Βασισμένο στο βιβλίο του Bryan Burrough Δημόσιοι εχθροί: Το μεγαλύτερο κύμα εγκλήματος της Αμερικής και η γέννηση του FBI 1933-1934 , η ταινία Δημόσιοι εχθροί (2009), σε σκηνοθεσία Michael Mann, περιγράφει τον θρύλο του γκάνγκστερ John Dillinger και τις προσπάθειες του FBI να τον εξουδετερώσει. Στην κινηματογραφική μεταφορά πρωταγωνιστούν ο Johnny Depp ως Dillinger και ο Christian Bale ως πράκτορας Melvin Purvis, ο άνθρωπος που διορίστηκε από τον J. Edgar Hoover για να αντιμετωπίσει τον Dillinger και τη συμμορία του. Βασίζεται σε αληθινή ιστορία, Δημόσιοι εχθροί παρακολουθεί τη ζωή του Τζον Ντίλιντζερ, η οποία έχει γίνει μυθολογική με την πάροδο των χρόνων. Από μια διαλυμένη παιδική ηλικία και τις ληστείες τραπεζών μέχρι τους φόνους και τις αποδράσεις από τις φυλακές, το απόλυτο θράσος του Ντίλιντζερ συνεχίζει να ιντριγκάρει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό μέχρι σήμερα. Ίσως αυτή η ίντριγκα έγκειται στο άγνωστο. Παρά τις πολυάριθμες αφηγήσεις και την ιστορική έρευνα, πολλά παραμένουν αβέβαια: πώς τα κατάφερε όλα; Πώς απέδρασε απόαπό τη φυλακή δύο φορές; Πώς απέφυγε το FBI για τόσο πολύ καιρό; Και γιατί τα έκανε όλα αυτά; Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι πολλές. Ορισμένοι λάτρεις του εγκλήματος υποστηρίζουν ότι ο Χούβερ και το νέο του FBI δεν πυροβόλησαν ποτέ τον Ντίλιντζερ και, στην πραγματικότητα, σκηνοθέτησαν το θάνατό του. Η Washington Post περιγράφει το βιβλίο του Μπάροου ως "μια άγρια και εκπληκτική ιστορία..." αλλά ο Μπάροου δεν είναι ο πρώτος συγγραφέας που γοητεύτηκε από τη μοναδική ιστορία του Ντίλιντζερ. Αρκετά βιβλία καιταινίες για τη ζωή του Ντίλιντζερ κυκλοφόρησαν πριν από την Δημόσιοι εχθροί , η οποία σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.

Πρώιμη ζωή και οικογένεια

Γεννημένος σε μια μεσοαστική οικογένεια στις 22 Ιουνίου 1903 στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα, ο Ντίλιντζερ βίωσε μια τραγωδία στην ηλικία των τεσσάρων ετών, όταν πέθανε η μητέρα του. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του μετέφερε την οικογένεια σε μια μικρή φάρμα στο Μουρέσβιλ της Ιντιάνα- σύντομα ξαναπαντρεύτηκε. Ο πατέρας του Ντίλιντζερ απέκτησε πολλά παιδιά με τη νέα του σύζυγο και η ανατροφή του Ντίλιντζερ έπεσε κυρίως στη μεγαλύτερη αδελφή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ντίλιντζεραντιπαθούσε τη μητριά του και υπέμενε τη σωματική τιμωρία από τον σκληρό πατέρα του. Το 1923, ο Ντίλιντζερ κατατάχθηκε στο Ναυτικό, αλλά το βαρέθηκε γρήγορα και τελικά λιποτάκτησε. Επέστρεψε στην Ιντιάνα και είπε στους φίλους και την οικογένειά του ότι απολύθηκε. Λίγο μετά την επιστροφή του, παντρεύτηκε τη 17χρονη Μπέριλ Χόβιους. Ήταν 21 ετών τότε. Ο γάμος διήρκεσε μόλις δύο χρόνια.

