સેંકડો વર્ષો પહેલા, ભયંકર ત્રાસ આપવાની તકનીકો સામાન્ય હતી. ગંભીર ગુનાઓ માટે તપાસ અને સજાની તકનીક બંને તરીકે યાતના સર્વવ્યાપી અને અનિવાર્ય હતી.

વર્ષો દરમિયાન, કાયદા અમલીકરણ સંસ્થાઓએ ચહેરાના હાર્નેસનો ઉપયોગ કર્યો હતો, જે ત્રાસની પદ્ધતિ તરીકે "હેડ કેજ" તરીકે ઓળખાય છે. કેદીઓને માથાના પાંજરામાં પહેરવાની ફરજ પાડવામાં આવશે, જે માથાને સ્થાને તાળું મારે છે, જ્યારે તેમના જેલરો તેમને ત્રાસ આપતા હતા. પીડિતના હાથ અને પગને પણ રોકવું, જે બચવાની અથવા શારીરિક સંરક્ષણની કોઈપણ આશાને કચડી નાખશે. સફેદ હોટ પ્રોન્ગ્સ વડે આંખ મારવી અથવા બ્રાંડિંગ કરવું ઘણીવાર કેદીના સંયમનું પાલન કરે છે.

આમાંના કેટલાક પાંજરામાં જીભના ટુકડાઓ દર્શાવવામાં આવ્યા હતા જેને "ધ બ્રાંક્સ" અથવા "સ્કોલ્ડ્સ બ્રિડલ" કહેવામાં આવે છે, જે અમેરિકાની મુસાફરી કરતા પહેલા 16મી સદીના સ્કોટલેન્ડમાં ઉદ્દભવી હતી. ઇંગ્લેન્ડ દ્વારા. આ જીભના ટુકડાઓમાં સ્પાઇક્સ અથવા કાંટાવાળા વ્હીલ્સનો સમાવેશ થતો હતો જેને રોવેલ કહેવાય છે અને તેને બંદીવાનોના મોંમાં ધકેલી દેવામાં આવશે. આ મિકેનિઝમ્સ દ્વારા લાદવામાં આવેલા સ્પષ્ટ ઘા ઉપરાંત, પાંજરામાં ચીસો પણ બંધ થઈ ગઈ હતી અને અસરકારક સંદેશાવ્યવહારને અટકાવ્યો હતો.

સાર્વજનિક રૂપે પહેરનારને કેદ કરવા માટે બ્રાન્ક્સમાં ઘણીવાર જોડાયેલ સાંકળનો સમાવેશ થતો હતો. ચેશાયરમાં રહેઠાણોમાં ફાયરપ્લેસ દ્વારા દિવાલ પર એક હૂક પણ લગાવવામાં આવ્યો હતો જે નગરના જેલ-રક્ષક સમુદાયની શાખાઓને એવી ઘટનામાં જોડી શકે છે જ્યારે કોઈ પુરુષની પત્ની અસહકાર અથવા પરેશાન કરતી હોય - સ્ત્રીઓને અનિવાર્યપણે તેમના પોતાના ઘરોમાં બંદી બનાવી શકાય છે. ક્યારેક, જેલ-રખેવાળ તે વિસ્તારમાં છે તે દર્શાવવા માટે અને શરમના સ્વરૂપ તરીકે સેવા આપવા માટે રખેવાળ એક સ્પ્રિંગ પર ડાળીઓ પર ઘંટ લગાવશે. તે સમયે લોકોએ એવું પણ ધાર્યું હતું કે ડાકણો ડાકણોને જાદુ કરતા અટકાવશે કારણ કે તે તેમને મંત્રોચ્ચાર કરતા અટકાવે છે.

મધ્યકાલીન સમયમાં માથાના પાંજરાનો મોટાભાગે ત્રાસના સાધન તરીકે ઉપયોગ થતો હતો. એકવાર તે ઉત્તર અને દક્ષિણ અમેરિકા પહોંચ્યા પછી, બ્રાન્ક મુખ્યત્વે અપમાનનું એક સ્વરૂપ બની ગયું.