Unu el la ĉefaj argumentoj de homoj, kiuj kontraŭas la mortopunon, estas la ebleco, ke senkulpaj individuoj povas esti mortigitaj pro krimoj, kiujn ili ne faris.

Ekde 1992, dek kvin kaptitoj ĉe mortpuno estis starigitaj. liberaj kiam lastatempe malkovritaj pruvoj senkulpigis ilin. Por multaj, tio indikas eblecon, ke pli da mortpunaj prizonuloj povas esti pruvitaj senkulpaj dum tempo. Modernaj progresoj en DNA-studoj permesis al sciencistoj kaj policagentejoj pli bone determini la respondecan partion en speciala krimo en multaj kazoj. Mortpunokontraŭuloj opinias, ke neniu homo devas esti mortigita ĉar, en tempo, DNA aŭ aliaj trafaj pruvoj povas absolvi ilin de kulpo.

Pluraj homoj supozeble estis maljuste ekzekutitaj. En 1950, viro nomita Timothy Evans estis ekzekutita por murdado de sia filino. Tri jarojn poste, aŭtoritatoj malkovris ke alia viro, kiu luis ĉambron de Evans, estis seria murdisto kaj fakte respondeca. Fajro komencita fare de krimbruliganto en 1991 estis kulpigita sur Cameron Willingham. Tri el liaj filinoj pereis en la fajro, kaj Willingham ricevis la mortopunon. Willingham estis ekzekutita en 2004, sed ekde tiam, indico origine dirita pruvi lian kulpon pruviĝis esti nekonkludebla. Kvankam lia senkulpeco ne povas esti pruvita, se li ne estus mortigita, la kazo eble estis remalfermita kaj li eble estistrovite nekulpa post apelacio.

Unu el la plej konataj kazoj de ebla maljusta ekzekuto implikas Jesse Tafero, viron akuzita pri murdo de du policistoj. Ekzistis du komplicoj implikitaj en la okazaĵo, Walter Rhodes kaj Sonia Jacobs. Rodiso atestis kontraŭ la aliaj du en interŝanĝo por malpeza mallibereca puno. Li poste koncedis ke li estis la nura respondeca partio en la mortigoj, sed eĉ kun la nova atestaĵo, Tafero estis mortigita. Daŭris du jarojn por ke revizio de la kazo de Jacobs okazu, kaj poste ŝi estis liberigita. Estas vaste kredite ke Tafero ankaŭ estus liberigita se li ankoraŭ vivus por apelacio.