تشخیص چهره و بازسازی چهره هر دو برای پزشکی قانونی بسیار مهم هستند. هر دو نقش منحصربفردی در بررسی یک جرم دارند.

تشخیص چهره برای شناسایی مثبت مظنون استفاده می شود. این کار را می توان از طریق یک شاهد عینی انجام داد یا در صورت وجود فناوری تصویر می توان از آن استفاده کرد. این فناوری یک نرم افزار تشخیص چهره است که از نقاط خاصی روی یک تصویر استفاده می کند و سپس آن نقاط را با همان نقاطی از تصاویر که در یک پایگاه داده هستند مقایسه می کند.

بازسازی چهره برای تلاش برای شناسایی مثبت قربانی استفاده می شود. این کار را می توان با بازسازی سه بعدی انجام داد، که از نشانگرهای بافت و خاک رس برای ایجاد یک بازسازی تقریبی استفاده می کند، یا بازسازی دو بعدی که از عکاسی و طراحی برای ایجاد بازسازی تقریبی استفاده می کند.

تشخیص چهره و بازسازی چهره با یکدیگر ارتباط دارند زیرا اگرچه برنامه های تشخیص چهره برای شناسایی مثبت یک مظنون استفاده می شود و بازسازی صورت برای شناسایی مثبت قربانی استفاده می شود. هر دوی اینها برای یک هدف کار می کنند، تلاش برای شناسایی ناشناخته ها. و آنها این کار را با استفاده از نقاط روی صورت انجام می دهند تا به راهنمایی آنها کمک کنند تا امیدواریم تصویر مطابقت داشته باشد یا مجسمه ساز بتواند بازسازی را تا حد امکان دقیق انجام دهد. اگر کسی به آن نگاه کند بازسازی صورت فقط شکل دیگری از صورت استبازشناسی.

بازسازی سه بعدی صورت پزشکی قانونی هنر بازسازی چهره ممکن است از روی جمجمه باشد. این تکنیک اغلب در بقایای اسکلتی کشف شده در جایی که هویت قربانی ناشناخته است استفاده می شود. این آخرین راه حل برای زمانی است که سایر روش های شناسایی هویت قربانی را ارائه نکرده باشند. بازسازی صورت سه بعدی یک تکنیک قانونی شناخته شده برای شناسایی مثبت نیست و در دادگاه به عنوان شهادت کارشناس قابل قبول نیست.

بازسازی صورت با ارزیابی نژاد، جنس و سن صاحب جمجمه شروع می شود. نژاد و جنس را می‌توان با دقت نسبتاً خوبی از روی جمجمه تشخیص داد و گروه‌های سنی خاصی را نیز می‌توان به طور بسیار ضعیفی از جمجمه تخمین زد. روند بازسازی با ساختن قالبی از جمجمه ناشناخته با فک متصل و چشم های کاذب در محل شروع می شود. نشانگرهای عمق بر روی 21 ناحیه مختلف "نقطه عطف" قالب جمجمه قرار داده می شوند تا ضخامت بافت صورت که روی جمجمه قرار دارد، تقریبی شود. این ضخامت بافت از میانگین سایر افراد هم سن، جنس و نژادی که جمجمه در نظر گرفته شده است، تقریبی است. سپس ماهیچه های صورت روی قالب قرار می گیرند و سپس صورت با خاک رس تا حدود یک میلی متر از نشانگرهای عمق به عنوان بافت ساخته می شود. تخمین تنظیم بینی و چشم به دلیل مقدار بسیار زیاد آن بسیار دشوار استتنوع ممکن است، از مدل های ریاضی برای تقریب ها استفاده می شود، دهان به اندازه فاصله بین مردمک ها عرض در نظر گرفته می شود. در بازسازی صورت، چشم ها، بینی و دهان اکثراً حدس می زنند. ویژگی هایی مانند خال های مادرزادی، چین و چروک، وزن، جای زخم و مواردی از این دست در بهترین حالت حدس و گمان هستند و در واقع نمی توان از روی جمجمه تعیین کرد.

هیچ روش واحدی برای بازسازی صورت پزشکی قانونی سه بعدی ایجاد نشده است، بنابراین تعدادی از روش های مختلف وجود دارد. در نهایت، بازسازی صورت یک برداشت علمی مبتنی بر یک هنرمند از شکل ظاهری یک چهره است. بازسازی صورت سه بعدی ذاتاً نادرست در نظر گرفته می شود و هنرمندان مختلف با توجه به جمجمه یکسان، همیشه با چهره های متفاوت بازخواهند گشت.