবোৰ আটাইতকৈ বিপজ্জনক আৰু/বা পৰিচালনা কৰাত কঠিন বন্দীসকলক নিৰাপদে আৱদ্ধ কৰি ৰখাৰ এক আহিলা, আৰু সম্ভৱতঃ তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ আচৰণ সলনি কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিয়া। কয়দীৰ অধিকাৰৰ সমৰ্থক আৰু কিছুমান সমাজ বিজ্ঞানীৰ বাবে নিয়ন্ত্ৰণ ইউনিট নিষ্ঠুৰ আৰু অস্বাভাৱিক শাস্তি। বন্দীসকলক পৃথক কৰি নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ ধাৰণাটো প্ৰথমে ১৭০০ চনৰ শেষৰ ফালে কোৱাকাৰ কাৰাগাৰৰ সংস্কাৰকসকলে গঢ়ি তুলিছিল, যিসকলে ইয়াক দুষ্টকৰ্মীসকলক তেওঁলোকৰ পদ্ধতিৰ ভুল উপলব্ধি কৰাত সহায় কৰাৰ এক মানৱীয় উপায় হিচাপে দেখিছিল। ১৭৯০ চনত ফিলাডেলফিয়াৰ ৱালনাট ষ্ট্ৰীট জেলে হয়তো আমেৰিকাৰ প্ৰথমখন কাৰাগাৰত পৰিণত হৈছিল যিয়ে হিংসাত্মক অপৰাধীক পৃথক কৰিছিল। ১৮২০ চনত পেনচিলভেনিয়া ৰাজ্যই ইষ্টাৰ্ণ ষ্টেট পেনিটেনচিয়েৰী গঠন কৰে, য’ত বন্দীসকলক একাকী কাৰাগাৰত ৰখা হৈছিল। আন দেশসমূহেও একক বন্দীত্ব ব্যৱহাৰ কৰিছিল, প্ৰায়ে বন্দীসকলক অত্যাচাৰ কৰাৰ উপায় হিচাপে বা তেওঁলোকক মাত মাতিব নোৱাৰাকৈ ৰখাৰ উপায় হিচাপে। ফৰাচী ভাষাৰ পিছত১৮৯০ চনত সেনাবাহিনীৰ অধিনায়ক আলফ্ৰেড ড্ৰেইফছক চোৰাংচোৱা আৰু বিশ্বাসঘাতক বুলি অভিযোগ উঠিছিল, কৰ্তৃপক্ষই প্ৰথমতে তেওঁক ২৪ ঘণ্টাই বন্ধ, আন্ধাৰ কোঠাত আবদ্ধ কৰি ৰাখিছিল, প্ৰহৰীসকলক তেওঁৰ সৈতে কথা নাপাতিবলৈ নিৰ্দেশ দিছিল।

