1979'da New York'ta bir sokak köşesinden kaçırılan Etan Patz ve 1981'de bir alışveriş merkezinden kaçırılan Adam Walsh'un kaçırılmasıyla harekete geçen polis, kayıp ve istismar edilen çocuklarla ilgili ihbarları ele almak için daha iyi bir yol aramaya başladı. 1984'e gelindiğinde polis, FBI'ın ulusal suç bilgisayarından çalıntı arabalar, çalıntı silahlar ve hattaAncak kaçırılan çocuklar için böyle bir veri tabanı mevcut değildi. O yıl, Birleşik Devletler Kongresi Kayıp Çocuklara Yardım Yasası Kayıp ve İstismara Uğramış Çocuklar için Ulusal Kaynak Merkezi ve Takas Odası kurulmuştur. 13 Haziran 1984'te Başkan Ronald Reagan, Ulusal Kayıp ve İstismara Uğramış Çocuklar Merkezi'ni (NCMEC) ve 1-800-THE-LOST numaralı ücretsiz ulusal kayıp çocuk yardım hattını resmen açmıştır.

O zamandan beri bu kar amacı gütmeyen kuruluş, kayıp ve cinsel istismara uğramış çocuklarla ilgili konularda ülkenin kaynağı olarak hizmet vermekte ve kolluk kuvvetlerine, ebeveynlere ve mağdurlar da dahil olmak üzere çocuklara bilgi sağlamaktadır. NCMEC, kaçırılan ve cinsel istismara uğrayan çocukların sayısını ele almak ve azaltmak için kolluk kuvvetleriyle birlikte çalışan lider kuruluştur. Bugün, yardımlarıylaNCMEC sayesinde, kolluk kuvvetleri daha hazırlıklı ve kaçırılma ve istismar ihbarlarına daha etkili bir şekilde yanıt verebiliyor. Ancak, çocuk kaçırmanın önlenmesi konusunda yapılması gereken daha çok iş var; her yıl hala binlerce çocuk eve dönemiyor ve daha da fazlası cinsel istismar mağduru oluyor.

Her yıl tahminen 800.000 çocuğun kayıp olduğu bildiriliyor - her gün 2.000'den fazla çocuk. Tahminen her 5 kızdan 1'i ve her 10 erkekten 1'i 18 yaşından önce cinsel mağduriyete uğruyor. Ancak, sadece 3'te 1'i kimseye söylemiyor.