Genellikle insanlığa karşı suçlar olarak adlandırılan savaş suçları, savaş geleneklerinin veya yasalarının ihlalidir. 1. Dünya Savaşı'ndan önce bu terimin net bir tanımı yoktu, ancak savaş sonrasında çeşitli ülkeler arasında savaş suçları ve bunları işleyenlerin cezalandırılması için ne yapılması gerektiği konusunda tartışmalar başladı. 1919 tarihli Versailles Antlaşması, savaş suçlarına ilişkin ilk belgelerden biriydi.Savaş suçlarını tartışan yazarlar, bu suçların bir listesini oluşturmaya çalıştılar. Savaş sırasında neyin suç sayılıp sayılmayacağı konusunda anlaşmakta büyük güçlük çektiler ve uygun cezalandırma biçimlerine karar vermeye çalışırken daha da fazla anlaşmazlık yaşadılar. Bir Uluslararası Adalet Divanı kurulması fikri gündeme geldi, ancak çoğunluk tarafından kabul edilmedikatılımcıların.

İkinci Dünya Savaşı'nın ardından savaş suçları konusu çok daha ayrıntılı bir şekilde ele alındı. Müttefik Kuvvetler üyeleri, savaş sırasında işlenen suçları yargılamak üzere Nürnberg ve Tokyo'da uluslararası mahkemeler kurdu. Bu mahkemeler, bugün uluslararası ceza hukukunun temelini oluşturan ilkeleri ortaya koydu. 1946 yılına gelindiğinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulubu "uluslararası hukuk ilkelerini" teyit etmiş ve savaş suçları ve insanlığa karşı suçlardan suçlu bulunan kişilerin cezalandırılmasını öngören kararlar oluşturmaya başlamıştır.

Günümüzde savaş suçlarının çoğu artık iki şekilde cezalandırılmaktadır: ölüm ya da uzun süreli hapis cezası. Bu cezalardan birinin verilebilmesi için, herhangi bir savaş suçu örneğinin Uluslararası Ceza Mahkemesi'ne (UCM) götürülmesi gerekmektedir. UCM, savaş suçlularının yargılanması amacıyla 1 Temmuz 2002 tarihinde kurulmuştur. Mahkemenin gücü bir anlaşmaya dayanmaktadır ve 108 ayrı ülke mahkemeyi desteklemektedir.

Bir davanın UCM'de görülebilmesi için yerine getirilmesi gereken birkaç nitelik vardır. Suç, mahkemenin yargı yetkisine sahip olduğu düşünülen kategorilerden birine girmelidir. Bunlar soykırım, savaş suçları ve insanlığa karşı suçları içerir. Bu konular biraz geniştir ve birçok özel suçu içerebilir, ancak dikkate değer bir istisna herhangi bir terör eylemidir.

Yalnızca UCM anlaşmasını kabul eden ve imzalayan ülkelerin mahkemenin yetkisine bağlı kalması beklenmektedir, bu nedenle katılımcı olmayan bölgelerden gelen askeri personel, işlemiş olabilecekleri savaş suçlarına bakılmaksızın yargılanamaz. UCM tarafından yargılanmaya uygun suçlar, mahkemenin resmi olarak kurulduğu tarihten sonra işlenmiş olmalıdır.UCM duruşması için tüm gereklilikleri karşılayan savaş suçları mahkemeye çıkarılabilir, böylece suçlu tarafların nasıl cezalandırılacağına dair bir karar verilebilir.