مجموعه موزه جنایات زمانی یک قفل سلولی از زندان سینگ سینگ نیویورک (ساخته شده در سال 1825) در خود جای داده بود، به طوری که از سن بالا زنگ زده و تغییر رنگ داده است که به نظر می رسد کسی آن را دفن کرده است. در واقع، یکی از کیفرشناسان آن دوره اعلام کرد که برای مقابله و توبه کامل زندانیان از گذشته جنایتکارانه خود، باید «به معنای واقعی کلمه از دنیا دفن شوند». در آن زمان اندیشه‌های کیفری معتقد بودند که بین معماری زندان، انزوای اجتماعی اجباری محکومان و توانایی زندانی برای اصلاح واقعی و تلاش برای بازسازی زندگی از هم پاشیده‌اش، ارتباط بسیار قوی وجود دارد. به این دلایل، کاپیتان ایلام لیندز، سرپرست زندان آبرن نیویورک و اولین سرپرست زندان سینگ سینگ، به 100 زندانی اول سینگ سینگ دستور داد تا ساختمان‌ها را از سنگ‌های مرمری که در آن نزدیکی استخراج می‌شد بسازند. مجموعه حاصل به آرامی یک قبر سنگی بود. جالب اینجاست که نام سینگ سینگ از نام روستای محلی گرفته شده است. نام دهکده سینگ سینگ برگرفته از کلمات قبیله هندی محلی «سینت سینک» یا «سنگ بر سنگ» است. این زندان از سیاست سکوت زندان آبورن پیروی می کرد که زندانیان را از ایجاد هر گونه صدای غیر ضروری منع می کرد. زندانیان نه می توانستند با یکدیگر صحبت کنند و نه از قضا نمی توانستند آواز بخوانند. آن‌ها نمی‌توانستند برخلاف مقررات «نظام خاموش» که به دنبال بهبود اخلاقیات آنها بود، رفتار مخربی داشته باشند.در دوران حبس آنها در نتیجه، سینگ سینگ به "یکی از سرکوبگرانه ترین نهادهای آمریکا تبدیل شد." سارق بدنام بانک، ویلی ساتون ، مدتی را در سینگ سینگ گذراند (و بعداً از آن فرار کرد)، و جولیوس و اتل روزنبرگ، جاسوسان بدنام کمونیست، روی صندلی برقی آنجا مردند. فیلم‌های گانگستری هالیوود اغلب در قطعنامه‌های خود آواز بخوان را نشان می‌دهند، به عنوان مثال، جیمز کاگنی، گانگستر سینما، پس از فرستادن «بالای رودخانه» توسط مقامات مجری قانون، به آنجا ختم شد. علیرغم شهرت نمادین و وحشتناک آن به عنوان انباری شوم برای بدترین جنایتکاران جامعه، اخیراً تلاشی برای بستن درهای Sing Sing برای همیشه انجام شد. چندین قانونگذار ایالتی و محلی، همراه با هزاران نفر از ساکنان روستای مجاور، که اکنون اوسینینگ نامیده می‌شوند، از فرماندار نیویورک، اندرو کومو خواستند تا مرکز حداکثر امنیتی را ببندد و 1725 زندانی فعلی را به یک زندان جدید یا بازسازی‌شده در جای دیگری در این کشور منتقل کند. حالت. آنها امیدوار بودند که پردیس سینگ سینگ 60 هکتاری در کنار رودخانه را به منطقه ای از مغازه ها و مجتمع های مسکونی تبدیل کنند، که ممکن است ارزش املاک را بالا ببرد و مالیات بیشتری برای دولت محلی در تنگنای پول ایجاد کند. این سایت به عنوان "زیبا" با "منظره های خارق العاده" توصیف شده است که غروب های تماشایی را ارائه می دهد. با این حال، کومو نشان داد که هیچ حداکثری را نمی بندد.زندان‌های امنیتی که قاتلان و متجاوزان خطرناک و سایرینی را که به جنایات بزرگ محکوم شده بودند، در خود جای داده بودند.