از دهه 1970، ارتش جمهوری خواه موقت ایرلند یا IRA شروع به ربودن افرادی کردند که معتقد بودند به آنها ظلم کرده اند. این امر تا سال 2005 ادامه داشت و افرادی که آنها ربوده بودند به عنوان ناپدید شدگان شناخته شدند. در مجموع 16 نفر ناپدید شده اند و ارتش جمهوری اسلامی 9 محل اجساد را در جریان مذاکرات صلح منتشر کرده است.

بیشتر قربانیان از بلفاست، در ایرلند شمالی تحت اشغال بریتانیا بودند. یکی از معروف ترین موارد ناپدید شدگان، ژان مک کانویل است. او 37 ساله بود که توسط یک گروه 12 نفره از اعضای جمهوری اسلامی ایران از خانه اش ربوده شد. او هدف قرار گرفت زیرا خانواده اش به کمک یک سرباز بریتانیایی مجروح مرگبار که در خیابان او مورد اصابت گلوله قرار گرفت، آمدند. روال استاندارد این بود که قربانیان را ربودند، به ساختمانی که اداره IRA اداره می‌کردند بردند، بازجویی و شکنجه کردند و زمانی که ارتش جمهوری اسلامی اطلاعات مورد نیازشان را به دست آورد، آنها را اعدام کرد.

گمان می‌رود که اکثر ناپدیدشدگان دیگر به دلیل جرائمی مانند سرقت سلاح از ارتش جمهوری اسلامی ایران، یا عامل دوجانبه برای دولت بازجویی شده باشند. دنی مک ایلهون پس از متهم شدن به سرقت اسلحه مورد بازجویی قرار گرفت و در درگیری با اسیر خود در حالی که سعی داشت فرار کند به قتل رسید.

در سال 1999، ایرلند شمالی قانونی را برای یافتن اجساد گمشده ناپدیدشدگان تصویب کرد. قانون مکان‌های بقایای قربانیان به عنوان اعضای قانون، برخی از بزرگترین یافته‌ها را تسهیل کرده استجمهوری اسلامی ایران با تلاش های صلح همکاری کرده است. این قانون کمیسیون مستقلی را برای مکان یابی بقایای قربانیان ایجاد کرد که نکات محرمانه ای را از منابع ناشناس جمع آوری می کند که می تواند به یافتن افراد ناپدید شده کمک کند. 7 جسد از 16 جسد تا سال 2013 هنوز مفقود هستند، انتظار نمی رود که ارتش جمهوری اسلامی به مکان یابی آنها کمک کند.