Εισαγωγή στο έγκλημα

Μετά το τέλος του γάμου του, ο Ντίλιντζερ μετακόμισε στην Ινδιανάπολη και γνώρισε τον Εντ Σίνγκλετον, έναν πρώην κατάδικο, ενώ δούλευε σε ένα παντοπωλείο. Νεαρός και ευεπηρέαστος, ο Ντίλιντζερ πήρε υπό την προστασία του Σίνγκλετον και τον συνόδευσε στην πρώτη του ληστεία: μια αποτυχημένη ληστεία σε παντοπωλείο. Αφού τσακώθηκε με τον ιδιοκτήτη κατά τη διάρκεια της ληστείας και τον έριξε αναίσθητο, ο Ντίλιντζερ διέφυγε από το παντοπωλείο.σκηνή, νομίζοντας ότι ο ιδιοκτήτης ήταν νεκρός. Όταν άκουσε το όπλο του Ντίλιντζερ να εκπυρσοκροτεί κατά τη διάρκεια του καυγά, ο Σίνγκλετον πανικοβλήθηκε και έφυγε με το αυτοκίνητο διαφυγής, καθηλώνοντας τον Ντίλιντζερ. Χωρίς νομική καθοδήγηση, ο Ντίλιντζερ δήλωσε ένοχος και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 ετών. Ο Σίνγκλετον, που επίσης συνελήφθη, έλαβε μόλις 5 έτη. Ο Ντίλιντζερ χρησιμοποίησε το χρόνο του στη φυλακή για να καταστρώσει στρατηγική και να σχεδιάσει την εκδίκησή του ενάντια στο σύστημα δικαιοσύνης.Με ένα χρόνο να αφαιρείται από την ποινή του για καλή συμπεριφορά, αποφυλακίστηκε με αναστολή το 1933, τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της Μεγάλης Ύφεσης. Όσο ήταν στη φυλακή, ο Ντίλιντζερ έμαθε από έμπειρους ληστές τραπεζών, προετοιμάζοντας το μέλλον του στο έγκλημα. Μέσα σε μια εβδομάδα από την έξοδό του από τη φυλακή συγκρότησε μια συμμορία και άρχισε να εκτελεί σχέδια για να στείλει όπλα στους φίλους του στις φυλακές της Ιντιάνα για απόδραση. Ωστόσο, την ημέρα τηςτης σχεδιαζόμενης απόδρασης από τη φυλακή, στις 22 Σεπτεμβρίου 1933, η αστυνομία, μετά από πληροφορία, έκανε έφοδο στο παλιό σπίτι όπου είχε εγκατασταθεί ο Ντίλιντζερ και η νεοσύστατη συμμορία του. Ο Ντίλιντζερ συνελήφθη και πάλι. Μεταφέρθηκε αμέσως στις φυλακές της κομητείας Άλεν στη Λίμα του Οχάιο. Η σύλληψη απέδειξε μόνο την πίστη του Ντίλιντζερ στους φίλους του και αυτοί έσπευσαν να ανταποδώσουν τη χάρη. Ντυμένοι ως αστυνομικοί, οι φίλοι του Ντίλιντζεροι φίλοι του μπήκαν κρυφά στη φυλακή και τον έβγαλαν έξω.

Ληστείες τραπεζών

Συνολικά, ο Ντίλιντζερ συγκέντρωσε περισσότερα από 300.000 δολάρια κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως ληστής τραπεζών. Μεταξύ των τραπεζών που λήστεψε ήταν:

• 17 Ιουλίου 1933 - Εμπορική Τράπεζα στο Daleville της Ιντιάνα - 3.500 δολάρια
• 4 Αυγούστου 1933 - Montpelier National Bank στο Montpelier της Ιντιάνα - 6.700 δολάρια
• 14 Αυγούστου 1933 - Bluffton Bank στο Bluffton του Οχάιο - 6.000 δολάρια
• 6 Σεπτεμβρίου 1933 - Massachusetts Avenue State Bank στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα - 21.000 δολάρια
• 23 Οκτωβρίου 1933 - Central Nation Bank and Trust Co. στο Greencastle της Ιντιάνα - 76.000 δολάρια
• 20 Νοεμβρίου 1933 - American Bank and Trust Co. στο Racine, Wisconsin - 28.000 δολάρια
• 13 Δεκεμβρίου 1933 - Unity Trust and Savings Bank στο Σικάγο, Ιλινόις - 8.700 δολάρια
• 15 Ιανουαρίου 1934 - Πρώτη Εθνική Τράπεζα στο Ανατολικό Σικάγο, Ιντιάνα - 20.000 δολάρια
• 6 Μαρτίου 1934 - Securities National Bank and Trust Co. στο Sioux Falls της Νότιας Ντακότα - 49.500 δολάρια
• 13 Μαρτίου 1934 - First National Bank στο Mason City, Iowa - 52.000 δολάρια
• 30 Ιουνίου 1934 - Merchants National Bank στο South Bend της Ιντιάνα - 29.890 δολάρια

Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η ληστεία στο Ανατολικό Σικάγο στις 15 Ιανουαρίου του 1934. Σε αυτή τη ληστεία ο Ντίλιντζερ πυροβόλησε έναν αστυνομικό, προσθέτοντας έτσι τη δολοφονία στον αυξανόμενο κατάλογο των κατηγοριών του.

Φυλάκιση

Λίγο μετά τη ληστεία στο Ανατολικό Σικάγο, ξέσπασε πυρκαγιά στο ξενοδοχείο όπου διέμενε ο Ντίλιντζερ και οι φίλοι του στην Τουσόν της Αριζόνα. Πληροφορημένοι και πάλι, η αστυνομία βρήκε και συνέλαβε τον Ντίλιντζερ. Μην αφήνοντας περιθώρια λάθους αυτή τη φορά, η αστυνομία τον έβαλε να ασφαλίσει προσεκτικά και να τον στείλει με αεροπλάνο στην Ιντιάνα, όπου θα μπορούσε να δικαστεί για φόνο (στην Αριζόνα ήταν ένοχος μόνο για κλοπή). Έφτασε στο Σικάγο τουδημοτικό αεροδρόμιο στις 23 Ιανουαρίου 1934, όπου τον υποδέχτηκαν πλήθη δημοσιογράφων που ήταν πρόθυμοι να διαδώσουν τη σύλληψη του διαβόητου εγκληματία. Σε αυτό το χρονικό σημείο, ο Ντίλιντζερ ήταν ήδη μια δημόσια αίσθηση, λόγω της φρενίτιδας των μέσων μαζικής ενημέρωσης που τον περιέβαλλε. Οι αρχές έθεσαν τον Ντίλιντζερ υπό υψηλή ασφάλεια στη φυλακή του Κράουν Πόιντ της Ιντιάνα και τον αντιμετώπισαν σαν να είχε κάθε πρόθεση να δοκιμάσει μια άλληΩστόσο, καθώς τα πράγματα ηρέμησαν, οι ένοπλοι φρουροί περιπολίας στους δρόμους γύρω από τη φυλακή απολύθηκαν και οι εσωτερικοί φρουροί έγιναν πιο χαλαροί. Παρά το γεγονός ότι είχε έξι ένοπλους φρουρούς μεταξύ του κελιού του και του εξωτερικού κόσμου, η επιείκεια των κανονισμών της φυλακής επέτρεψε στον Ντίλιντζερ να περάσει ώρες στο κελί του σκαλίζοντας ένα ψεύτικο όπλο από ένα παλιό κομμάτι ξύλου χρησιμοποιώντας μόνο μερικές λεπίδες ξυραφιού. Ένα αντίγραφοΟ Ντίλιντζερ χρησιμοποίησε αυτό το όπλο για να δραπετεύσει, παίρνοντας έναν όμηρο και αναγκάζοντάς τον "με την απειλή όπλου" να τον οδηγήσει έξω από τη φυλακή. Ο Ντίλιντζερ κατάφερε στη συνέχεια να καταλάβει ένα αυτοκίνητο από ένα κοντινό δρομάκι, και πριν η φυλακή μάθει τι είχε συμβεί, ο Ντίλιντζερ ήταν και πάλι στο δρόμο με δύο ομήρους στη ρυμούλκηση. Τότε ήταν που ο Ντίλιντζερ έκανε το μοιραίο λάθος να διασχίσει την πολιτείασύνορα με κλεμμένο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα τα εγκλήματά του να υπάγονται στη δικαιοδοσία του FBI.

