به دلیل ربوده شدن ایتان پاتز، ربوده شده از گوشه خیابان در شهر نیویورک در سال 1979، و آدام والش که در سال 1981 از یک مرکز خرید ربوده شد، پلیس به دنبال وضعیت بهتری بود. روشی برای مقابله با گزارش های مربوط به گم شدن و استثمار کودکان تا سال 1984، پلیس توانایی ورود و دسترسی به اطلاعات رایانه جنایی ملی FBI را در مورد اتومبیل های دزدیده شده، اسلحه های دزدیده شده و حتی دام های دزدیده شده داشت، اما چنین پایگاه داده ای برای کودکان ربوده شده وجود نداشت. در آن سال، کنگره ایالات متحده قانون کمک به کودکان گمشده را تصویب کرد که یک مرکز ملی منابع و اداره تسویه حساب کودکان گمشده و مورد بهره برداری را ایجاد کرد. در 13 ژوئن 1984، رئیس جمهور رونالد ریگان به طور رسمی مرکز ملی کودکان گمشده و تحت استثمار (NCMEC) و همچنین خط تلفن رایگان کودکان مفقود شده 1-800-THE-LOST را افتتاح کرد.

از آن زمان تاکنون این سازمان غیرانتفاعی به عنوان منبع کشور برای مسائل مربوط به کودکان گم شده و مورد استثمار جنسی، و همچنین ارائه اطلاعات به مجریان قانون، والدین و کودکان، از جمله قربانیان، خدمت کرده است. NCMEC سازمانی پیشرو است که با مجریان قانون برای رسیدگی و کاهش تعداد کودکان ربوده شده و مورد استثمار جنسی کار می کند. امروزه، با کمک NCMEC، مقامات مجری قانون آمادگی بهتری دارند و بهتر می توانند به گزارش های مربوط به آدم ربایی و آدم ربایی واکنش موثر نشان دهند.بهره برداری. با این حال، هنوز کار زیادی برای پیشگیری از کودک ربایی وجود دارد. هر سال هنوز هزاران کودک وجود دارند که به خانه باز نمی گردند و حتی تعداد بیشتری قربانی استثمار جنسی می شوند.

تقریباً 800000 کودک سالانه ناپدید می شوند – بیش از 2000 کودک هر روز. تخمین زده می شود که از هر 5 دختر 1 نفر و از هر 10 پسر 1 نفر قبل از 18 سالگی قربانی جنسی می شوند.