Ο δρ Άλφρεντ Σάουθγουικ πήρε την ιδέα για την ηλεκτροπληξία αφού είδε έναν μεθυσμένο άνδρα να πεθαίνει από το άγγιγμα μιας ηλεκτρικής γεννήτριας. Ο Σάουθγουικ παρατήρησε ότι ο άνδρας πέθανε αμέσως και χωρίς πόνο. Διαπίστωσε ότι αυτό ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τις υπάρχουσες μεθόδους εκτέλεσης ενός ατόμου, όπως ο απαγχονισμός.

Ηλεκτρική καρέκλα

Αφού μελέτησε τις επιδράσεις του ηλεκτρισμού στο ανθρώπινο σώμα, ο Σάουθγουικ συνέλαβε την ιδέα μιας καρέκλας ικανής να στέλνει ισχυρό ηλεκτρικό ρεύμα σε έναν καταδικασμένο σε θάνατο κρατούμενο. Πήγε την ιδέα του στον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, Ντέιβιντ Χιλ, και πρότεινε την ιδέα της ηλεκτρικής καρέκλας ως μια αποτελεσματική και πιο ανθρωπιστική μέθοδο για τη θανατική ποινή.

Ένας άνδρας ονόματι Χάρολντ Μπράουν, ο οποίος εργαζόταν για τον κύριο εφευρέτη Τόμας Έντισον, κατασκεύασε την αρχική ηλεκτρική καρέκλα με βάση το σχέδιο του Σάουθγουικ. Ολοκλήρωσε το πρώτο λειτουργικό μοντέλο το 1888 και πραγματοποιήθηκαν επιδείξεις σε ζωντανά ζώα για να αποδειχθεί πόσο καλά λειτουργούσε. Η καρέκλα του Μπράουν ήταν γρήγορη και αποτελεσματική και οι αρχές αποδέχθηκαν την ηλεκτρική καρέκλα ως μέθοδο εκτέλεσης.

Το 1890, ο William Kemmler υπέστη την πρώτη εκτέλεση με ηλεκτροπληξία, αφού δολοφόνησε τη γυναίκα του με τσεκούρι. Στις 6 Αυγούστου, ο Kemmler κάθισε στην καρέκλα. Ο δήμιος έριξε τον διακόπτη για να ξεκινήσει η μηχανή και ένα ηλεκτρικό ρεύμα διέσχισε το σώμα του Kemmler. Τον άφησε αναίσθητο, αλλά ακόμα ζωντανό. Χρειάστηκε ένα δεύτερο ηλεκτροσόκ για να ολοκληρωθεί η δουλειά, αφού η καρέκλα είχε επαναφορτιστεί,και αυτή τη φορά το σώμα του Kemmler άρχισε να αιμορραγεί και να παίρνει φωτιά. Οι θεατές αναφέρθηκαν στην 8λεπτη διαδικασία ως ένα φρικιαστικό γεγονός που ήταν πολύ χειρότερο από έναν απαγχονισμό.

Η ιδέα πίσω από την ηλεκτρική καρέκλα απαιτεί ο κρατούμενος να έχει τα χέρια και τα πόδια του δεμένα με ασφάλεια. Υγρά σφουγγάρια τοποθετούνται στο κεφάλι και τα πόδια του καταδικασμένου και στα σφουγγάρια προσαρμόζονται ηλεκτρόδια. Αφού καλυφθεί το κεφάλι του κρατούμενου, ο δήμιος ρίχνει έναν διακόπτη για να απελευθερώσει μια απότομη έκρηξη ηλεκτρικού ρεύματος μέσω της καρέκλας και στα ηλεκτρόδια. Τα σφουγγάρια βοηθούν στην αγωγή τωντο ηλεκτρικό ρεύμα και να επιφέρει γρήγορο θάνατο.

Μέχρι το 1899, ο σχεδιασμός της ηλεκτρικής καρέκλας είχε βελτιωθεί και ο θάνατος με ηλεκτροπληξία έγινε η πιο συνηθισμένη μορφή θανατικής ποινής στην Αμερική μέχρι τη δεκαετία του 1980, όταν η θανατηφόρα ένεση έγινε η προτιμώμενη μέθοδος στις περισσότερες πολιτείες.

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:

Μέθοδοι εκτέλεσης

Πρώτη εκτέλεση με ηλεκτρική καρέκλα