اورلاندو لتلیه سیاستمدار و دیپلمات شیلیایی تحت مدیریت رئیس جمهور شیلی، سالوادور آلنده بود. زمانی که ژنرال آگوستو پینوشه علیه دولت کودتا کرد و عملاً کنترل کشور را به دست گرفت، لتلیه به عنوان وزیر دفاع آلنده خدمت می کرد. لتلیر از آنجایی که او در یک موقعیت عالی دولتی قرار داشت، توسط شورشیان دستگیر شد و یک سال بعد به دلیل فشار منابع بین المللی به ویژه وزیر امور خارجه هنری کیسینجر بر دولت شیلی آزاد شد. پس از مدت کوتاهی در ونزوئلا، لتلیر به واشنگتن دی سی آمد

لتلیر با تماس های خود در واشنگتن، به ویژه موسسه مطالعات سیاست، شروع به متقاعد کردن ایالات متحده و سایر کشورها برای توقف همه روابط با رژیم پینوشه کرد. با اصلاحیه کندی در سال 1976 که کمک های نظامی به شیلی را حذف کرد تا حدودی موفق شد. دولت ضد کمونیستی روابط نزدیکی با دولت ایالات متحده داشت و این قانون باعث خشم پینوشه شد. به همین دلیل، پلیس مخفی شیلی، DINA (اداره اطلاعات ملی)، شروع به طراحی راهی برای پایان دادن به دخالت لتلیر کرد.

در 21 سپتامبر 1976، لتلیر، دستیارش، رونی موفیت و شوهر رونی، مایکل برای کار به مقر IPS رفتند. همانطور که آنها دایره شریدان را دور می زدند، بمبی که زیر ماشین قرار داده شده بود منفجر شد. هم لتلیر و هم رونیموفیت بر اثر جراحات ناشی از انفجار جان باخت. مایکل در حالی که مجروح شده بود زنده ماند. DINA مایکل تاونلی را که در توطئه ترور دیگری دست داشت را برای انجام این کار استخدام کرده بود.

مرگ لتلیر و موفیت، ایالات متحده را مجبور کرد تا بر اساس گزارش‌های شکنجه و قتل که از شیلی منتشر می‌شد، عمل کند. تحقیقات در مورد تاونلی منجر به کشف عملیات کندور شد، توافقی بین شیلی و چندین کشور دیگر آمریکای جنوبی برای کمک به یکدیگر در دستگیری، بازجویی و معمولاً کشتن شورشیان سایر کشورها. تاونلی که در سال 1978 به ایالات متحده مسترد شد و رئیس DINA، مانوئل کنترراس، به دلیل دخالت آنها محاکمه و محکوم شدند. کنترراس مدعی شد که این سیا بود، نه دینا، که دستور حمله را صادر کرد، که از آن زمان باعث ایجاد ظن در مورد اقدامات سیا در آن زمان شده است. هیچ مدرک دیگری تأیید نشده است، بنابراین هیچ اقدام قانونی در این زمینه صورت نگرفته است.