Αλ Καπόνε γεννήθηκε το 1899 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Αφού εγκατέλειψε το σχολείο στην έκτη δημοτικού, πέρασε το χρόνο του ως μέλος συμμορίας σε δύο συμμορίες: τους Brooklyn Rippers και τους Forty Thieves Juniors. Αφού εργάστηκε ως πορτιέρης, κατέληξε να δουλεύει για κάποιον Johnny Torrio. Όταν ο Torrio προσκάλεσε τον Capone να τον ακολουθήσει στο Σικάγο το 1920, ο Capone δέχτηκε. Μαζί άρχισαν να δουλεύουν για τη συμμορία του Big Jim Colosimo,εκμεταλλευόμενοι την ποτοαπαγόρευση με τη διανομή παράνομων ποτών.

Ο Κολοσίμο δολοφονήθηκε, αφήνοντας επικεφαλής τον υψηλόβαθμο Τορίο. Ωστόσο, αυτή η ρύθμιση δεν κράτησε πολύ. Το 1925, ο Τορίο έπεσε θύμα άλλης μιας απόπειρας δολοφονίας. Αποδυναμωμένος από αυτό, ο Τορίο ζήτησε από τον Καπόνε να γίνει το νέο αφεντικό. Ο Καπόνε, χαρισματικός καθώς ήταν, ήταν αρεστός στους άνδρες, οι οποίοι τον αποκαλούσαν "Ο Μεγάλος Φίλος".

Με τη βοήθεια του Καπόνε, κατάφεραν να επεκτείνουν τη βιομηχανία τους τόσο πολύ, ώστε ο Καπόνε επιχείρησε ακόμη και νόμιμες επενδύσεις, με ένα εργοστάσιο βαφής. Έχτισε μια τρομακτική φήμη για τον εαυτό του και αργά αλλά σταθερά, αυτός και η συμμορία του εξόντωσαν τους αντιπάλους τους.

Στις 14 Φεβρουαρίου 1929, η συμμορία του Αλ Καπόνε συμμετείχε σε αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο επτά ανδρών που εργάζονταν για τον αντίπαλο του Καπόνε, τον Μπαγκς Μόραν.

Στις 17 Οκτωβρίου του 1931, ο Καπόνε καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκιση για φοροδιαφυγή. Η ποινή του ξεκίνησε στην Ατλάντα, όπου κατάφερε να χειραγωγήσει τους ισχυρούς με μια κρυψώνα μετρητών. Η συμπεριφορά του αυτή του χάρισε ένα ταξίδι στο Αλκατράζ, όπου εξέτισε περισσότερα από τέσσερα χρόνια. Το 1939 αποφυλακίστηκε και το 1947 πέθανε από σύφιλη.