Actus reus είναι ο λατινικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια εγκληματική πράξη. Κάθε έγκλημα πρέπει να εξετάζεται σε δύο μέρη - τη φυσική πράξη του εγκλήματος ( actus reus ) και τη διανοητική πρόθεση για την τέλεση του εγκλήματος ( mens rea ). actus reus , ο δικηγόρος πρέπει να αποδείξει ότι ο κατηγορούμενος ήταν υπεύθυνος για μια πράξη που απαγορεύεται από το ποινικό δίκαιο.

Actus reus ορίζεται συνήθως ως μια εγκληματική πράξη που ήταν αποτέλεσμα εκούσιας σωματικής κίνησης. Αυτό περιγράφει μια φυσική δραστηριότητα που βλάπτει ένα άλλο άτομο ή ζημιώνει περιουσία. Οτιδήποτε, από μια σωματική επίθεση ή δολοφονία μέχρι την καταστροφή δημόσιας περιουσίας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως actus reus .

Η παράλειψη, ως πράξη εγκληματικής αμέλειας, είναι μια άλλη μορφή actus reus Βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του φάσματος από την επίθεση ή το φόνο και περιλαμβάνει τη μη πραγματοποίηση μιας ενέργειας που θα μπορούσε να αποτρέψει τον τραυματισμό ενός άλλου προσώπου. Μια παράλειψη μπορεί να είναι η παράλειψη να προειδοποιήσετε τους άλλους ότι έχετε δημιουργήσει μια επικίνδυνη κατάσταση, η μη σίτιση ενός βρέφους που έχει αφεθεί υπό τη φροντίδα σας ή η μη σωστή ολοκλήρωση μιας εργασίας που σχετίζεται με την εργασία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα ένα ατύχημα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις,η αποτυχία του δράστη να ολοκληρώσει μια αναγκαία δραστηριότητα προκάλεσε βλάβη σε άλλους.

Η εξαίρεση στο actus reus είναι όταν οι εγκληματικές πράξεις είναι ακούσιες. Αυτό περιλαμβάνει πράξεις που συμβαίνουν ως αποτέλεσμα ενός σπασμού ή σπασμού, οποιαδήποτε κίνηση που γίνεται ενώ ένα άτομο κοιμάται ή είναι αναίσθητο, ή δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχει ένα άτομο ενώ βρίσκεται σε υπνωτική έκσταση. Σε αυτά τα σενάρια μπορεί να γίνει μια εγκληματική πράξη, αλλά δεν είναι εκ προθέσεως και το υπεύθυνο πρόσωπο δεν θα το γνωρίζει καν μέχρι να γίνει ηγεγονός.