Święty Patryk, główny patron Irlandii, pozostaje dziś jedną z jej najbardziej płodnych ikon narodowych. Święty Patryk urodził się w rzymskiej Brytanii około 387 r. n.e. i jest misjonarzem akredytowanym za nawrócenie Irlandii na chrześcijaństwo.

Urodzony w religijnej rodzinie w Szkocji, Patryk był pod wielkim wpływem swojego ojca diakona i dziadka księdza. W wieku szesnastu lat młody Patryk został porwany przez irlandzkich najeźdźców i sprzedany do niewoli w Irlandii. Zmuszony do pracy jako pasterz, często cierpiał z powodu głodu i skrajnego zimna. Mimo to modlił się codziennie, a jego wiara w Boga rosła. Po sześciu latach od śmierci, Patryk został porwany przez irlandzkich najeźdźców i sprzedany do niewoli w Irlandii.Po latach Patryk usłyszał głos mówiący mu, że wkrótce wróci do domu, a jego statek jest gotowy. Słuchając tego głosu, uciekł od swojego pana i uciekł z Irlandii.

Kilka lat po powrocie do domu Patryk wspominał, że miał kolejną wizję, w której otrzymał list zatytułowany "Głos Irlandczyków". Czytając list, usłyszał, jak naród irlandzki woła do niego zjednoczonym głosem, błagając go o powrót. Zinterpretował ten sen jako wezwanie do pracy misyjnej w pogańskiej Irlandii.

Powrócił na wyspę jako kapłan, głosząc kazania i nawracając przez 40 lat. Początkowo Patryk spotkał się z oporem, pisząc, że on i jego towarzysze zostali schwytani i porwani jako jeńcy dwanaście razy, a pewnego razu został przykuty i skazany na śmierć. Niemniej jednak on i jego uczniowie wytrwali.

Podczas swojej pracy misyjnej św. Patryk nadal promował nawrócenie Irlandii na chrześcijaństwo, wybierając urzędników kościelnych, tworząc rady, zakładając klasztory i organizując Irlandię w diecezje. W 431 r. Patryk został mianowany biskupem Irlandii i uważa się, że wyspa została oficjalnie nawrócona na chrześcijaństwo w 432 roku.

Niewolnictwo w okresie średniowiecza

We wczesnym średniowieczu, epoce obejmującej pięćset lat od V do X wieku w Europie, niewolnictwo było zwyczajową i ciągłą praktyką. Inwazje i wojny charakteryzowały ten chaotyczny czas, a jeńcy wojenni lub osoby złapane podczas najazdów były zwyczajowo brane do niewoli i zniewolone. Celtycka Irlandia nie była wyjątkiem, a Dublin był centrum handlu niewolnikami.Ponieważ żadne teksty prawne dotyczące irlandzkiego niewolnictwa w tych wiekach nie przetrwały, naukowcy zwracają się do późniejszych XI-wiecznych gaelickich manuskryptów zwanych Brehon Laws w celu uzyskania wglądu.

Zgodnie z prawami Brehon, hierarchiczne społeczeństwo gaelickie w Irlandii obejmowało trzy grupy poniżej najniższej grupy wolnych mężczyzn, którzy byli uważani za "niewolnych". Tym niewolnym odmawiano prawie wszystkich praw przyznawanych członkom plemienia, w tym prawa do noszenia broni i prawa do opuszczenia terytorium plemiennego. Najniższa z tych grup znana jako fuidhir (wymawiane jako fwi-thee-er) i obejmowały osoby schwytane podczas wojny lub najazdów. Ci niewolnicy byli na zawsze związani służbą i mieli zakaz otrzymywania spadku lub posiadania ziemi. Św. Patryk z pewnością byłby uważany za niewolnika. fuidhir w okresie jego zniewolenia.

Kościół katolicki aktywnie starał się ograniczyć praktykę niewolnictwa w swojej pracy misyjnej, a sam św. Patryk był głośnym orędownikiem przeciwko tej praktyce. Pomimo jego wysiłków Irlandia pozostała jednym z ostatnich obszarów chrześcijańskiej Europy, które zniosły tę instytucję.

