ربودن لیندبرگ یکی از بدنام ترین پرونده های قرن بیستم است. در نتیجه مستقیم این پرونده، کنگره ایالات متحده قانون فدرال آدم ربایی را تصویب کرد که عموماً به عنوان قانون لیندبرگ شناخته می شود. این قانون به مجری قانون فدرال این اختیار را می‌دهد تا آدم رباهایی را که با قربانیان در سراسر خطوط ایالتی سفر می‌کنند، تحت تعقیب قرار دهند. این تئوری این است که اجرای قانون فدرال می تواند کار بسیار مؤثرتری انجام دهد و به قوانین یک حوزه قضایی خاص محدود نشود.

در 1 مارس 1932، چارلز آگوستوس لیندبرگ 20 ماهه، پسر چارلز هوانورد مشهور جهان لیندبرگ، از طبقه دوم خانه اش در هوپول، نیوجرسی، گرفته شده است. حدود ساعت 10 شب، پرستار کودک متوجه گم شدن او شد و به والدینش اطلاع داد. در بازرسی بیشتر از مهد کودک، یک برگه باج بر روی طاقچه کشف شد. یادداشت خام نوشته شده خواستار تحویل 50,000 دلار به مکانی بود که هنوز فاش نشده است.

در طول بررسی صحنه جرم اولیه، گل و لای در طبقه مهد کودک به همراه چندین ردپا غیر قابل تشخیص کشف شد. بخش هایی از یک نردبان چوبی موقت که برای رسیدن به مهد کودک طبقه دوم استفاده شده بود نیز پیدا شد. به محض ساعت 22:30 شب همان روز، ایستگاه های خبری در حال پخش این خبر برای ملت بودند. پلیس ایالت نیوجرسی مسئولیت تحقیقات را به سرپرستی سرهنگ H. Schwarzkopf، پدر رهبر جنگ خلیج فارس، ژنرال H.نورمن شوارتسکف. شوارتسکف توسط کسی جز مدیر اف بی آی جی. ادگار هوور منصوب شد.

لیندبرگ بدون مقاومت زیاد شوارتسکف خود را در رأس تحقیقات قرار داد. او دکتر جان اف. در 10 مارس 1932، کاندون مذاکرات را با آدم ربا با استفاده از نام مستعار «جفسی» آغاز کرد.

کاندون با آدم ربای ادعایی، مردی که خود را «جان» می نامید، در چندین نوبت در یک قبرستان برونکس ملاقات کرد. در آخرین جلسه آنها، در 2 آوریل، 50000 دلار باج به "جان" در ازای بازگشت امن لیندبرگ جونیور تحویل داده شد، در عوض، یادداشتی به کاندون داده شد. ادعا شد که پسر سالم است و سوار قایق به نام «نلی» در سواحل ماساچوست است. قایق هرگز پیدا نشد.

سپس در 12 می 1932 جسد پسر گمشده کشف شد. یک راننده کامیون به طور تصادفی با بقایای نیمه مدفون خود در حدود 4 مایلی دورتر از اقامتگاه لیندبرگ برخورد کرد. پزشکی قانونی تشخیص داد که پسر بر اثر ضربه ای به سر مرده و حدود دو ماه مرده است.

رویدادهای زیر در جستجوی قاتل لیندبرگ جونیور بسیار مهم است.

اول در سال 1933، در نتیجه رکود اقتصادی، فرمان اجرایی مبنی بر بازگرداندن کلیه گواهی های طلا به خزانه صادر شد. این اتفاق افتاد که حدود 40000 دلار از آنپول باج لیندبرگ در قالب این گواهی ها بود. پیش از تحویل باج، فرض بر این بود که هرکسی که این مقدار گواهی طلا را در اختیار داشته باشد، توجه خود را به خود جلب می کند. پس از تصویب فرمان اجرایی، این امر به ویژه صادق خواهد بود. دوم، شماره سریال اسکناس‌ها قبل از پرداخت باج به دقت ثبت شده بود. در طول تعقیب و گریز، به تمام دفاتر شعبه شهر نیویورک جزوه هایی حاوی شماره سریال یادداشت های باج لیندبرگ داده شد و به آنها توصیه شد برای هر مسابقه در حالت آماده باش باشند.

وقتی یک بانک نیویورک هشدار داد، بازرسان به شکست بزرگ خود رسیدند. دفتر دفتر نیویورک کشف یک گواهی طلای 10 دلاری را گزارش کند. گواهی به پمپ بنزین ردیابی شد. یک متصدی پرکن این گواهی را از مردی دریافت کرده بود که توصیفش به طرز شگفت انگیزی شبیه به توصیف مردی بود که در هفته های اخیر یادداشت های لیندبرگ را رد می کرد. متصدی که گواهی طلای 10 دلاری را مشکوک می دانست، شماره مجوز مرد را روی اسکناس نوشت. این امر پلیس را به سمت ریچارد هاوپتمن، نجار آلمانی سوق داد. در جستجوی خانه هاوپتمن، 14000 دلار از پول باج لیندبرگ، چوبی مشابه با نردبان موقتی و شماره تلفن جان کاندون کشف شد. او در 19 سپتامبر 1934 دستگیر شد.

"محاکمهقرن» در 2 ژانویه 1935 در فلمینگتون، نیوجرسی با جمعیتی متشکل از شصت هزار ناظر آغاز شد. پنج هفته طول کشید. پس از یازده ساعت مشورت، هیئت منصفه برونو ریچارد هاپتمن را در قتل درجه یک مجرم تشخیص داد و او را به اعدام محکوم کرد.

در 3 آوریل 1936، برونو ریچارد هاپتمن بر روی صندلی الکتریکی به قتل رسید. تا به امروز کسانی هستند که می‌پرسند آیا مرد مناسب برای این جنایت اعدام شده است یا خیر.

برای اطلاعات بیشتر، لطفاً به این آدرس مراجعه کنید:

چه کسی نوزاد لیندبرگ را کشت؟