Na podstawie książki Bryana Burrougha Wrogowie publiczni: największa fala przestępczości w Ameryce i narodziny FBI w latach 1933-1934 film Wrogowie publiczni (2009), wyreżyserowany przez Michaela Manna, przedstawia legendę gangstera Johna Dillingera i próby jego schwytania podejmowane przez FBI. W filmie występują Johnny Depp jako Dillinger i Christian Bale jako agent Melvin Purvis, człowiek wyznaczony przez J. Edgara Hoovera do rozprawienia się z Dillingerem i jego gangiem. Oparty na prawdziwej historii, Wrogowie publiczni Śledzi życie Johna Dillingera, które z biegiem lat stało się mitologią. Od złamanego dzieciństwa i napadów na banki po morderstwa i ucieczki z więzienia, czysta zuchwałość Dillingera nadal intryguje media i opinię publiczną. Być może ta intryga leży w nieznanym. Pomimo licznych relacji i badań historycznych wiele pozostaje niepewnych: jak to wszystko zrobił? Jak uciekł?Jak unikał FBI przez tak długi czas? I dlaczego zrobił to wszystko? Teorii spiskowych jest mnóstwo. Niektórzy entuzjaści zbrodni utrzymują, że Hoover i jego nowe FBI nigdy nie zastrzelili Dillingera, a w rzeczywistości zainscenizowali jego śmierć. Washington Post opisuje książkę Burrougha jako "dziką i niesamowitą historię...", ale Burrough nie jest pierwszym autorem, który zachwycił się wyjątkową historią Dillingera.filmów o życiu Dillingera zostało wydanych przed Wrogowie publiczni , która z pewnością nie będzie ostatnią.

Wczesne życie i rodzina

Urodzony w rodzinie z klasy średniej 22 czerwca 1903 r. w Indianapolis w stanie Indiana, Dillinger doświadczył tragedii w wieku czterech lat, kiedy zmarła jego matka. Wkrótce potem jego ojciec przeniósł rodzinę na małą farmę w Mooresville w stanie Indiana; wkrótce ożenił się ponownie. Ojciec Dillingera miał kilkoro dzieci z nową żoną, a wychowanie Dillingera przypadło głównie jego starszej siostrze. Podobno DillingerNie lubił swojej macochy i znosił kary fizyczne od surowego ojca. W 1923 roku Dillinger wstąpił do marynarki wojennej, ale szybko się tym zmęczył i ostatecznie zdezerterował. Wrócił do Indiany i powiedział przyjaciołom i rodzinie, że został zwolniony. Wkrótce po powrocie poślubił 17-letnią Beryl Hovius. Miał wtedy 21 lat. Małżeństwo trwało zaledwie dwa lata.

Wprowadzenie do przestępczości

Po zakończeniu małżeństwa Dillinger przeprowadził się do Indianapolis i poznał Eda Singletona, byłego skazańca, podczas pracy w sklepie spożywczym. Młody i podatny na wpływy Dillinger został wzięty pod skrzydła Singletona i towarzyszył mu podczas pierwszego napadu: nieudanego napadu na sklep spożywczy. Po bójce z właścicielem podczas napadu i pozbawieniu go przytomności, Dillinger uciekł ze sklepu.Singleton spanikował i odjechał uciekającym samochodem, zatrzymując Dillingera. Nie mając żadnych wskazówek prawnych, Dillinger przyznał się do winy i otrzymał wyrok 10 lat więzienia. Singleton, również aresztowany, otrzymał tylko 5 lat. Dillinger wykorzystał czas spędzony w więzieniu, aby opracować strategię i zaplanować zemstę na wymiarze sprawiedliwości.Po odjęciu jednego roku z wyroku za dobre sprawowanie, został zwolniony warunkowo w 1933 roku, cztery lata po rozpoczęciu Wielkiego Kryzysu. Podczas pobytu w więzieniu Dillinger uczył się od doświadczonych rabusiów banków, przygotowując się do przyszłości w przestępczości. W ciągu tygodnia od opuszczenia więzienia zebrał gang i zaczął realizować plany wysłania broni do swoich przyjaciół w więzieniu stanowym w Indianie w celu ucieczki. Jednak w dniu, w którym Dillinger opuścił więzienie, Dillinger został zwolniony warunkowo.W dniu planowanej ucieczki z więzienia, 22 września 1933 r., policja, po otrzymaniu wskazówek, dokonała nalotu na stary dom, w którym Dillinger i jego nowo zorganizowany gang założyli rezydencję. Dillinger został ponownie aresztowany. Natychmiast przeniesiono go do więzienia hrabstwa Allen w Limie w stanie Ohio. Aresztowanie tylko udowodniło lojalność Dillingera wobec jego przyjaciół, a oni szybko się odwdzięczyli. Przebrani za funkcjonariuszy policji, Dillinger'skolesie zakradli się do więzienia i go stamtąd wyciągnęli.