Chociaż jest to kwestionowane przez naukowców, większość dokumentów podaje, że św. Patryk zmarł 17 marca 460 r. Dzień jego śmierci jest obchodzony w wielu krajach jako Dzień Świętego Patryka i upamiętnia zarówno dobre uczynki świętego, jak i przybycie chrześcijaństwa do Irlandii. Dziś Dzień Świętego Patryka jest obchodzony przez Kościół katolicki, Wspólnotę anglikańską (zwłaszcza Kościół Irlandii), Kościół katolicki i Kościół katolicki.Chociaż pierwotnie obchodzony jako oficjalne święto już w X wieku, Dzień Świętego Patryka stopniowo stał się upamiętnieniem irlandzkiej kultury w ogóle. Obecnie jest uważany za święto państwowe w Republice Irlandii, Irlandii Północnej, Montserrat, Labradorze i Nowej Fundlandii. Dzień Świętego Patryka jest również obchodzony przez irlandzkie społecznościna całym świecie w krajach takich jak Wielka Brytania, Kanada, Stany Zjednoczone, Argentyna, Australia i Nowa Zelandia.

Dzień Świętego Patryka & Przestępczość

Patryka na całym świecie skutkowały różnymi brutalnymi i pokojowymi przestępstwami. Historyczne znaczenie ma krwawa strzelanina gangów w Chicago w 1926 r., znana jako masakra w Dniu Świętego Patryka. 16 marca Alphonse "Scarface" Lambert próbował zniszczyć rywalizującego lorda przestępczości Jeana Arnauda i jego ludzi na przyjęciu z okazji Dnia Świętego Patryka zorganizowanym przez szwagierkę Arnauda. Sam atak nie byłdłużej niż dziesięć minut, ale nie pozostawił żadnych ocalałych.

Dzień Świętego Patryka od samego początku był kojarzony ze spożywaniem alkoholu, ponieważ był to jeden z niewielu dni, w których zniesiono ograniczenia dotyczące spożywania alkoholu w okresie Wielkiego Postu. W dzisiejszych czasach święto to charakteryzuje się głównie nadmiernym spożyciem alkoholu. W rzeczywistości stał się jednym z najtrudniejszych i najbardziej niebezpiecznych dni w roku dla organów ścigania i społeczności w całym kraju.Według Departamentu Transportu Kolorado, Dzień Świętego Patryka jest jednym z dwóch dni w roku o najwyższym wskaźniku aresztowań pod wpływem alkoholu. Szacuje się, że 10% wzrost liczby wykroczeń pod wpływem alkoholu jest powszechny w tygodniu poprzedzającym Dzień Świętego Patryka. Odsetek ten wzrasta, gdy święto przypada w weekend, osiągając oszałamiające 25%.W 2009 roku w Dniu Świętego Patryka 37% kierowców uczestniczących w śmiertelnych wypadkach miało poziom alkoholu we krwi wynoszący 0,08 lub więcej. Raport stwierdza również, że 47 ze 103 osób zginęło w wypadkach spowodowanych jazdą pod wpływem alkoholu.

Patryka w Hoboken w stanie New Jersey została odwołana w 2012 roku w odpowiedzi na alarmująco wysokie wskaźniki przestępczości w poprzednim roku. W 2011 roku 34 osoby zostały aresztowane, a 166 osób trafiło do szpitala. Złożono również dwa doniesienia o napaści na tle seksualnym, a także 555 mandatów za drobne wykroczenia, takie jak publiczne upojenie alkoholowe i oddawanie moczu.Tłum w Baltimore w stanie Maryland pobił, okradł i rozebrał nietrzeźwego turystę na ulicy. Nagranie z tego przestępstwa zostało opublikowane w Internecie i szybko stało się wirusowe. Chociaż technicznie rzecz biorąc, miało to miejsce we wczesnych godzinach porannych 18 marca, ta szeroko nagłośniona zbrodnia zyskała miano "Pobicia w Dniu Świętego Patryka".

Niesławne irlandzkie zbrodnie i przestępcy

Irlandia ma na swoim koncie wielu płodnych przestępców i niebezpiecznych członków gangów. Jedną z najkrwawszych grup dysydenckich w historii Irlandii jest Irlandzka Armia Republikańska (IRA), paramilitarna organizacja rewolucyjna. Pierwotna IRA została utworzona w 1919 roku podczas irlandzkiej wojny o niepodległość i była odpowiedzialna za szeroko zakrojoną kampanię partyzancką przeciwko brytyjskim rządom w Irlandii przez cały okres wojny.Podpisanie traktatu angielsko-irlandzkiego w 1921 r., który zakończył wojnę i ustanowił Irlandię jako samorządne dominium Imperium Brytyjskiego, spowodowało rozłam w IRA. Ci, którzy sprzeciwiali się traktatowi na rzecz w pełni niezależnej irlandzkiej republiki, nadal używali nazwy IRA i walczyli przeciwko swoim dawnym towarzyszom w wojnie domowej trwającej od 1922 do 1923 r. Chociaż anty-traktatowi Irlandczycy nadal byli w IRA.IRA została ostatecznie pokonana, ale jej mniejszość nadal walczyła z siłami brytyjskimi i Wolnego Państwa Irlandzkiego.

