"लगभग 100 भन्दा बढी मृत्युदण्डको अध्यक्षता" कुनै पनि रिज्युमेमा फरक हुनेछ, तर जिम विलेटको मामलामा, यो उनको क्यारियरको एकमात्र विशेषता हुनेछ। साम ह्युस्टन स्टेट युनिभर्सिटीमा 21 वर्षीय व्यवसाय प्रमुखको रूपमा, विलेटले हन्ट्सभिल, टेक्सासको अधिकतम-सुरक्षा "पर्खाल इकाई" मा गार्डको रूपमा अस्थायी स्थिति हुनेछ भन्ने सोचेको कुरा स्वीकार गरे। उसलाई एउटा राइफल र कपडाको प्याच दिइयो र गार्ड टावरमा आफ्नो शिफ्टबाट निस्केको मानिसलाई राहत दिन भनियो। डराएर, उसले पालन गर्यो। त्यो 1971 मा थियो। पाँच वर्ष पछि, टेक्सासले मृत्युदण्डलाई पुनर्स्थापित गर्‍यो र 1982 मा घातक इन्जेक्सनद्वारा मृत्युदण्ड पुन: सुरु भयो। त्यतिन्जेल, विलेटले सुधारात्मक अधिकारी रैंकहरू मार्फत माथि उक्लिसकेका थिए र अन्य एकाइहरूमा काम गर्नको लागि हन्ट्सभिल पनि छोडेका थिए। उनी 1998 मा पर्खालहरूमा कैद गरिएका 1,500 पुरुषहरूको वार्डनको रूपमा फर्के। त्यस बिन्दुमा, उनको जिम्मेवारीहरूले चुनौतीपूर्ण नयाँ आयाम लिए, र उनले आफूलाई मृत्यु कक्षमा कुल 89 दोषी व्यक्तिहरू (88 पुरुष र एक महिला) लाई एस्कर्ट गरेको पाए। तिनले उनीहरूलाई हिंसात्मक रूपमा संघर्ष गरेको वा तिनीहरूको कोषबाट बाहिर निस्किँदा चुपचाप गएको देखे। उसले उनीहरूलाई अन्तिम खाना खाएको देख्यो र उनीहरूले अन्तिम शब्दहरू भनेको सुने। उसले तिनीहरूलाई केमिकलको ककटेलमा मिसाइएको देख्यो। उनले परिवार र आफन्तको अनुहारका भाव हेरे । उसले तिनीहरूलाई गुर्नीमा मरेको देख्यो। उनले सन् २००० मा ४० पटक मृत्युदण्डको कीर्तिमान बनाएका थिए। त्यही वर्ष उनलेटेक्सास डिपार्टमेन्ट अफ क्रिमिनल जस्टिसद्वारा सञ्चालित ठूला सुविधाहरूमा शीर्ष सुधारात्मक प्रशासकहरूको लागि जेम्स एच. बर्ड, जूनियर मेमोरियल पुरस्कार। तर उनले कैदीहरूलाई मृत्युदण्ड दिने नैतिकताको बारेमा आश्चर्यचकित गरे, जसले गर्दा यो मर्मस्पर्शी अवलोकन र प्रश्न निम्त्याउँछ: "धेरै जसो अवस्थामा, हामीले यहाँ देखेका मानिसहरू प्रणालीमा आउँदा तिनीहरू जस्तो थिएनन्। । यसको मतलब हामीले उनीहरूलाई पुनर्स्थापना गर्यौं? दिनको अन्त्यमा, तथापि, उसले यो सबै काम केवल आफ्नो भागको काम गर्नको लागि चकित गर्यो, र खुशी थियो कि उनी न्यायाधीश नभएको वा उनीहरूको भाग्यको निर्णय गर्ने जूरीमा सेवा गरेको थियो।

श्रीमान विलेटले पीबडी अवार्ड-विजेता डकुमेन्ट्री "विटनेस टु एन एक्जिक्युसन" लाई वर्णन गर्न मद्दत गरे जुन 2000 मा नेशनल पब्लिक रेडियोको "अल थिंग्स कन्सिडर्ड" मा प्रसारित भयो। हन्ट्सभिलबाट सेवानिवृत्त भएपछि, उनले आफ्नो साथीसँग मिलेर आत्मकथा पुस्तक "वार्डन" लेखे, लेखक रोन रोजेल। नेशनल म्युजियम अफ क्राइम एण्ड पनिसमेन्टमा विलेटको प्रदर्शनी केसले टेक्सास जेल प्रणालीमा उनको उल्लेखनीय ३० वर्षको कार्यकालसँग सम्बन्धित यी र अन्य वस्तुहरू राखेको छ।