Napady na banki

W sumie Dillinger zgromadził ponad 300 000 dolarów w trakcie swojej bankowej kariery. Wśród obrabowanych przez niego banków znalazły się:

• 17 lipca 1933 r. - Commercial Bank w Daleville, Indiana - 3 500 USD
• 4 sierpnia 1933 r. - Montpelier National Bank w Montpelier, Indiana - 6 700 USD
• 14 sierpnia 1933 r. - Bluffton Bank w Bluffton, Ohio - 6 000 USD
• 6 września 1933 r. - Massachusetts Avenue State Bank w Indianapolis, Indiana - 21 000 USD
• 23 października 1933 r. - Central Nation Bank and Trust Co. w Greencastle w stanie Indiana - 76 000 USD
• 20 listopada 1933 r. - American Bank and Trust Co. w Racine, Wisconsin - 28 000 USD
• 13 grudnia 1933 r. - Unity Trust and Savings Bank w Chicago, Illinois - 8 700 USD
• 15 stycznia 1934 r. - First National Bank w East Chicago, Indiana - 20 000 USD
• 6 marca 1934 r. - Securities National Bank and Trust Co. w Sioux Falls, Dakota Południowa - 49 500 USD
• 13 marca 1934 r. - First National Bank w Mason City, Iowa - 52 000 USD
• 30 czerwca 1934 r. - Merchants National Bank w South Bend, Indiana - 29 890 USD

Na szczególną uwagę zasługuje napad na East Chicago z 15 stycznia 1934 r. To właśnie podczas tego napadu Dillinger zastrzelił policjanta, dodając tym samym morderstwo do swojej rosnącej listy zarzutów.

Kara więzienia

Wkrótce po napadzie na East Chicago wybuchł pożar w hotelu, w którym Dillinger i jego przyjaciele zatrzymali się w Tucson w Arizonie. Ponownie powiadomiona policja odnalazła i aresztowała Dillingera. Nie pozostawiając miejsca na pomyłkę w tej rundzie, policja starannie go zabezpieczyła i wysłała samolotem do Indiany, gdzie mógł być sądzony za morderstwo (w Arizonie był winny tylko kradzieży). Dotarł do ChicagoW tym momencie Dillinger był już publiczną sensacją ze względu na szał medialny wokół jego osoby. Władze umieściły Dillingera pod ścisłym nadzorem w więzieniu w Crown Point w stanie Indiana i traktowały go tak, jakby miał zamiar podjąć kolejną próbę.Jednak gdy sytuacja się uspokoiła, uzbrojeni strażnicy patrolujący ulice otaczające więzienie zostali zwolnieni, a strażnicy wewnętrzni stali się bardziej pobłażliwi. Pomimo sześciu uzbrojonych strażników oddzielających jego celę od świata zewnętrznego, łagodność przepisów więziennych pozwoliła Dillingerowi spędzać godziny w celi, rzeźbiąc fałszywy pistolet ze starego kawałka deski do mycia, używając tylko kilku żyletek. ReplikaDillinger użył tego pistoletu do ucieczki, biorąc jednego zakładnika i zmuszając go "na muszce" do wyprowadzenia go z więzienia. Następnie Dillingerowi udało się porwać samochód z pobliskiej alei i zanim więzienie zorientowało się, co się stało, Dillinger był ponownie w drodze z dwoma zakładnikami. To właśnie wtedy Dillinger popełnił fatalny błąd, przekraczając granicę stanu.w skradzionym samochodzie, dzięki czemu jego przestępstwa znalazły się pod jurysdykcją FBI.

