Ο Κλίντον Τρούμαν Ντάφι γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1898 στην πόλη Σαν Κουέντιν. Ο πατέρας του ήταν φύλακας στις φυλακές Σαν Κουέντιν από το 1894. Ο Ντάφι πήγε στο Γυμνάσιο του Σαν Κουέντιν και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Λύκειο του Σαν Ραφαέλ. Κατά τη διάρκεια αυτών των σχολικών χρόνων, είχε μια μακρά σχέση με την Γκλάντις Κάρπεντερ, της οποίας ο πατέρας ήταν ο διοικητής της αυλής. Τον Δεκέμβριο του 1921, οι δύο τουςπαντρεύτηκαν.

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ντάφι υπηρέτησε στο Σώμα των Πεζοναυτών. Όταν απολύθηκε, εργάστηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό Northwestern Pacific Railroad και στη συνέχεια σε μια κατασκευαστική εταιρεία. Αργότερα, έγινε και συμβολαιογράφος. Το 1929, ο Ντάφι έπρεπε να πάει στο γραφείο του διευθυντή της φυλακής του Σαν Κουέντιν για να επικυρώσει ένα έγγραφο. Ενώ βρισκόταν εκεί, άκουσε τον διευθυντή Χόλοχαν να λέει ότι χρειαζόταν έναν βοηθό. Ο Ντάφι το εξέλαβε αυτό ωςμια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να πιάσει δουλειά εκεί. Ο διευθυντής του είπε ότι αν ήθελε τη δουλειά, μπορούσε να την πάρει. Δούλεψε σκληρά για τον διευθυντή Holohan και τον απάλλαξε από πολλά κουραστικά καθήκοντα.

Το 1935, ο διευθυντής Holohan παραλίγο να σκοτωθεί κατά τη διάρκεια μιας απόδρασης από τη φυλακή. Αρκετοί κρατούμενοι είχαν αποκτήσει πρόσβαση σε όπλα και πήγαν στο σπίτι του διευθυντή, ενώ αυτός και το συμβούλιο της φυλακής έτρωγαν μεσημεριανό γεύμα. Οι κρατούμενοι χτύπησαν τον Holohan αναίσθητο και πήραν όμηρο το συμβούλιο της φυλακής. Με τα μέλη του συμβουλίου ως ομήρους, οι κρατούμενοι είχαν τη δυνατότητα να περάσουν τις πύλες της φυλακής.

Λίγο μετά το περιστατικό αυτό, ο διευθυντής Holohan συνταξιοδοτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον διευθυντή της φυλακής Folsom, Court Smith. Ο Smith είχε τον δικό του βοηθό στη φυλακή Folsom και ήθελε να τον φέρει μαζί του στο San Quentin. Εφόσον δεν ήταν πλέον απαραίτητος ως βοηθός του διευθυντή, ο Duffy μετακινήθηκε στο Συμβούλιο Αποφυλάκισης ως βοηθός του Mark Noon, γραμματέα του Συμβουλίου Διευθυντών Φυλακών.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Σμιθ ως διευθυντή, τα πράγματα στο Σαν Κουέντιν δεν βελτιώθηκαν. Υπήρξαν αρκετές ακροάσεις για κακό φαγητό, δολοφονίες και γενικότερα βιαιότητα απέναντι στους κρατούμενους. Λόγω του μεγάλου αριθμού ερευνών, ο Σμιθ απολύθηκε. Το Συμβούλιο των Φυλακών αποφάσισε ότι εφόσον ο Ντάφι είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στο Σαν Κουέντιν και είχε πάνω από 11 χρόνια εργασιακής εμπειρίας στη διοίκηση των φυλακών, ήξερε κάτι για τηνΤου προσέφεραν μια προσωρινή θέση 30 ημερών ως διευθυντής, ενώ αναζητούσαν αντικαταστάτη. Ήταν τιμή του να έχει αυτή τη θέση.