Απόδραση στο Little Bohemia Lodge

Την εποχή της απόδρασης του Ντίλιντζερ, ο Τζ. Έντγκαρ Χούβερ εργαζόταν για την εφαρμογή ενός πιο αξιόπιστου, αναμορφωμένου FBI και ανέπτυσσε μια νέα στρατηγική ανάθεσης "ειδικών πρακτόρων" σε υποθέσεις. Ο Χούβερ διόρισε μια ειδική ομάδα, με επικεφαλής τον πράκτορα Μέλβιν Πέρβις, ειδικά για τον εντοπισμό του Τζον Ντίλιντζερ. Ο Ντίλιντζερ, που βρισκόταν συνεχώς σε κίνηση μετά την απόδρασή του, διέσχιζε τις μεσοδυτικές πολιτείες προσπαθώντας να αποφύγει το FBI. Στην πορεία,Ο Ντίλιντζερ συνεργάστηκε με την παλιά του φιλενάδα, Μπίλι Φρετσέτ. Μετά από αρκετές στενές επαφές με τους μπάτσους και την απώλεια της Φρετσέτ, ο Ντίλιντζερ κατασκήνωσε στο Little Bohemia Lodge, λίγο έξω από την απομακρυσμένη πόλη Μέρσερ του Ουισκόνσιν, κρυμμένος με μια ομάδα εγκληματιών, μεταξύ των οποίων ο "Babyface" Νέλσον, ο Χόμερ Βαν Μέτερ και ο Τόμι Κάρολ. Ειδοποιημένοι από τους ανήσυχους κατοίκους και τους ιδιοκτήτες του πανδοχείου, το FBI κατέκλυσε τοΣε αυτό το σημείο, ο Dillinger κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απλά είχε γίνει πολύ αναγνωρίσιμος. Αναζητώντας μια καλύτερη μεταμφίεση, αποφάσισε να υποβληθεί σε μια μεγάλη πλαστική χειρουργική επέμβαση. Ήταν εκείνη τη στιγμή που βαφτίστηκε με το παρατσούκλι "Snake Eyes." Η χειρουργική επέμβαση κατάφερε να αλλάξει τα πάντα εκτός από τα δόλια μάτια του.

Θάνατος

Μετά την τελευταία σκηνοθετημένη ληστεία τράπεζας του Ντίλιντζερ στο Σάουθ Μπεντ της Ιντιάνα, όπου σκότωσε έναν ακόμη αστυνομικό, ο Χούβερ έκανε το πρωτοφανές βήμα να επικηρύξει τον Ντίλιντζερ με 10.000 δολάρια. Περίπου ένα μήνα μετά την ανακοίνωση, μια φίλη του Ντίλιντζερ, μια παράνομη μετανάστρια που εργαζόταν σε οίκο ανοχής με το καλλιτεχνικό όνομα Ana Sage, ειδοποίησε την αστυνομία. Είχε την εντύπωση ότι το FBI θανα την αποτρέψουν από την απέλαση αν τους βοηθούσε. Η Sage είπε στους αξιωματούχους ότι ο Dillinger σχεδίαζε να παρακολουθήσει μια ταινία στο Biograph Theater στο Σικάγο. Ένοπλοι πράκτορες περίμεναν έξω από το θέατρο περιμένοντας το σήμα της Ana (ένα κόκκινο φόρεμα). Βγαίνοντας από το θέατρο, ο Dillinger αντιλήφθηκε το στήσιμο και έτρεξε σε ένα δρομάκι όπου πυροβολήθηκε θανάσιμα.

Θρύλοι

Αρκετές αντιφάσεις που ανακαλύφθηκαν μετά το θάνατο του Ντίλιντζερ συνέβαλαν στη θρυλική του ιδιότητα:

• Αρκετοί μάρτυρες υποστηρίζουν ότι ο άνδρας που πυροβολήθηκε είχε καστανά μάτια, όπως και η έκθεση του ιατροδικαστή. Όμως τα μάτια του Dillinger ήταν σαφώς γκρίζα.
• Το πτώμα έφερε σημάδια ρευματικής καρδιοπάθειας που δεν ήταν ποτέ γνωστό ότι είχε ο Dillinger. Το πτώμα μπορεί επίσης να έφερε σημάδια μιας παιδικής ασθένειας που δεν είχε καταγραφεί στους πρώτους ιατρικούς φακέλους του Dillinger.
• Το 1963 η εφημερίδα Indianapolis Star έλαβε μια επιστολή από έναν αποστολέα που ισχυριζόταν ότι ήταν ο John Dillinger. Μια παρόμοια επιστολή εστάλη και στη Little Bohemia Lodge.
• Το όπλο που εκτίθετο για χρόνια στα κεντρικά γραφεία του FBI και το οποίο φέρεται να χρησιμοποίησε ο Ντίλιντζερ εναντίον πρακτόρων του FBI έξω από το θέατρο Biograph την ημέρα του θανάτου του δεν ήταν δικό του και πρόσφατα αποδείχθηκε ότι κατασκευάστηκε χρόνια μετά το θάνατό του. Το αρχικό όπλο αγνοούνταν για αρκετά χρόνια, αλλά πρόσφατα εμφανίστηκε στη συλλογή του FBI.