Ucieczka w Little Bohemia Lodge

W czasie ucieczki Dillingera J. Edgar Hoover pracował nad wdrożeniem bardziej wiarygodnego, zreformowanego FBI i opracowaniem nowej strategii przydzielania "agentów specjalnych" do spraw. Hoover powołał specjalny oddział, dowodzony przez agenta Melvina Purvisa, specjalnie w celu wytropienia Johna Dillingera. Po ucieczce Dillinger nieustannie podróżował przez Środkowy Zachód, próbując uniknąć FBI. Po drodze..,Dillinger połączył siły ze swoją dawną dziewczyną, Billie Frechette. Po kilku bliskich spotkaniach z glinami i utracie Frechette, Dillinger rozbił obóz w Little Bohemia Lodge, tuż za odległym miasteczkiem Mercer w stanie Wisconsin, ukrywając się wraz z kadrą przestępców, w tym "Babyface" Nelsonem, Homerem Van Meterem i Tommym Carrollem. Zaalarmowane przez zaniepokojonych mieszkańców i właścicieli zajazdu, FBI obległo miejsce.W tym momencie Dillinger doszedł do wniosku, że stał się po prostu zbyt rozpoznawalny. Szukając lepszego przebrania, zdecydował się przejść poważną operację plastyczną. To właśnie w tym czasie został ochrzczony pseudonimem "Snake Eyes". Operacja była w stanie zmienić wszystko oprócz jego przebiegłych oczu.

Śmierć

Po ostatnim zainscenizowanym napadzie na bank w South Bend w stanie Indiana, w którym Dillinger zabił innego policjanta, Hoover podjął bezprecedensowy krok polegający na wyznaczeniu nagrody w wysokości 10 000 dolarów za głowę Dillingera. Mniej więcej miesiąc po ogłoszeniu tego faktu, przyjaciółka Dillingera, nielegalna imigrantka pracująca w burdelu pod pseudonimem Ana Sage, powiadomiła policję.Sage powiedział funkcjonariuszom, że Dillinger planował pójść na film w Biograph Theater w Chicago. Uzbrojeni agenci czekali przed kinem, czekając na sygnał Any (czerwona sukienka). Po wyjściu z kina Dillinger wyczuł plan i pobiegł sprintem w alejkę, gdzie został śmiertelnie postrzelony.

Legendy

Kilka nieścisłości, które zostały odkryte po śmierci Dillingera, przyczyniło się do jego legendarnego statusu:

• Kilku świadków twierdzi, że zastrzelony mężczyzna miał brązowe oczy, podobnie jak raport koronera, ale oczy Dillingera były wyraźnie szare.
• Ciało wykazywało oznaki reumatycznej choroby serca, której Dillinger nigdy nie miał. Ciało mogło również wykazywać oznaki choroby wieku dziecięcego, która nie została odnotowana we wczesnej dokumentacji medycznej Dillingera.
• W 1963 roku The Indianapolis Star otrzymał list od nadawcy podającego się za Johna Dillingera. Podobny list został również wysłany do Little Bohemia Lodge.
• Pistolet wystawiony przez lata w siedzibie FBI, który rzekomo został użyty przez Dillingera przeciwko agentom FBI przed Biograph Theater w dniu jego śmierci, nie należał do niego i niedawno udowodniono, że został wyprodukowany wiele lat po jego śmierci. Oryginalny pistolet zaginął na kilka lat, ale niedawno odnalazł się w kolekcji FBI.

Czy John Dillinger żyje?

Wiele kontrowersji wokół śmierci Dillingera ma związek z pośmiertną identyfikacją jego ciała. Niektórzy uważają, że osoba, która została zastrzelona przez agentów FBI w nocy 22 lipca 1934 r. przed Biograph Theatre w Chicago, IL, nie była Johnem Dillingerem, ale być może podobnym do Dillingera i drobnym przestępcą Jimmym Lawrence'em. Dillinger w rzeczywistości używałpod pseudonimem Jimmy Lawrence w Chicago przez dłuższy czas.

