Το κυνήγι και η εμπορία των θαλάσσιων χελωνών αποτελούσαν κοινή πρακτική εδώ και χιλιάδες χρόνια. Χρησιμοποιούνταν τακτικά για το κέλυφος, το κρέας και τα αυγά τους, τα οποία είναι πολύτιμα σε ορισμένους πολιτισμούς. Ωστόσο, το υπερβολικό κυνήγι σε συνδυασμό με τις περιβαλλοντικές αλλαγές έχουν οδηγήσει έξι από τα επτά γνωστά είδη θαλάσσιων χελωνών να κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Σήμερα, οι θαλάσσιες χελώνες προστατεύονται από τους κυνηγούς λόγω του καθεστώτος τους ως απειλούμενων ειδών. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει το παράνομο κυνήγι τους. Τα μέρη των χελωνών μπορούν ακόμα να πωλούνται στη μαύρη αγορά ή απευθείας στους καταναλωτές, μέσω του παράνομου εμπορίου. Ορισμένες πολιτικές ομάδες ζητούν επίσημα να αφαιρεθούν εντελώς οι θαλάσσιες χελώνες από τον κατάλογο των απειλούμενων ειδών, ώστε να μπορούν να κυνηγηθούν νόμιμα και ναΌμως, με την περιορισμένη πρόοδο που έχει σημειωθεί στην αύξηση του πληθυσμού και τη συνεχιζόμενη απειλή του παράνομου κυνηγιού, οι θαλάσσιες χελώνες θα εξαφανιστούν σύντομα αν δεν προστατευθούν πλέον.

Το παράνομο εμπόριο θαλάσσιων χελωνών είναι μια καλά κρυμμένη βιομηχανία. Συχνά τα πλάσματα αυτά πωλούνται σε απομακρυσμένες περιοχές που είναι δύσκολο να εντοπιστούν σε διεθνή σύνορα, καθιστώντας τον εντοπισμό των χελωνών σχεδόν αδύνατο. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι αξιωματούχοι των αρχών επιβολής του νόμου τείνουν να κάνουν τα στραβά μάτια είτε λόγω δωροδοκιών από τους λαθροθήρες είτε επειδή ζουν σε έναν πολιτισμό όπου η κατανάλωση χελωνών αποτελεί παράδοση.Οι καταστάσεις αυτές οδηγούν στο να διαφεύγουν συνήθως οι λαθροθήρες από τη δίωξη.

Ανεξάρτητα από τα οικονομικά οφέλη, η καταστροφή του πληθυσμού της θαλάσσιας χελώνας δεν αξίζει τη ζημιά που θα προκαλέσει στο οικοσύστημα των ωκεανών. Οι θαλάσσιες χελώνες είναι πολύτιμα μέρη των θαλάσσιων κοινοτήτων τους και έχουν πολλά να προσφέρουν στις ξεχωριστές τους θέσεις. Κάθε φορά που ένα είδος υπερκυνηγάται ή εξαφανίζεται εντελώς, δεν επηρεάζει μόνο τις ίδιες, αλλά αλλάζει ολόκληρο το οικοσύστημα. Ακόμη και οι άνθρωποι θα βρουνΠρέπει να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους και τις κοινότητές μας για να ενισχύσουμε τη φύση, γιατί πολύ συχνά ξεχνάμε ότι είμαστε μέρος της.