Κατά τη διάρκεια αυτής της 30ήμερης θητείας του ως διευθυντής, ο Ντάφι έκανε κάτι περισσότερο από το να διασφαλίσει ότι η φυλακή παρέμενε λειτουργική. Είδε ότι ήταν μια ευκαιρία να κάνει τη διαφορά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν οι κρατούμενοι. Η πρώτη αλλαγή που έκανε ήταν να καταργήσει όλες τις μορφές σωματικής τιμωρίας. Απέλυσε μάλιστα όλο το προσωπικό που είχε χτυπήσει κρατούμενους και συμμετείχε στην επιβολή σωματικής τιμωρίας. Ο Ντάφι έκανε τόσο καλή δουλειά ωςΔιευθυντή ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του έδωσε έναν κανονικό τετραετή διορισμό.

Κατά τη διάρκεια του διορισμού του, ο Duffy συνέχισε να σημειώνει πρόοδο στις φυλακές San Quentin. Άρχισε αμέσως να εργάζεται πάνω σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους κρατούμενους. Πίστευε ότι χρειάζονταν πραγματικούς δασκάλους να έρθουν αντί να βάζουν τους κρατούμενους να διδάσκουν ο ένας τον άλλον. Ήθελε να διασφαλίσει ότι ο καθένας από τους κρατούμενους θα αποφυλακίζονταν καλύτερος άνθρωπος από ό,τι ήταν όταν έφτασε εκεί.

Αρκετές άλλες μεταρρυθμίσεις έγιναν κατά τη διάρκεια της θητείας του ως διευθυντή. Ο Duffy άλλαξε τα ντους των κρατουμένων από θαλασσινό νερό σε γλυκό. Σταμάτησε ακόμη και την πρακτική του ξυρίσματος των κεφαλιών των κρατουμένων και τους ανάγκασε να φορούν αριθμημένες στολές. Ο Duffy καθιέρωσε επίσης ένα νέο πρόγραμμα διατροφής στην καφετέρια και προσέλαβε διαιτολόγο.

Ο Ντάφι πίστευε ότι οι κρατούμενοι μπορούσαν να αναμορφωθούν και ότι έπρεπε να τους συμπεριφέρονται δίκαια. Περπατούσε μάλιστα σε όλο το προαύλιο της φυλακής άοπλος και μιλούσε τακτικά με τους κρατούμενους. Το προσωπικό του δεν μπορούσε να πιστέψει την άνεση που είχε με τους κρατούμενους αυτούς. Αντιμετώπιζε τους άνδρες αυτούς με δικαιοσύνη, ενώ είχε κατά νου ότι η φυλακή υπήρχε για να τιμωρεί αλλά και να αναμορφώνει.

Ο Ντάφι δημιούργησε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στη φυλακή και άφησε τους κρατούμενους να πωλούν ζώνες και πορτοφόλια. Ο Ντάφι ήταν επίσης ο πρώτος διευθυντής που επέτρεψε στους κρατούμενους να ακούνε ραδιόφωνα στα κελιά τους. Ο Ντάφι ίδρυσε ακόμη και το πρώτο παράρτημα των Ανώνυμων Αλκοολικών στη φυλακή. Η σύζυγός του, Γκλάντις, διοργάνωνε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα για τους κρατούμενους. Ήταν γνωστή ως "μαμά" Ντάφι στους κρατούμενους λόγω των σοφών λόγων της και τωνενθάρρυνση.

Μετά από 11 χρόνια ως διευθυντής, ο Duffy παρέδωσε το San Quentin στον πρώτο του βοηθό, τον Harley Oliver Teets. Ο Duffy συνέχισε να εργάζεται για την Αρχή Ενηλίκων και αργότερα έγινε εθνικός πρόεδρος του Ιδρύματος Seven Steps. Το πρόγραμμα αυτό δημιουργήθηκε από έναν πρώην κρατούμενο του San Quentin, τον Bill Sands, για να βοηθήσει τους πρώην κατάδικους μετά την αποφυλάκισή τους.

Ο Clinton Truman Duffy ήταν ένας από τους πιο αξιοθαύμαστους διοικητές φυλακών στην ποινική ιστορία των ΗΠΑ λόγω των επιτευγμάτων του στη φυλακή San Quentin. Ο Duffy συνέγραψε αρκετά βιβλία για τις εμπειρίες του στη φυλακή San Quentin και μάλιστα έδωσε πολλές φορές διαλέξεις κατά της θανατικής ποινής. Ο Clinton Duffy απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών στο Walnut Creek της Καλιφόρνια.