Od 1969 r. do 1997 r. IRA podzieliła się na kilka organizacji, z których wszystkie nazywały się IRA. Skojarzenie IRA z terroryzmem pochodzi od jednej z tych grup odłamowych, ogólnie znanej jako Tymczasowa IRA. Organizacja ta miała nadzieję, że zadając wojskom wystarczającą liczbę ofiar, opinia publiczna zmusi siły brytyjskie do wycofania się z regionu. Tradycyjne działania IRA obejmowałyZamachy, zamachy bombowe, handel bronią i narkotykami, porwania, wymuszenia i rabunki. Uważa się, że był częściowo finansowany przez sympatyków USA, a także kraje takie jak Libia i organizacje terrorystyczne, w tym Organizację Wyzwolenia Palestyny (OWP).

Badania sugerują, że Provisional IRA była odpowiedzialna za śmierć aż 1824 osób podczas The Troubles (1960-1990), czasu znaczącego konfliktu w Irlandii Północnej między kilkoma frakcjami. Liczba ta stanowi 48,4% wszystkich ofiar śmiertelnych konfliktu. Godne uwagi ataki obejmują zamachy bombowe w Krwawy Piątek w Belfaście w 1972 roku, podczas których eksplodowały 22 bomby, zabijając dziewięć osób.W 1979 r. grupa przyznała się do zamordowania wuja królowej Elżbiety II i trzech jego towarzyszy. Prawie dwie dekady później, w 1998 r., w zamachu samochodowym IRA zginęło 29 osób w Irlandii Północnej. W lipcu 2005 r. Rada Główna Tymczasowej IRA ogłosiła zakończenie kampanii zbrojnej, a wkrótce potem zaczęła się rozwiązywać. Dwie małe grupyoddzieliła się od Tymczasowej IRA i nadal angażuje się w działalność paramilitarną.

Przestępczość irlandzkiej diaspory w USA

Jako druga co do wielkości grupa pochodzenia europejskiego w Stanach Zjednoczonych, Irlandczycy i Amerykanie stanowią prawie 12% całkowitej populacji. Według spisu ludności USA z 2000 r., 30,5 miliona Amerykanów twierdzi, że ma irlandzkie pochodzenie, co stanowi prawie pięciokrotność populacji Irlandii i Irlandii Północnej razem wziętych. Grupy irlandzko-amerykańskie pomogły ukształtować historię Ameryki od czasu jej kolonizacji, z ponad 10 USA.prezesów podających irlandzkie pochodzenie.

Podobnie jak inne zmagające się z trudnościami społeczności imigrantów w XIX i XX wieku, irlandzko-amerykańscy mieszkańcy dużych miast zareagowali na trudne warunki ekonomiczne i marginalizację polityczną, tworząc własne zorganizowane syndykaty przestępcze. Irlandzka mafia jest jedną z najstarszych takich grup w Stanach Zjednoczonych i uczestniczyła w działalności przestępczej, w tym w wymuszeniach rozbójniczych, morderstwach, porwaniach i porwaniach.Wśród wybitnych irlandzko-amerykańskich gangsterów w historii jest przywódca gangu chicagowskiego George "Bugs" Moran. Moran był odwiecznym rywalem Ala Capone i był znany ze swojego zaangażowania w masakrę w dniu św. Walentego i rzekomego spopularyzowania "strzelaniny drive-by". Znaczącą postacią był również Owney "The Killer" Madden, czołowy gangster prohibicji.bootlegger i właściciel legendarnego speakeasy The Cotton Club.

Aby dowiedzieć się więcej o historii amerykańskiej przestępczości zorganizowanej, odwiedź galerię Mob Gallery, w której znajdują się przedmioty związane z niektórymi z najbardziej niesławnych gangsterów w Stanach Zjednoczonych, a także rekwizyty i kostiumy z popularnych filmów, takich jak Scarface i Gangi Nowego Jorku.