বিৰোধীতা আছে কয়দীক পৃথক কৰিলে কাৰাগাৰৰ আঁৰত হিংসা হ্ৰাস পায় নেকি সেই সম্পৰ্কে তথ্য। নিউয়ৰ্ক ৰাজ্যৰ কাৰেকচনেল চাৰ্ভিচেছ বিভাগে দাবী কৰিছে যে তেওঁলোকৰ কাৰাগাৰৰ অনুশাসন ব্যৱস্থাই, য’ত পৃথকীকৰণ ইউনিট অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, ই ১৯৯৫ চনৰ পৰা ২০০৬ চনৰ ভিতৰত কয়দীৰ ওপৰত কৰ্মচাৰীৰ আক্ৰমণ ৩৫ শতাংশ আৰু কয়দীৰ ওপৰত বন্দী হিংসা আধাতকৈ অধিক হ্ৰাস কৰাত সহায় কৰিছিল। ১৯৮০ চনৰ আৰম্ভণিতে আমেৰিকাত একক বন্দীত্বই পুনৰ ঘূৰি আহিছিল, যেতিয়া আই এলৰ মেৰিয়ানৰ ফেডাৰেল কাৰাগাৰত বন্দীয়ে দুজন গাৰ্ডক হত্যা কৰাৰ ফলত স্থায়ী লকডাউনৰ সৃষ্টি হৈছিল। ১৯৮৯ চনত মুকলি হোৱা কেলিফৰ্ণিয়াৰ পেলিকান বে’ কাৰাগাৰৰ ভিতৰত এনে বিচ্ছিন্নতাক লালন-পালন কৰিবলৈ ইচ্ছাকৃতভাৱে নিৰ্মাণ কৰা নতুন প্ৰজন্মৰ সুবিধাসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম বুলি জানিব পৰা গৈছে। নিয়ন্ত্ৰণ ইউনিটৰ সমালোচকসকলে কয় যে আন মানুহৰ সৈতে সংস্পৰ্শলৈ তীব্ৰ নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰিলে মানসিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত যথেষ্ট ক্ষতি হ’ব পাৰে। ক্ৰেগ হেনীয়ে, এজন মনোবিজ্ঞানীয়ে এই সিদ্ধান্তত উপনীত হৈছে যে বহুতে “যিকোনো ধৰণৰ আচৰণ আৰম্ভ কৰাৰ ক্ষমতা হেৰুৱাবলৈ আৰম্ভ কৰে- কাৰ্য্যকলাপ আৰু উদ্দেশ্যৰ চাৰিওফালে নিজৰ জীৱনটো সংগঠিত কৰিবলৈ। দীৰ্ঘদিনীয়া উদাসীনতা, অলসতা, হতাশা আৰু হতাশাৰ ফলত প্ৰায়ে হয়।” ডাঃ ষ্টুয়াৰ্ট গ্ৰেছিয়ান নামৰ এজন মনোৰোগ বিশেষজ্ঞই এনে কেইবাজনো কয়দীৰ ওপৰত অধ্যয়ন কৰি দেখিছে যে বহুতেই পেনিক এটেক, অসুবিধাৰ সন্মুখীন হয়স্মৃতিশক্তি আৰু একাগ্ৰতাৰ সৈতে, আনকি ভ্ৰমও। দীৰ্ঘদিন ধৰি পৃথকে থাকিলে কয়দীসকলৰ হিংসাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পাব পাৰে বুলিও তেওঁ প্ৰমাণ পাইছিল। এতিয়ালৈকে আদালতে দেখা নাই যে নিয়ন্ত্ৰণ ইউনিটসমূহে নিষ্ঠুৰ আৰু অস্বাভাৱিক শাস্তিৰ বিৰুদ্ধে সাংবিধানিক সুৰক্ষা উলংঘা কৰে, যদিও ২০০৩ চনত আমেৰিকাৰ উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৰায় দিছিল যে বন্দীসকলে আইনী পৰ্যালোচনাৰ অধিকাৰী য'ত তেওঁলোকে পৃথকে পৃথকে কাৰাগাৰত ৰখাক প্ৰত্যাহ্বান জনাব পাৰে।

এই হাইপাৰ কানেক্টেড যুগত হঠাতে সামাজিক যোগাযোগৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হোৱাটো কেনেকুৱা?

একক আৱদ্ধতাৰ অভিজ্ঞতাৰ খিৰিকী এখন খুলিবলৈ তিনিজন “প্ৰত্যেকজন” স্বেচ্ছাসেৱকে সন্মতি দিলে প্ৰতিৰূপ অকলশৰীয়া কোষত এসপ্তাহলৈকে থাকিবলৈ আৰু আউটগোয়িং টুইটৰ জৰিয়তে বাস্তৱ সময়ত ইণ্টাৰনেটৰ জৰিয়তে লাইভত তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতা ভাগ-বতৰা কৰিবলৈ (তেওঁলোকে কোনো ধৰণৰ অহা যোগাযোগ লাভ কৰিব নোৱাৰিলে), আনহাতে প্ৰতিটো কোষত এটা কেমেৰাই ২৪/৭ ষ্ট্ৰীম কৰিছিল। এইটো শাস্তিমূলক একক বন্দীৰ প্ৰামাণিক প্ৰতিলিপি হিচাপে লোৱা হোৱা নাছিল, এটা গভীৰ প্ৰস্থান আছিল যে প্ৰতিজন অংশগ্ৰহণকাৰীয়ে মাত্ৰ এসপ্তাহলৈকেহে থাকে আৰু যিকোনো সময়তে বাদ দিব পাৰে। উদ্দেশ্য আছিল সামাজিক আৰু ক্লাষ্ট্ৰ'ফ'বিক বিচ্ছিন্নতাৰ অভিজ্ঞতাৰ প্ৰতি “প্ৰত্যেকজন” দৃষ্টিভংগী প্ৰদান কৰা যিবোৰ একক আৱদ্ধতাৰ মূল চিহ্ন।