Είναι ο John Dillinger νεκρός ή ζωντανός;

Μεγάλο μέρος της διαμάχης γύρω από το θάνατο του Ντίλιντζερ έχει να κάνει με τη μεταθανάτια ταυτοποίηση του σώματός του. Υπάρχουν ορισμένοι που πιστεύουν ότι το άτομο που πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από πράκτορες του FBI τη νύχτα της 22ας Ιουλίου 1934 έξω από το θέατρο Biograph στο Σικάγο, IL δεν ήταν ο Τζον Ντίλιντζερ, αλλά ίσως ο σωσίας του Ντίλιντζερ και μικροεγκληματίας Τζίμι Λόρενς. Ο Ντίλιντζερ είχε πράγματι χρησιμοποιήσει τομε το ψευδώνυμο Jimmy Lawrence στο Σικάγο για αρκετό καιρό.

Μπορεί να υπήρχε και ένας καλός λόγος για να καλύψει το FBI ένα λάθος του, αν στην πραγματικότητα δεν ήταν ο Τζον Ντίλιντζερ αυτός που σκότωσαν. Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, ο Ντίλιντζερ και η συμμορία του εγκαταστάθηκαν στο Little Bohemia Lodge στο Ουισκόνσιν, όπου κρύφτηκαν μακριά από τα μάτια των αρχών. Οι ιδιοκτήτες του πανδοχείου ανακάλυψαν ποιον φιλοξενούσαν, αλλά τους υποσχέθηκαν ότι δεν θα τους έβλαπτε κανείς.Εν τω μεταξύ, ο Ντίλιντζερ δεν τους εμπιστευόταν και φρόντιζε ένα μέλος της συμμορίας του να τους ακολουθεί στην πόλη, να παρακολουθεί κάθε τους κίνηση και να κρυφακούει όλα τα τηλεφωνήματα και τις συνομιλίες τους. Μια φορά, όμως, μεταδόθηκε στο FBI η πληροφορία ότι ο Ντίλιντζερ κρυβόταν στο Little Bohemia Lodge και ο πράκτορας του FBI Μέλβιν Πέρβις συγκέντρωσε την ομάδα του για να εισβάλει στο Lodge και να συλλάβει τον Ντίλιντζερ.εκτέλεση δεν εξελίχθηκε όπως είχε σχεδιαστεί και εκτός του ότι ολόκληρη η συμμορία του Ντίλιντζερ διέφυγε σώα από τη Στοά, ο Πέρβις και οι πράκτορές του κατάφεραν να σκοτώσουν αρκετούς αθώους παρευρισκόμενους και έχασαν ένα μέλος της ομάδας τους σε ανταλλαγή πυροβολισμών. Το περιστατικό σχεδόν έχασε τον Χούβερ τον τίτλο του διευθυντή του FBI και το συμβάν έφερε σε δύσκολη θέση ολόκληρο το Γραφείο και έθεσε σε αμφισβήτηση την ικανότητά τους να διατηρούν την τάξη. Μια δεύτερημια τέτοια αμηχανία κατά τη διάρκεια μιας άλλης σύλληψης του Ντίλιντζερ θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει αιτία για την απόλυση πολλών από τους κορυφαίους αξιωματούχους του FBI, και ίσως ακόμη σοβαρότερες επιπτώσεις για το Γραφείο.

Υπήρχαν και άλλες αμφίβολες περιστάσεις γύρω από τα γεγονότα που ακολούθησαν το θάνατο του Ντίλιντζερ. Στην πληροφοριοδότη που ενημέρωσε τον Πέρβις για το πού θα βρισκόταν ο Ντίλιντζερ εκείνο το βράδυ, την Άννα Σέιτζ, υποσχέθηκαν την αμερικανική υπηκοότητα σε αντάλλαγμα για τις πληροφορίες της- ωστόσο, όταν τελικά η σκόνη καταλάγιασε, κατέληξε τελικά να απελαθεί. Ένα άλλο σημείο αμφισβήτησης ήταν ότι το άτομο που σκοτώθηκε εκείνο το βράδυ ήτανακόμη και να φέρει όπλο. Πράκτορες του FBI ισχυρίστηκαν ότι είδαν τον Ντίλιντζερ να πιάνει ένα όπλο πριν ξεκινήσει να τρέχει προς το παράπλευρο σοκάκι. Το FBI παρουσίασε μάλιστα στα κεντρικά του γραφεία το όπλο που υποτίθεται ότι ήταν πάνω στο σώμα του Ντίλιντζερ τη νύχτα που σκοτώθηκε. Αποδεικνύεται, ωστόσο, ότι το μικρό ημιαυτόματο πιστόλι Colt που εκτίθεται στο FBI κατασκευάστηκε μόνο μετά το θάνατο του Ντίλιντζερ, γεγονός που το καθιστάείναι αδύνατον να ήταν αυτό που φέρεται να είχε μαζί του.

