Սկսած 1970-ականներից Իռլանդիայի ժամանակավոր հանրապետական բանակը կամ IRA սկսեց առևանգել մարդկանց, ովքեր կարծում էին, որ իրենց անարդարացրել են: Դա տևեց մինչև 2005 թվականը, և նրանց առևանգած մարդիկ հայտնի դարձան որպես Անհետացածներ: Ընդհանուր առմամբ կան 16 անհետ կորածներ, իսկ IRA-ն խաղաղության բանակցությունների ընթացքում հրապարակել է դիակների 9 վայրեր։
Զոհերի մեծ մասը Բելֆաստից էր, որը գտնվում է բրիտանական օկուպացված Հյուսիսային Իռլանդիայում: Անհետացածների ամենահայտնի դեպքերից մեկը Ժան Մաքքոնվիլն է։ Նա 37 տարեկան էր, երբ նրան առևանգեցին IRA-ի 12 անդամներից բաղկացած խումբը իր տնից: Նա թիրախավորվեց, քանի որ նրա ընտանիքը օգնության հասավ մահացու վիրավորված բրիտանացի զինվորին, ով գնդակահարվել էր իր փողոցում: Ստանդարտ ընթացակարգը տուժողներին առևանգելն էր, նրանց տանում էր IRA-ի ղեկավարած շենք, հարցաքննում և խոշտանգում նրանց, և երբ IRA-ն ստացավ նրանց անհրաժեշտ տեղեկատվությունը, մահապատժի ենթարկեց նրանց:
Տես նաեւ: Լեոնարդո դա Վինչիի Մոնա Լիզա - հանցագործության մասին տեղեկատվությունՄյուս անհետացածների մեծ մասը, ենթադրվում էր, որ հարցաքննվել է այնպիսի հանցագործությունների համար, ինչպիսիք են IRA-ից զենք գողանալը կամ կառավարության կրկնակի գործակալ լինելը: Դենի Մաքիլհոնը հարցաքննվել է այն բանից հետո, երբ նրան մեղադրել են զենք գողանալու մեջ, և սպանվել է իր առևանգողի հետ պայքարում, երբ նա փորձում էր փախչել:
Տես նաեւ: Հրաձգային ջոկատ - հանցագործության մասին տեղեկատվություն1999 թվականին Հյուսիսային Իռլանդիան օրենսդրություն ընդունեց անհետացածների մարմինները գտնելու համար: «Զոհերի վայրերի մնացորդների մասին» օրենքը նպաստել է ամենամեծ գտածոներից մի քանիսին, քանի որ անդամներըԻԻՀ-ն համագործակցել է խաղաղության ջանքերի հետ։ Օրենսդրությունը ստեղծեց Զոհերի մնացորդների գտնվելու վայրի անկախ հանձնաժողովը, որը հավաքում է գաղտնի հուշումներ անանուն աղբյուրներից, որոնք կարող են օգնել գտնել մնացած Անհետացածներին: 16 դիերից 7-ը դեռևս անհայտ կորած են համարվում 2013թ.-ի դրությամբ, ԻԻՀ-ն չի ակնկալում օգնություն նրանց տեղորոշման հարցում: