Η αναγνώριση προσώπου και η ανακατασκευή προσώπου είναι αμφότερες πολύ σημαντικές για την εγκληματολογία. Και οι δύο έχουν μοναδικό ρόλο κατά τη διερεύνηση ενός εγκλήματος.

Η αναγνώριση προσώπου χρησιμοποιείται για να προσπαθήσει να αναγνωρίσει θετικά έναν ύποπτο. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω ενός αυτόπτη μάρτυρα ή αν υπάρχει μια εικόνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί τεχνολογία . Αυτή η τεχνολογία είναι λογισμικό αναγνώρισης προσώπου που χρησιμοποιεί συγκεκριμένα σημεία σε μια εικόνα και στη συνέχεια συγκρίνει αυτά τα σημεία με τα ίδια σημεία των εικόνων που βρίσκονται σε μια βάση δεδομένων.

Αυτό μπορεί να γίνει είτε με τρισδιάστατη ανακατασκευή, η οποία χρησιμοποιεί δείκτες ιστών και πηλό για να σχηματίσει μια κατά προσέγγιση ανακατασκευή, είτε με δισδιάστατη ανακατασκευή που χρησιμοποιεί φωτογραφίες και σκίτσα για να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια κατά προσέγγιση ανακατασκευή.

Η αναγνώριση προσώπου και η ανακατασκευή προσώπου συνδέονται μεταξύ τους, διότι αν και τα προγράμματα αναγνώρισης προσώπου χρησιμοποιούνται για να προσπαθήσουν να ταυτοποιήσουν θετικά έναν ύποπτο και η ανακατασκευή προσώπου χρησιμοποιείται προκειμένου να προσπαθήσουν να ταυτοποιήσουν θετικά το θύμα. Και τα δύο αυτά εργάζονται για τον ίδιο στόχο, να προσπαθήσουν να ταυτοποιήσουν τον άγνωστο. Και το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας σημεία στο πρόσωπο για να τα καθοδηγήσουν έτσι ώστε ηεικόνα ελπίζουμε ότι μπορεί να ταιριάξει ή έτσι ώστε ο γλύπτης να κάνει την ανακατασκευή όσο το δυνατόν πιο ακριβή. Αν το δει κανείς, η ανακατασκευή προσώπου είναι απλώς μια άλλη μορφή αναγνώρισης προσώπου.

τρισδιάστατη ιατροδικαστική ανακατασκευή προσώπου είναι η τέχνη της ανακατασκευής του προσώπου που μπορεί να έμοιαζε με ένα κρανίο. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συχνότερα σε ανακαλυφθέντα σκελετικά λείψανα όπου η ταυτότητα του θύματος είναι άγνωστη- είναι η έσχατη λύση όταν όλοι οι άλλοι τρόποι ταυτοποίησης έχουν αποτύχει να δώσουν την ταυτότητα του θύματος. Η τρισδιάστατη ανακατασκευή προσώπου δεν είναι νομικά αναγνωρισμένη τεχνική για θετική ταυτοποίηση και είναιδεν γίνονται δεκτές στο δικαστήριο ως μαρτυρία εμπειρογνώμονα.

Η ανακατασκευή του προσώπου ξεκινά με την εκτίμηση της φυλής, του φύλου και της ηλικίας του κατόχου του κρανίου. Η φυλή και το φύλο μπορούν να προσδιοριστούν με σχετικά καλή ακρίβεια μόνο από το κρανίο και ορισμένες ηλικιακές ομάδες μπορούν επίσης να προσεγγιστούν πολύ χαλαρά από το κρανίο. Η διαδικασία της ανακατασκευής ξεκινά με την κατασκευή ενός καλουπιού του άγνωστου κρανίου με τη γνάθο προσαρτημένη και τα ψεύτικα μάτια στη θέση τους. Δείκτες βάθουςτοποθετούνται σε 21 διαφορετικές περιοχές "ορόσημα" του καλουπιού του κρανίου για να προσεγγίσουν το πάχος των ιστών του προσώπου που βρίσκονται πάνω στο κρανίο. Αυτά τα πάχη των ιστών προσεγγίζονται από τους μέσους όρους άλλων ανθρώπων της ίδιας ηλικίας, φύλου και φυλής με το κρανίο που θεωρείται ότι είναι. Οι μύες του προσώπου τοποθετούνται στο καλούπι στη συνέχεια και στη συνέχεια το πρόσωπο χτίζεται με πηλό με ακρίβεια ενός χιλιοστού από τους δείκτες βάθουςως ιστός. Η ρύθμιση της μύτης και των ματιών είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί λόγω της τεράστιας ποσότητας της πιθανής διακύμανσης, χρησιμοποιούνται μαθηματικά μοντέλα για να γίνουν οι προσεγγίσεις, το στόμα υποτίθεται ότι έχει το ίδιο πλάτος με την απόσταση μεταξύ των κόρων. Στην ανακατασκευή του προσώπου τα μάτια, η μύτη και το στόμα είναι ως επί το πλείστον υποθέσεις. Χαρακτηριστικά όπως τα εκ γενετής σημάδια, οι ρυτίδες, το βάρος, οι ουλές και τέτοιαείναι στην καλύτερη περίπτωση εικασίες και δεν μπορούν να προσδιοριστούν από το κρανίο.

Δεν έχει καθιερωθεί μια ενιαία μεθοδολογία για την τρισδιάστατη ανακατασκευή προσώπου, έτσι υπάρχουν πολλές διαφορετικές μέθοδοι, και τελικά η ανακατασκευή προσώπου είναι μια επιστημονικά βασισμένη απόδοση ενός καλλιτέχνη για το πώς θα μπορούσε να έμοιαζε ένα πρόσωπο.Η τρισδιάστατη ανακατασκευή προσώπου θεωρείται ότι είναι εγγενώς ανακριβής και διαφορετικοί καλλιτέχνες, με το ίδιο κρανίο, θα καταλήγουν πάντα σε διαφορετικά αποτελέσματα.πρόσωπα.