Και μετά υπήρχαν τα ευρήματα της αυτοψίας, τα οποία ήταν διφορούμενα. Η ιατροδικαστική ανάλυση του θύματος έδειξε ότι είχε μοτίβα στίγματος στο λαιμό του, τα οποία οφείλονται σε πυρά από κοντινή απόσταση, και όταν ο συγγραφέας Jay Robert Nash πραγματοποίησε την αναπαράσταση της σκηνής του εγκλήματος το 1970, έδειξε ότι ο Ντίλιντζερ έπρεπε να ήταν σε πρηνή θέση όταν πυροβολήθηκε. Αυτό θα έδειχνε ότι ο Ντίλιντζερ ήταν με κάποιο τρόποτον έριξαν στο έδαφος και ήταν ανυπεράσπιστος. (Σημείωση: ο Nash δεν είναι εκπαιδευμένος ή αδειούχος ερευνητής σκηνής εγκλήματος ή ιατροδικαστής και οι βάσεις των ευρημάτων του δεν έχουν επιστημονικά αναφερθεί ούτε επικυρωθεί). Υπήρχαν επίσης αρκετές φυσικές ασυμφωνίες. Η ουλή στο πρόσωπο του Dillinger δεν ήταν παρούσα κατά την αυτοψία, η οποία θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα επιτυχημένης πλαστικής χειρουργικής επέμβασης, αλλά κατά την εξέτασητο θύμα, ο πατέρας του Ντίλιντζερ αναφώνησε ότι δεν ήταν ο γιος του. Ένα κοντινό πλάνο του προσώπου του πτώματος έδειχνε ένα πλήρες σετ μπροστινών δοντιών, ωστόσο, ήταν γνωστό από διάφορες τεκμηριωμένες φωτογραφίες και οδοντιατρικά αρχεία ότι ο Ντίλιντζερ δεν είχε τον μπροστινό δεξιό κοπτήρα. Τα καστανά μάτια του πτώματος δεν ταίριαζαν επίσης με εκείνα του Ντίλιντζερ, ο οποίος υποτίθεται ότι είχε γκρίζα μάτια. Τέλος, το πτώμα έδειχνε σημάδια ορισμένωνασθένειες και καρδιακές παθήσεις που δεν συμφωνούσαν με τα προηγούμενα ιατρικά αρχεία και το επίπεδο δραστηριότητας του Dillinger.

Ωστόσο, το πτώμα αναγνωρίστηκε θετικά από την αδελφή του Τζον Ντίλιντζερ βλέποντας μια χαρακτηριστική ουλή στο πόδι του. Επιπλέον, τα δακτυλικά αποτυπώματα που ανακτήθηκαν από το θύμα ήταν επίσης κακής ποιότητας, λόγω του γεγονότος ότι ο Ντίλιντζερ είχε προσπαθήσει να αφαιρέσει τα δακτυλικά του αποτυπώματα καίγοντάς τα με οξύ, αλλά παρουσίαζαν συνεπή χαρακτηριστικά με τα γνωστά δακτυλικά αποτυπώματα του Ντίλιντζερ. Η αλλαγή στο χρώμα των ματιών μπορεί ναεξηγείται επίσης μέσω των μεταθανάτιων αλλαγών της χρωστικής ουσίας στο μάτι.

Αν ο Ντίλιντζερ κατάφερνε να εκμεταλλευτεί το τρωτό σημείο του FBI και να γλιτώσει τον θάνατο για άλλη μια φορά, αυτή θα ήταν σίγουρα η μεγαλύτερη απόδραση που έχει κάνει ποτέ. Όμως, αυτές οι θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι ευρέως αποδεκτές και υπάρχουν σε μια μικρή ομάδα ατόμων που δεν περιλαμβάνει τις αστυνομικές και επιστημονικές κοινότητες.