Mógł istnieć również dobry powód, dla którego FBI chciało zatuszować pomyłkę ze swojej strony, jeśli w rzeczywistości to nie John Dillinger został zabity. Zaledwie kilka miesięcy przed śmiercią Dillinger i jego gang osiedlili się w Little Bohemia Lodge w Wisconsin, gdzie ukrywali się poza zasięgiem wzroku władz. Właściciele zajazdu dowiedzieli się, kogo ukrywali, ale obiecano im, że nie spotka ich żadna krzywda.W międzyczasie Dillinger nie ufał im i upewnił się, że członek jego gangu podąża za nimi do miasta, obserwuje każdy ich ruch i podsłuchuje wszystkie ich rozmowy telefoniczne. Pewnego razu jednak do FBI dotarła wiadomość, że Dillinger ukrywa się w Little Bohemia Lodge, a agent FBI Melvin Purvis zebrał swój zespół, aby zaatakować domek i schwytać Dillingera.Egzekucja nie poszła zgodnie z planem, a oprócz tego, że cały gang Dillingera uciekł z Lodge bez szwanku, Purvis i jego agenci zdołali zabić kilku niewinnych przechodniów i stracili członka swojego zespołu w wymianie ognia. Incydent prawie stracił Hoovera z tytułu dyrektora FBI, a incydent zawstydził całe Biuro i poddał w wątpliwość ich zdolność do utrzymania porządku. DrugiTaka kompromitacja podczas kolejnego schwytania Dillingera mogłaby być podstawą do zwolnienia wielu najwyższych urzędników FBI, a być może nawet poważniejszych reperkusji dla Biura.

Były też inne wątpliwe okoliczności towarzyszące wydarzeniom, które nastąpiły po śmierci Dillingera. Informatorce, która powiadomiła Purvisa, gdzie Dillinger będzie tego wieczoru, Annie Sage, obiecano obywatelstwo amerykańskie w zamian za jej informacje; jednak kiedy kurz w końcu opadł, ostatecznie została deportowana. Innym punktem spornym było to, że osoba, która została zabita tej nocy, byłaAgenci FBI twierdzili, że widzieli, jak Dillinger sięgał po broń, zanim zaczął uciekać w boczną alejkę. FBI pokazało nawet w swojej siedzibie pistolet, który rzekomo znajdował się przy ciele Dillingera w noc jego śmierci. Okazuje się jednak, że mały półautomatyczny pistolet Colt wystawiony na pokaz FBI został wyprodukowany dopiero po śmierci Dillingera, co czyni goniemożliwe, aby był to ten, który rzekomo miał przy sobie.

A potem były wyniki autopsji, które były niejednoznaczne. Analiza kryminalistyczna ofiary wykazała, że na jego szyi znajdowały się prążki, co jest spowodowane ostrzałem z bliskiej odległości, a kiedy pisarz Jay Robert Nash przeprowadził rekonstrukcję miejsca zbrodni w 1970 r., wykazał, że Dillinger musiał być w pozycji leżącej, gdy został zastrzelony. Sugerowałoby to, że Dillinger był w jakiś sposób w pozycji leżącej.został powalony na ziemię i był bezbronny. (Uwaga: Nash nie jest wyszkolonym ani licencjonowanym śledczym ani kryminalistykiem, a podstawy jego ustaleń nie zostały naukowo sprawdzone ani zweryfikowane). Istniało również kilka fizycznych rozbieżności. Blizna na twarzy Dillingera nie była obecna podczas autopsji, co mogło być wynikiem udanej operacji plastycznej, ale po obejrzeniu jej, Dillinger został zabity.Ojciec Dillingera stwierdził, że to nie był jego syn. Zbliżenie twarzy zwłok wykazało pełny zestaw przednich zębów, jednak dzięki różnym udokumentowanym zdjęciom i dokumentom dentystycznym wiadomo było, że Dillingerowi brakowało przedniego prawego siekacza. Brązowe oczy zwłok również nie pasowały do oczu Dillingera, który rzekomo miał szare oczy. Wreszcie, ciało wykazywało pewne oznaki śmierci.choroby i dolegliwości serca, które były niezgodne z wcześniejszą dokumentacją medyczną i poziomem aktywności Dillingera.

Ciało zostało jednak pozytywnie zidentyfikowane przez siostrę Johna Dillingera po obejrzeniu charakterystycznej blizny na jego nodze. Co więcej, odciski palców odzyskane od ofiary były również słabej jakości, ze względu na fakt, że Dillinger próbował usunąć swoje odciski palców poprzez spalenie ich kwasem, ale wykazywały spójne cechy ze znanymi odciskami palców Dillingera.Zmiana koloru oczu możemożna również wyjaśnić pośmiertnymi zmianami pigmentu w oku.

Gdyby Dillingerowi udało się wykorzystać słabość FBI i uniknąć śmierci po raz kolejny, z pewnością byłaby to jego największa ucieczka w historii. Jednak te teorie spiskowe nie są powszechnie akceptowane i istnieją wśród niewielkiej grupy osób, nie licząc organów ścigania i społeczności naukowych.