Ang facial recognition at facial reconstruction ay parehong napakahalaga sa forensics. Parehong may kakaibang papel kapag nag-iimbestiga ng krimen.

Ginagamit ang pagkilala sa mukha upang subukang positibong tukuyin ang isang pinaghihinalaan. Ito ay maaaring gawin sa pamamagitan ng isang nakasaksi o kung mayroong picture technology ay maaaring gamitin . Ang teknolohiyang ito ay facial recognition software na gumagamit ng mga partikular na punto sa isang larawan at pagkatapos ay inihahambing ang mga puntong iyon sa parehong mga punto ng mga larawan na nasa isang database.

Ginagamit ang facial reconstruction upang subukang positibong kilalanin ang biktima. Maaari itong gawin sa pamamagitan ng tatlong dimensyong reconstruction, na gumagamit ng tissue marker at clay para bumuo ng tinatayang reconstruction, o dalawang dimensional na reconstruction na gumagamit ng photography at sketching para subukang gumawa ng tinatayang reconstruction.

Ang Facial Recognition at Facial Reconstruction ay nag-uugnay sa isa't isa dahil bagama't ang mga programa sa pagkilala sa mukha ay ginagamit upang subukang positibong makilala ang isang suspek at ang facial reconstruction ay ginagamit upang subukang positibong makilala ang biktima. Pareho sa mga ito ay gumagana sa parehong layunin, upang subukang kilalanin ang hindi alam. At ginagawa nila ito sa pamamagitan ng paggamit ng mga punto sa mukha upang makatulong sa paggabay sa kanila upang ang imahe ay sana ay maitugma o upang magawa ng iskultor ang muling pagtatayo nang tumpak hangga't maaari. Kung titingnan ito ng facial reconstruction ay isa lamang anyo ng facialpagkilala.

3D forensic facial reconstruction ay ang sining ng muling pagbuo kung ano ang maaaring hitsura ng isang mukha mula sa isang bungo. Ang pamamaraan na ito ay kadalasang ginagamit sa mga natuklasang skeletal remains kung saan hindi alam ang pagkakakilanlan ng biktima; ito ay isang huling paraan kung kailan nabigo ang lahat ng iba pang paraan ng pagkakakilanlan na ibigay ang pagkakakilanlan ng biktima. Ang 3D facial reconstruction ay hindi legal na kinikilalang pamamaraan para sa positibong pagkakakilanlan at hindi tinatanggap sa korte bilang testimonya ng eksperto.

Nagsisimula ang reconstruction ng mukha sa pagtatasa sa may-ari ng lahi, kasarian, at edad ng bungo. Ang lahi at kasarian ay maaaring matukoy nang may medyo mahusay na katumpakan mula sa bungo lamang at ang ilang mga pangkat ng edad ay maaaring masyadong maluwag na tinatayang mula sa bungo. Ang proseso ng muling pagtatayo ay nagsisimula sa paggawa ng amag ng hindi kilalang bungo na nakadikit ang panga at nakalagay ang mga maling mata. Ang mga depth marker ay inilalagay sa 21 iba't ibang "landmark" na lugar ng amag ng bungo upang tantiyahin ang kapal ng facial tissue na nakalagay sa bungo. Ang mga kapal ng tissue na ito ay tinatantya mula sa mga katamtaman ng ibang tao sa parehong edad, kasarian, at lahi gaya ng ipinapalagay na bungo. Ang mga kalamnan sa mukha ay inilalagay sa amag sa susunod at pagkatapos ay ang mukha ay binubuo ng luad sa loob ng isang milimetro ng lalim na mga marker bilang tissue. Ang setting ng ilong at mata ay napakahirap tantiyahin dahil sa napakalaking halaga ngposible ang pagkakaiba-iba, ang mga modelo ng matematika ay ginagamit upang gawin ang mga pagtatantya, ang bibig ay ipinapalagay na kapareho ng lapad ng distansya sa pagitan ng mga mag-aaral. Sa muling pagtatayo ng mukha, ang mga mata, ilong, at bibig ay kadalasang gumagana. Ang mga katangian tulad ng mga birthmark, wrinkles, bigat, peklat, at iba pa ay mga hula sa pinakamahusay at hindi talaga matutukoy mula sa bungo.

Walang iisang pamamaraan ang naitatag para sa 3D forensic facial reconstruction kaya mayroong ilang iba't ibang mga pamamaraan, sa huli ang facial reconstruction ay isang rendition ng artist na nakabase sa siyensya kung ano ang maaaring hitsura ng isang mukha. Ang 3D facial reconstruction ay itinuturing na likas na hindi tumpak at ang iba't ibang artist, dahil sa parehong bungo, ay palaging babalik na may iba't ibang hitsura.